Düşler tanrısı Morpheus, kralların rüyalarını yönetmekle görevlendirilmişti. Rüyalarımın gerçekliğe karışıp, ayrı tuttuğum iki evrenin birbirine dolanmasını engelleyemedim.
Bilinçaltım ile devam eden yakın ilişkim, rüyalarımın kalabalıklaşmasına ve senaryoların sonsuzlaşmasına yol açtı. Rüyalarımı kontrol edemiyor, fakat olacakları tahmin edebiliyordum. Rüyalar, gerçeklik algıma zarar vermediği sürece tatmin edici şeylerdi.
Gündelik hayatımın beni tatmin edemeyişi, farklı evrenler yaratma ihtiyacı hissetmeme sebep oldu. Tanrılık ettiğim evrenlerimde tüm olayların sonucunu ve gidişatını kontrol edebilme kudretine sahip oluyor ve tamamen tatmin odaklı yaşayabiliyordum. Gerçeklik kabul edilen evrene dönmem gerektiğinde kaybettiğim kudretin eksikliğini hissettiğimden, ihtimalleştirdiğim senaryoların sonuçlarını görmeye yanaşmadım. Farklı evrenlerde aynı kişi olmak, şizofreni ile aynı yatakta uyumama neden oluyordu. Bu kadar yaygın ve popüler olmasına rağmen hayal kurma eyleminin de şizofrenik bir belirti olduğunu fark ettim.
Gerçeklikten uzaklaştığımda, bilinçaltımı daha yakından tanıyabiliyordum. Büyüklüğü göze çarpmıyordu, fakat rahatsız edebilecek bir kalabalığa sahipti. Gerçekliğe döndüğümde kalabalıkların içinde kaybolabilirdim, ancak tanrı oluşum bana beklentilerimi yanımda taşıma şansı sunuyordu.
