Mucize

PART 8

*Asya Başak*

Nilüfer:Kızlaar!Karpuz getirdim,hadi inin aşağa,çocuklari de çağirin.

İnmicem.Karpuz nedir...İçim boş benim,aslında,boş değil.Enesle dolu.Cemre de çok kötü konuşmuyoruz bi de,sabahtan beri konuşmaya bile gücümüz yok.Ağlamak istiyoruz ama içimizde tutuyoruz.Nedeni yok işte,öyle sadece.Nilüfer teyze odamıza geldi.İnmemiştik ya,merak etmiş.

Nilüfer:Kızlar size di..Kızlar?Noldu size böyle?

Cemre ve ben birbirimizi baktık.Gözlerimiz doldu.Nilüfer teyzemizi koşarak sarıldık ve ağlamaya başladık.Biraz sakinleştik ve konuşmaya karar verdik.Nilüfer teyze çay yapmiş ve bizimle beraber bahçeye oturmuş.Bu yeşilik harbi kafani dağitiyor ya.Ben,kavuşamadığım biri ile vedalaşmak zorunda kaldım.Acı dinmiyor.Allah kahretsin hiç dinmiyor.

Nilüfer teyzeme durumu anlattim.Cemre de şok olmuş.Çünkü aslında herşey benim suçum.

Nilüfer:Bakın kızlar.Ben yaşliyim,çok değilde,ama yaşliyim.Siz gençsiniz.Siz çok şey yaşadınız.Beraber!Ve bunu asla unutmayiniz.En zor zamanlarınızda birbirinizin yanında durdunuz siz.Erkekler gelir ve gider ama siz hep beraber kalırsınız.
Asya:Peki teyze ben seni bişi sorabilir miyim?
Nilüfer:Sor gülüm sor tabiki. -dedi saçimi okşayarak
Asya:Kavuşamadiğin biriyle vedalaşmak zorunda kaldın mı hiç?

Benim gözlerim içine baktiği anda,onun içinde yangını başlattiğimi anladim.Bişi var.Ama anlatmak istemiyor.Yani istemediği için değil,acıdan konuşamadiği için anlatamiyor.

Nilüfer:Ben bize bi çay daha koyiyim mi?
Cemre:Olur teyzecim sağol.
Niküfer:Geliyor hemen.Ağlamayin bensiz olur mu?
Cemre:Merak etme.Ağlamayiz.

Nilüfer teyzem içeri geçince.Cemre bana yaklaşti.

Cemre:Arkadaş çoktur ama kardeş başka.Ben seni çok seviyorum mavi gözlü kardeşim.Ya biz boşverelim bunları.
Asya:Boşverebilir miyiz bilmiyorum ama denemekle hiç bişi kaybedemeyiz.

Gülümsedik.Dolaşmaya karar verdik.Nilüfer teyze çayimizi getirince onu hızlıca öptük ve kaçtik.Bağırdı arkamızdan ama bakmadık.İyi olduğunu biliyorduk.

*Mero*

Xatarla buluşmaya gittim.Kafede buluştuk.Morelim sıfır ama fark etmesini istemiyorum.Gerçi fark etmemek mümkün mü bilmiyorum,belli etmemek mümkün mü onu da bilmiyorum.

(Almanca)

Xatar:Ee ne var ne yok?
Mero:Aynı abi ya...Bende değişen birşey yok.Sen nasılsın?
Xatar:İyim ya ben,her zamanki gibi.Ben seni buraya bi sebepten çağırdım.
Mero:Birşey mi oldu?
Xatar:Efsane bi iş var.
Mero:Anlat dinliyorum.
Xatar:Bak şimdi,o türk DJ var ya, Onur Suygun?Onunla iş birliği yapıcaksın.
Mero:İş birliği mi?Nasi yani?
Xatar:Önce Almanyada konser yapıcaksınız,sinra Türkiyede.Tabiki eğer kabül edersen.
Mero:Onuru taniyorum ben.İyi bi adam.İş başarılı olur?
Xatar:Tabiki,bir kaç gün sonra konser yapıcaksınız burda, kabül edersen tabi.
Mero:Tamam yarin geliyorum imza atariz yapariz bu işi ozaman.
Xatar:Efsane.

Gerçi canım çok sıkkın ve konser yapmak istemiyorum,ama Onur çok iyi bi adam.O benim canımı sıkmaz.Onunla iyi anlaşirim ben.Neyse ne,yapariz.Türkiyede konser nerde olacağini bilmiyorum.Önemli de değil.Bi faydası yok...Nerde olursa olsun,o yoksa,hiç bi anlamı yok.Kahve falaj içtik takıldık.Sonra ben eve geldim.Uyumak istedim ama olmuyor.Ne mesaj geliyor ne birşey.Canım yaniyor.Ya ben o kızın kalbini kırmıştım.Nasil yanmasin?Kül olayim ya ben kül.Yazık ettim bize.

*Asya*

Cemre ile bi tepeye çiktik.Nefes kesen manzara önümüzde.Oturuyoruz ve birşey demeden izliyoruz.Cemre galiba unutmaya karar vermiş.Ama ben unutamiyorum.Ben sevdim.Ben onunla hayatımı geçireceğimi hayal etmiştim.O hayaller aklımdan çikmiyor.Ben yapamiyorum işte.Ne kadar istesem de olmuyor.Şimdi gelip, sensiz yapamiyorum dese,küslüğü,kızgınlığımı unutup hemen sarılırım.Ama nerde...Bazi kızlar mutluluğu sadece çizgi filmlerde görürler.Keşke böyle kaderim olmasaydı be...

Cemre:Kanka,ben unutmaya karar vermişim.Aramızda çok anlamlı bişi olmadiği halde onun beni böyle birakıp gitmesi benim gözlerimi açti.Ben bunu atlatırım.
Asya:İnşallah üzülmezsın kanka.İnşallah bütün bunları unutup mutlu mesut yaşamayi devam edersin.
Cemre:Kanka,peki sen napıcaksın?
Asya:Bilmiyorum Cemre...Kafam okadar karışık ki...Hiç düşünemiyorum.Kırgınım,kızgınım,o beni hiç düşünmedi giderken belli.
Cemre:Onu nerden biliyorsun?
Asya:Düşünseydı,gidemezdi.

Kalktım ve uzaklaştim ondan.Gözlerim doldu ve ağlamaya başladım hemen.Ama sessizce.İçim yaniyor,dişarda gözyaşlarimin yağmuru yağiyor.Yürüyorum ayaklarım tutmuyor,nefes aliyorum,ama alırken her yerim aciyor...

Eve gitmedim.İdris amcaya gittim.Onunla çay içersem iyi gelir.Hem Cihanın hakkında konuşuruz.Onu da özlemişim.Abişim benim ya.Hiç aramadım bende onu yaa....Enes aklımı aldı,Cihan hiç aklıma gelmedi ya..Nasi yapabilirdim böyle bişi...Üfff.

İdris amcaya gittim,hemen kapiyı açtı.İçeriye geçtik sonra bahçeye çiktik.Çay falan içiyoruz.

İdris:Asya,kızım?
Asya:Efendim amca?
İdris:Noldi?Yüzüni astun.
Asya:Ya amca yok bişi.Öylesine,morelim bozuk bugün.
İdris:Kızım,baa doğruyu söyle hayde.Ben anlarum.
Asya:Yok bişi amca,gerçekten.

Deyip kafami eğlidim gözlerim doldu.O elini uzatti ve kafamı kaldırdı.Bi iki saniye baktı gözlerim içine.

İdris:Senin kalbin kırık.
Asya:Ne?Yok ya..
İdris:Ben anlarum.Noldi anlat baa.
Asya:O gitti amca.Beni bırakıp gitti.Hiç bişi demeden,sadece küçük anlamsız bi not bırakıp gitti.İçim yaniyor,ne yapacağimi bilmiyorum.Aklımdan çikmiyor.
İdris:Bak kızım,güzel bi laf vardur.Ben onu benum zamanumda oğrendum.Laf şu ki,nasip olan herşey olur,elbet bi gün olur.
Asya:Ya olmazsa.
İdris:Allahın her zaman bi planı vardır.Şimdi olmayacak gibi gözüküyorsa,her an olabilir.Bunu unutma.Allah senin dualarını kabül eder güzel kızım.Sen hayatını yaşa ve üzülme bu kadar.Kırık kalp iyileşir.Ben biliyrim.Baa inan.Tamam mi?
Asya:Tamam amca.Çok teşekkür ederim.Cihan nasıl?Ariyor mu sizi?
İdris:Bizim uşak,askerliği uzatacak heralde.
Asya:Ne?Gerçekten mi?Çok şükür,çok güzel bi haber bu.
İdris:Hee güzel.Amanişte anası hiç memnun değil.Ula diyi ha bu 6 ay geçince yine mi uzatacak deli uşak..
Asya:Ana yüreği amca..O da gurur duyuyor ama.
İdris:Duyuyor duyuyor da,onun yüreği dayanamaz.Cihana birşey olursa dayanamaz.
Asya:Bol bol dua edicez amcacim,birşey olmayacak merak etme.
İdris:Hadi kızım,sende evine git.Yoksa o senin teyzen rahat edemez.
Asya:Tamam amca.Birşey lazim olursa sen ara.
İdris:Tamam kızım sağol.

*Mero*

Yatiyorum öyle odamda.Odama annem giriyor.

Emine:Oğlum.Yemek hazır,hadi gel.
Mero:Yok anne,aç değilim.

Yatağima gelip oturdu.Saçimi okşamaya başladi.

Emine:Noldu sana Enes?Noldu kuzum?Geldiğinden beri tuhafsın.
Mero:Yok anne,birşeyim yok.Yorgunum.
Emine:Oğluum,kuzum.Ben senin annenim.Yanımda olmazsan bile,neler hissettiğini biliyorum ve hissediyorum.
Mero:Anne..
Emine:İş mi?
Mero:İş değil anne.Karışık bi konu.
Emine:Bana şimdi anlatmazsan da olur.Ama birşey diyim sana.
Mero:De annem de.Dinliyorum.
Emine:Hayat çok kısa oğlum.Bugün varız yarın yokuz.Aklında olan herşeyi halletmeye çalış.Eğlenmeye bak,hayatının tadını çikar.Kalbinin sesini dinle.Ve yaşa.Tamam mi kuzum?
Mero:Güzel annem benim yaaa.

Alnından öptüm ve onunla birlikte mutfağa  geçtim yemek yiyelim diye.

*Asya*

Eve giderken,acaba arasam mı onu?Belki annesine birşey oldu.Belki bunu bilerek böyle yapmiş bi sürpriz falan yapıcakmiş falan...Telefonumu çikarttim ve onun numarasını buldum.Aradim. ama 5 sn sonra kapattim.Gerizekalı miyim ya bem.Gitti bıraktı beni ne sürprizi ne saçmaliyorum ben.Kendine gel Asya.Kendine gel.

Eve geçtim bahçede Cemre oturuyor ve çay içiyor.Efsane manzara bende içerim.Nedense bugün 100 tane çay içmişim gibi hissediyorum.

*Mero*

Yemeği bitirip odama geri geldim.Telefonumu elime aldım.BU NE?Bu gerçek olamaz.O aradı.O ARADI.Hemen geri ariyorum onu.Annemin dediği gibi.Hayat kısa,kalbinin sesini dinle ve yaşa.Geri aradım.

Mero:Alo?
Asya:Enes?..
Mero:Asya...

Okeeey yeni bölümümüz geldi sonunda.Diğer bölümde sürprizler var.Konserler falan,neler olacak neler.Takipte kalın,oy vermeyi unutmayın.Buraya gelmişken bi yorum da atarsanız iyi olur.Teşekkür ederiiiim❤🇹🇷