✓Breathless 🌬️ [Cho Seungyoun×Kim Wooseok]

🌬️R❄️

Wooseok's POV

"Wooseok!"

Napalingon ako sa tumawag sakin.

"Hi Seungyoun" kinawayan ko sya bago buksan ang pinto ng suite ko.

"Nagkita ulit tayo" -Seungyoun

"Oo nga eh. Ano yan?" tanong ko habang nakatingin sa tulak-tulak nya.

"Ah. Order nung nasa kabilang VIP room" -Seungyoun

"Hm.. luto mo?" -me

"Ha? Hindi ah! Diningding at pakbet lang alam kong lutuin" -Seungyoun

"Really? I think kailangan ko matikman yan one of these days" -me

"Oo ba! Ipagluluto kita" kumindat pa sya.

"Sige na at baka pagalitan ka pa ng guest. Doorbell ka dito bago bumaba ah? Dito ka na mag-lunch" -me

"Nako mukhang mamimihasa ako sa luto mo nyan ah?" -Seungyoun

"I-enjoy mo na hangga't nandito pa ako" -me

His smile turned sad.

"Sige hatid ko na to dun. Magd-doorbell na lang ako pag okay na" -Seungyoun

"Sige" pumasok na ako sa suite ko.

Meeting a nice person in this nice place, sana di na matapos tong bakasyon ko.

Naghain na ako para makakain na agad kami pagdating nya.

"Shit" I cursed nang maramdaman kong sumisikip na naman yung dibdib ko.

Eto na naman sya. Kingina naman!

Naglakad ako papunta sa may kama at hinalughog ang laman ng bag ko until I found my inhaler.

Ubos na pala?

Tangina wrong timing naman eh!

I heard the sound of doorbell.

Si Seungyoun! Baka sakaling matulungan nya ako.

Sinubukan ko maglakad ulit papunta naman na sa may pinto.

Unti-unti na ring namamanhid ang katawan ko dahil sa kawalan ng oxygen.

I opened the door and found him.

"S-Seungyoun! Di ako m-makahinga" -me

His eyes widened at napakapit ako sa kanya.

I can't move any of my body.

"Wooseok! Breathe in, breathe out. Try to calm yourself. Wag ka mag-panic" -Seungyoun

"S-Seungyoun...i-inhaler" -me

Binuhat nya ako papunta sa kama at hiniga ako.

Dinampot nya yung inhaler ko.

"Wala na tong laman ah?" -Seungyoun

"S-Seungyoun" -me

"Wait.. ic-CPR na lang kita" -Seungyoun

"H-Ha?" napakunot ako ng noo sa narinig ko.

Seryoso ba sya?

"Wala na tayong ibang choice. Matatagalan pa pag bumaba ako para lang bumili ng ganito" -Seungyoun

He looked at me as if he's asking for permission.

I slightly nod. Gusto ko pang mabuhay.

He positioned himself at lumapit sakin.

Pinikit ko ang mga mata ko.

Wala na ba talagang ibang way?

I felt his lips touched mine at napahinga ako ng malalim.