Mucize

PART 3

*Asya Başak*

Babam şuan bizi zorla evlendirmek mi istiyor?Enese bilmem ama izin vermem ki ben bunu.Babamla giderim sonra köye Nilüfer teyzeme kaçarim..Trabzon güzelmiş,bari orda saklanabilirim babamdan..Evet beni burda bulmuş ama köyde bulursa da bile insanlar arkamda dururlar..Herkes biliyor babamı zaten.Orda kaçmam lazimdi zaten buraya değil..Cemreyi dinledim,büyük hata..Neyse.İzin vermem ki ben bunu.

Asya:Baba,tamam.Ben geliyorum seninle.Enes de kendi yoluna gider.
Mero:Ne?Asya?!
Asya:Hosçakal Enes..Her şey için teşekkür ederim..
Haşmet:Yürü hadi.
Mero:Asya dur!Bir yere gitmiyorsun o adamla.
Asya:Beğensende beğenmesende o benim babam.Sen kimsin?!

Onun gözleri içinde bakmak zorundaydim.Onu çok kırdım,ama eğer kırmazsam beni bırakmaz ki..Onu kurtarmam lazim ve tek yol bu imiş.Mero özür dilerim,özür dilerim.Öyle bile bile arabaya atladım ve doğru havalımana gittim babamla.İçimde bir umut vardı,Enes yine gelir peşimden.Beraber gideriz burdan babam beni bulamayacak bi yere..Ama yok..Onu çok kırdım..Ama tek yol buydu..Bir gün anlayacak çaresizliğimi,ve bana affeder.
Tam binicektik uçağa,bi ses geldi arkamdan.Döndüm.İnamiyorum gözlerime.

Mero:Asya!!!
Asya:Enes?!
Mero:Asya!

Koştu ve bana sım sıkı sarılmış..Çok özlerim ben bu adamı ya..

Mero:Asya gitme.Nolur o adamla gitme.Bak nolur.
Asya:Enes bak gitmek zorundayim.Benim hayatim bu,benim savaşim.Senin değil.
Mero:Asya bak..
Asya:Enes,dinle beni.Hayatım zaten mahvoldu,seninkini mahvetmesini izin veremem.Ama söz bir gün gelirim yine.
Mero:Bir gün gelme Asya.Hic gitme zaten.
Asya:Nolur anla..Affet.

Gözlerim doldu,onu baktim onun gözlerin içinde çaresizliği gördüm.İçim yaniyor..Neden böyle oldu?Neden içim yaniyor?Neden gitmek çok zor geliyor bana?

*Enes Meral*

O gidiyor...Beni bırakıp gidiyor..Ellerimi bir daha tutmayacak,beni bi daha sarılmayacak.Ben napıcam ki onsuz?Yapamam ben..O kalması lazim.Onun yerin benim yanım.Hem o bu adamla giderse o Toprakla evlenmek zorunda kalır..Ben bunu izin veremem ki.Nasil izin veriyim?

*Asya Başak*

Uçağa bindim.Babam uyuyordu yolda.Uyuyakalmiş çok şükür.Ben çok şaşirdim bağırmadi,birsey yapmadi ki bana.Neyse.Istanbula döndük.Istanbul çok güzel,canım evim.Canim mahallem.Ama içim rahat etmiyor.İçim yaniyor.Gözlerim,gönlüm,aklım,Enesi ariyordur,onu istiyordur.Kahroldum.Ama bizimkisi mucize değil,sadece bir rüya.Asla gerçek olmayacak bi rüya ama.Keşke Enesle biraz mümkün olabilseydik.Keşke Enesle beraber bu hayati geçirebilseydim.Eve geldik.Annem beni sarılmış.Ne oluyor ya?En son doğduğumda sarılmış hemde emzirirken...Tövbe bismillah.Odama geçtim ve eski telefonumu aldım.Cemreye hemen mesaj attım.

Ben:
"Evdeyim.Gel herşeyi anlatıcam."

Cemre:
"5dkya ordayim."

5dk sonra gelmiş.

Cemre:Asya??!

Sımsıkı sarılmış.Üstüme atlamış manyak yatağa düştük...

Cemre:İyimisin?Noldu?Nasıl bulmuş seni?

Herşeyi anlattım ona...Ama o Meroya takıldı.Tabi...Keşke anlatırken gözlerim dolmasaydı...

Cemre:Kız,niye okadar yardım ediyordu o sana?Herşey yalan olduğundan emin misin?
Ben:Hayır.Benim duygularım gerçek...Ben onu giderken gözleri içine baktım.Gözleri biraz dolmuş ama göstermek istememiş sanki.Ben...Keşke onu orda sarılabilseydim de beraber gitseydik ordan.Ama onun hayatını mahvedicek değilim.
Cemre:Orda da haklısın..Peki şimdi napcan?O it ile mi evlencen?
Asya:Yok.Biraz param var,onu alıp otobusle Trabzona giderim.Nilüfer teyzemin yanına.Babam oraya da gelirse,bari insanlar arkamda dururlar...
Cemre:O da doğru.Bak,Asya ben seni artık yalnız bırakmak istemiyorum.Bende geliyorum.Kızları da çağırırız.Ne dersin?Ev büyük zaten Nilüfer teyzenin..
Asya:Çağır.