"Have you heard the news about your ex boyfriend?"
Inilapag ko ang iniinom ko na kape at umayos ng upo sa swivel chair.
"Guess what?" Mataray kong tanong sa kanya. Kumunot ang kanyang noo na para bang may iniisip. "I don't care!" Tapos ay inirapan ko siya.
"Come on silly! He's fucking rich now."
"So what? Alam mo Darren, hindi ko alam kung bakit sinasabi mo pa sa akin yung mga bagay na yan eh!" Tumayo ako at inayos ang aking Cardigan.
Rb is not part of my life. He's just some trash of mine.
Sasagot pa sana siya ng bumukas ang pinto. Agad na bumungad sa akin ang mala Anghel kong anak. My Baby Zoey.
"Mommyyyy!" Tumakbo siya at niyakap ako.. "Your assistant secretary bawal bawal me to pasok in your office!" Sumimangot siya. Awww my little angle is soooo cute.
"Don't worry baby. Next time pagsasabihan ko siya.. tu me manque!" Sabay halik ko sa rosy cheeks niya.
"I miss you too mommy!!" She kiss me on my forehead.
Hindi ko maipag-kakaila na medyo kamukha ni Rb ang anak namin.
"Mommy ninang Bianca call me, she miss me so much na daw. Kailan tayo babalik ng Philippines?" Inosenteng sabi ng anak ko.
Huminga ako ng malalim bago sumagot. "Malapit na.."
"Yeeeeyyy! Im going to see Ninang Bianca and Ninang Georgina too!!" Nagtatalon ito sa tuwa.
Sa loob ng tatlong taon na pamumuhay ko sa Paris ay naging maayos ang lahat. Lalo na nung isilang ko si Baby Zoey.
Nakayanan kong maging Independent. Sa bagay sanay naman na ako.
Isa na akong sikat na Model dito sa France, kaya ngayon handa na akong bumalik ng Pilipinas. Hindi na ako yung Liah na kilala nila. Hindi na ako yung Maldita na kilala nila.
Dahil ngayon mas naging Maldita pa ako.. babalikan ko pa sila.
"Mum! Can we pasyal?" My daughter is just a 3 yrs old, pero marunong ng mag-conyo.
"Sorry baby.. Momm is busy.." Hinimas ko ang kanyang ulo habang nakayuko siya.
"You're always busy naman eh. Kailan ka ba hindi naging busy?" Humalukipkup pa ito sa harap ko.
"Don't worry pag-uwi natin ng Philippines ipapasyal kita. But for now kailangan ni Mommy mag-work."
"I Wish I have my daddy. Like my classmates they have Mommy and Daddy.." Kinusot niya ang kanyang mga mata. My baby is Crying!
"We don't need a daddy baby. Bakit hindi ka na ba masaya kay Mommy?" May halong pagtatampo sa boses ko.
"Nooooo! I love you Mommy. You're right I don't need a daddy. Big girl na kaya ako!"
"je te aime Baby!"
--
"The Airplane is going to landed in 10 minutes in NINOY AQUINO INTERNATIONAL AIRPORT, TERMINAL 3."
Agad na napamulat ang aking mga mata. Hindi ako makapaniwala na uuwi nga talaga ako ng pinas para sa REVENGE!
I'm with Darren and baby Zoey.
"Hi Miss Aragon! Do you need something?" Ni-head to foot ko siya bago sumagot.
"I think you need Common Sense! Tatawagin ba kita kung wala akong kailangan?" Kalma kong tanong.
Napayuko ito at umiling.
"I need water." Walang gana kong sabi.
"Sige po." At umalis na siya.
Ambisyosang Flight attendant!
"The Airplane have been landed in NAIA TERMINAL 3."
Pababa na kami ng eroplano pero yung hiningi kong tubig ay wala pa rin. Nice.
"Ma'am! Wait eto na po yung tubig!" Habol hininga niyang ibinigay ang tubig sa akin.
"Oh anong gagawin ko diyan?" -Taas kilay kong tanong.
"Iinumin?" Sagot niya.
"I forgot to say, na yung tubig na yan ay ipanghuhugas ko lang ng kamay dahil may dumi sa aking kuko. Since ipang huhugas ko lang naman yan sa dumi.. Sayo na yan! And don't worry pag nagkita tayo ulit, bibigyan na kita ng common sense!" Sabay talikod ko.
Nakatulala lang siya habang sinasabi ko yun.
"You're so Mean." -Bulong ni Darren.
"Im not mean. Hindi ko kasalanan na tatanga tanga sila.." Naglakad na kami pababa at karga karga ni Darren ang anak ko na mahimbing ang tulog.
"Bianca will pick me up." Agad kong sabi sa kanya.
"Okay. Mauna na ako.." Humalik siya sa aking pisnge.--Friendly kiss.
Friends lang kami ni Darren at hanggang dun lang yun. Napag-usapan namin na wala ng malisya ang lahat. We need to move-on! Nililigawan niya si Bianca at wala lang sa akin yun.
Pinagtutuonan konng pansin ay ang aking baby.
I can't believe this! We're here in Philippines!
Napangiti ako ng matamis dahil sa mga naiisip ko. Iniisip ko pa lang ang mga mukha ng taong sumira sa buhay ko ay masaya na ako, pero mas sasaya ako na makikita ko silang nasasaktan.
BINABASA MO ANG
LIAH ANG DAKILANG SENYORA
ЮморLAITERA DEMONYITA MALDITA YAN SI LIAH, IPINANGANAK NA MAGANDA, LUMAKING MAGANDA AT MAMATAY NA MAGANDA. TUNGHAYAN NYO ANG KANYANG ISTORYA KASAMA ANG MGA DUKHA.
