Coffee Shop

Epilogue

"Coffee shop"

Epilogue

Lumapit si shindou matapos ibigay ng lahat ang bulaklak.

Shindou: kirino....

Niyaya nya ko sa stage. Sumama ko. Biglang umangat ang stage at paghinto lumuhod sya.

Shindou: dati palang gusto na kita... Simula pa nung itayo natin ang takuran... kahit nung nagkita tayo sa coffee shop na pinag trabahuhan mo... lalo kitang nakilala. Ranmaru kirino... since the first time we met... since the first time I saw your face... alam ko na... ikaw na talaga.. cause there is something about you... not just your beautiful  eyes... rosy cheeks... cute pink hair that suits you... I fell in love in every detail of you.

Kirino: shin...dou...

Napakagat labi ako.. hala naiiyak na talaga ko!!!

Shindou:*tumawa para mapigilan ang iyak* the way you walk... the way you talk.. ung kilos mo pag kausap kita.. ang kabaitan mo sa akin at sa iba... kirino... nabihag mo talaga ko...

Di ko alam... na.. dati pa... mahal na rin nya ko... di ko na mapigilan ang pagbagsak ng luha ko... at tumayo sya at pinunasan ito...

Shindou: dont cry na... love kita.. ayoko n makikita ang umiiyak dahil sakin...
Kirino: tears..tears of joy lang..*giggles*
Shindou: kahit na iyak parin yan.. kirino:*giggles* tapusin mo na nga.. baka magbago pa isip mo eh.. gusto ko na malaman susunod mong sasabihin.. *pinunasan ang luha*
Shindou: as you wish my dear...

At lumuhodsyang muli..

Shindou:Will you be my wife? Forever? Di kita lolokohin. Mahal na mahal kita kirino...

Rinig ang sigawan at hiyawan nila.

Takuran!! Takuran!! Ayieee
Oo!! Dali kirino!! I do!! I do!! Wahhh!!!!

Kirino: shindou....
Shindou: kirino... please be my wife...
Kirino:  oo naman! Yes! Pakakasalan kita. Shindou!

Nasilayan ko ang ngiti nya na di matutumbasan ng kahit ano

Shindou:talaga?wala nang bawian yan ah...wag mo nang babawiin yan ah...

Kirino:*nangingilid ang mga luha at bahagyang tumatawa* khit bukas ,at sa susunod pang bukas khit kailan mo pa itanong yan.. di magbabago ang isasagot ko.. i do i do i do....

Niyakap nya ko ng mahigpit.. di ko na marinig ang hiyawan nila.. tanging alam ko lang.. sa oras a ito.. ako'y masaya.. higit pa sa sobra...

The end.