Forever his girl

Propozimi

Kishte kaluar nje jave qe nga dita qe Olivia ishte larguar nga spitali.
Ajo i kishte kerkuar te gjithve falje, Noahs, Hanahs dhe Majkellit.
Ku ky i fundit ishte ai qe kishte lajmeruar policine.

Ndonese ishte kthyer ne kompani ajo nuk kishte folur ende me babain e saj, nje bisede qe ajo po i shmangej.

Shkoi ne shtepi, nje shtepi te cilen ajo kishte filluar ta ndante me Noahn.

U ul ne divan pas nje dite te lodhshme pune.
Teksa po bente dicka per te ngrene degjoi deren. Shkoi ta hapte me shpejtesi sepse mendoi se ishte Noah.
Kur ju kujtua qe Noah kishte celsat ishte teper vone sepse ajoe kishte hapur deren dhe perballe kishte babain dhe nenen e saj.

-Olivia mund te hyjme brenda

Tha nena e saj teksa babai vetem e shikonte.
Po mendonte cfare te bente.

-Hyni

Tha ajo e vendosur dhe gati per biseden qe e priste.

U ulen te tre ne divan. Nje qetesi shume e pakendshme. Nje bisede qe po behej per here te pare mes familjes.

Asnje nuk dinte cfare te fliste.

-Une dhe babi yt do te kthehemi perseri sebashku.

Tha nena e saj duke thyer heshtjen qe mbizoteronte.

-Cfare?!! Pas gjith atyre qe ai ka bere.  Ai shkaterroi familjen tone. Per faj te tij une nuk besoja tek meshkujt.

-Olivia mjaft ai eshte ende babi yt.

-Ai nuk eshte me babi im. Ndersa ti... si munde ti besosh atij.

-Ky vendim me takon mua Olivia.

Por Olivia nuk mund te degjonte me shume dhe u largua.
.
.
.
.

           Pas 2 muajsh

Kishin kaluar dy muaj dhe Olivia kishte filluar te harronte dhe te falte.
Kishte shoqen me te mire qe mumd te kerkonte dhe nje te dashur qe e donte shume.

Majkell dhe Hanah kishin filluar nje lidhje dhe kuptohej qe ata e donin shume njeri-tjetrin.

Olivia u nis drejt adreses qe i kishte dhene Noah.

Ishte nje vile shume e bukur. Nje oborr i mrekullueshem e rrethonte. Hyri brenda dhe ne koridor shikoi petale lulesh.

Filloi te ndiqte rrugen dhe e cila e coi ne kat te dyte ne nje studio shume te madhe.  Ajo e kuptoi menjehere se cfare ishte.
Studio kercimi.

Endrra e saj gjithmone ishte te behej balerine dhe qe nga mosha 7-18 vjece ajo kishte shkuar ne kurse kercimi por pas asaj qe ndodhi me Noah ajo e kishte lene pas dore.

E futur ne mendime shume te errta ajo nuk e kishte vene re qe dhoma ishte plot me tullumbace.

Kur doli nga  mendimet pa dhomen dhe u habit. Tullumbace shume ngjyreshe kishin rrethuar krejt dhomen. Ne mes te dhomes ndodhej nje tullumbac  i bardhe dhe shume i madh.

Ne te kishte te shkruar "pop me"
ajo mori gjilperen e cila ishte lene per te dhe e shpoi.

Pasi e plasi ndolen xixa dhe ne mes te tij ishte e shkruar ne disa letra "Will you marry me"

Para sa ndodhej Noha i ulur ne gjunj me ne unaze ne dore.

Dukej qe Noah ishte shume nervoz sepse djerset i kishin mbuluar ballin.

-Qe ne momentin qe te kam pare me ate ngjyren blu ne koke u magjepsa pas teje,prandaj nuk te leja rehat dhe te ngjita nofken blu.
U dashurova pas teje kur ti nuk u magjepse pas meje si vajzat e tjera. Nuk  dija si te sillesha me ty sepse kurre nuk kisha pasur nje lidhje serioze nuk ia pranova vetes qe te doja deri ne momentin qe u largove.
Te kerkova por nuk te gjeta dhe mbas disa kohesh ti edhe vete tek une.
Nje dashuri si e jona nuk mund te harrohej kurre dhe une nuk e bera nje gje te tille.
Bera gjithcka qe munda per te fituar zemren tende perseri dhe ti ma besove perseri ate mua.
A mundesh te ma japesh jeten tende Blu dhe une te jap timen? A mundesh ta lidhesh jeten tende me  mua?
A do te lidhesh me mua deri ne perjetesi?
A pranon te martohesh me mua?

Olivia nuk mund te fliste.
Sigurisht qe donte por kishte frike.

-Me beso dashuria ime.

Tha Noah duke i dhene besimin per te cilin ajo kishts nevoje

-Po pranoj... pranoj Noah njemije here po.

Tha Olivia duke iu hedhur qe qafe

-Faleminderit te premtoj qe nuk do pendohesh