(Zawgyi)
"ရိေပၚ..နင္ေျပာလိုက္တာ....
နင္က ေရွာင္းက်န္႔ေကာကို ခ်စ္ေနတာလား?"
.
.
.႐ွင္းေဖးေဖး ကိုယ့္နားကိုယ္ပင္မယံုႏိုင္...
ဝမ္ရိေပၚဟာ သူ႔အနားမွာ႐ွိသမ်ွ အေခ်ာအလွေတြကို ဆန္ကာတင္စာရင္းေတာင္မသြင္းခဲ့....
တစ္ဦးတည္းေသာေရြးခ်ယ္သူက ဒီကေလးတစ္ေယာက္အေဖ ေ႐ွာင္းက်န္႔တဲ့လား.."ဘာလာလုပ္တာလဲ?"
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ ေဒါသမ်က္ဝန္းေတြဟာ အ႐ွိန္မေျပေသးဘူး..
ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ႏွာ ျပင္မရေအာင္ပ်က္ေနသည္။"ေျဖေလ!"
႐ွင္းေဖးေဖးတစ္ခ်က္တုန္သြားသည္။
"ငါ ဒီအတိုင္း.."
"ထြက္သြား..."
"ဝမ္ရိေပၚ...နင္ဒီအေျခအေနနဲ႔ ငါ့ကိုေအာ္နိုင္ေသးလား?"
"မသြားဘူးလား....ငါသြားမယ္!"
"ရိေပၚ...."
ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕ေခၚသံဟာ တံခါးပိတ္သံက်ယ္က်ယ္ေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည္...
"ေဖးေဖးေတာင္းပန္တယ္Ge!..ရိေပၚကိုလႊတ္ေပးပါ.."
အခန္းထဲမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့ၿပီး..
အရာအားလံုး အမွန္တကယ္ၿပီးဆံုးသြားသလိုမ်ိဳးခံစားေနရသည္။
ဒီလိုအေျခအေနေတြမၾကံဳရဖို႔ သူအတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားေနခဲ့ျခင္းပင္...ဝမ္ရိေပၚကိုနာက်င္ေစဖို႔ မရည္ရြယ္ခဲ့။
ေ႐ွာင္းက်န္႔ဟာ မိဘေတြကိုလဲ အဆံုးထိစိတ္ပ်က္ေစခဲ့ၿပီးၿပီ။
ဝမ္ရိေပၚကိုေတာ့ မိမိလိုမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ေစတနာေတြ..မိမိ၏ မျပတ္သားမႈ၊ လူႀကီးမဆန္မႈ၊ စိတ္အလိုလိုက္မႈအနည္းငယ္က ျပႆနာေတြကို႐ႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္မိသည္။
တကယ္ဆို ဒီတိုက္ခန္းမွာဆက္မေနခဲ့သင့္..
အန္နာနဲ႔ကြာ႐ွင္းဖို႔ သေဘာမတူခဲ့သင့္..
ကေနဒါကေန ျပန္မလာခဲ့သင့္..ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ မဆံုခဲ့သင့္.....
မခ်စ္ခဲ့သင့္.....
.
.
.ယခုေတာ့..
အရာအားလံုး မ႐ႈမလွအဆံုးသတ္ရေတာ့မည္။
YOU ARE READING
Goodbye My Love ||Completed||
Fanficႏွလံုးသားကိုမ်က္ကြယ္ျပဳဖို႔မတတ္ႏိုင္တဲ့အခါ အဆံုးစြန္ခ်စ္မိဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္...