დილიდან ვაბოლებ ჰაშიშს , რაღაც დროით მგონია რომ ბნელი ვარ . არც შავი ვარ არც თეთრი . სადღაც შუაში ან იქნებ არც.
ვუყურებ კედელზე ამოსულ ნაოჭებს , სხვისთვის არაფერი მე კი ვხვდები , რომ საშინლად მაოცებს .
სახელოსნოში არსებული ერთადერთი ფანჯრიდან ქარს უნდობლობის სურნელი შემოაქვს .
ვის ვენდობი მე ? ან ვინ მენდობა მე ?
ყველაფერში აზელილი სიცივე საშინლად მაშიებს.
ირგვლივ ყველაფერს ვაიგნორებ , ვცდილობ რომ ვიყო ბნელი .
მუზებმა დიდი ხნის წინ გაიხურეს კარები , ასე სადღაც შუაღამის სამი იქნებოდა .
ნეტავ ვინმე იყოს ვინც მეტყოდა, რომ ჩემთან იქნებდა მზის ამოსვლიდან ჩასვლამდე .
მაგრამ ვის ვატყუებ ? ეს მე არ მჭირდება. ალბათ ამითაც ვერთობი ... ბანალურია .
ირგვლივ ყველა სტანდარტია .
არადა მინდოდა მათთან სიახლოვე .
სიცივემ სახე გაყინა .
თვალები ნელ-ნელა მეხუჭება არადა მე არ მინდა ძილი, მე არა .
თავს ძალას ვატან , ჯერ ტვინს შემდეგ კი სხეულს ვამზადებ , რომ როგორმე სავარძლიდან წამოვდგე , ალბათ ამ მცდელობაში ათი წუთი გავიდა , ან იქნებ ოცი . დრო არასდროს წარმოადგენდა ჩემთვის რაიმე ძვირფასს.
როგორც იქნა ვგრძნობ ჩემივე კიდურების მოძრაობას , მაგრამ ისინი მე არ მეკუთვნიან . საცოდავად ვდგამ ორიოდე ნაბიჯს და გარშემო ვიყურები .
სახელოსნოში ისეთი აურა დგას , რომ გეგონება წინა საღამოს ვინმემ აქ ვალსი იცეკვა .
და ახლა მგონია რომ წმინდა ვარ , უნდობლად გავივლი წყალზე .
ყველა ჩემი გრძნობა ცეცხლშია .
იმიტომ რომ აქ ყველა სტანდარტია .
მომთმენად ვათვალიერებ ჩემს ყველა ტილოს .
ზოგი მიყვარს , ზოგი კი უბრალოდ მძულს .
სიძულვილი კი მხოლოდ ძლიერმა გრძნობამ შეიძება გამოიწვიოს ანუ რა გამოდის ყველა მათგანი მიყვარს ?
საშინელ თავისტკივილს ვგრძნობ , საერთოდ რა საჭიროა ფიქრი ? .
პარანოიაა ჩემში .
ბნელა .
ოოო ცოტა ნელა .
უკვე ვგრძნობ , რომ ძალა მემატება .
ჩემთან თოვს , ყინავს იმიტომ , რომ მიხსნის აგრესიულს .
შველა შორია , აზრები ნოლია ჩემთვის .
ოთახში ბნელა , ოთახი მლოცავს .
მერამდენედ მოაქვს ?
ნერვები მეშლება .
მივდივარ ჯერ კიდევ არ დაწყებულ ტილოსთნ , ვიცი რომ მას რაღაც მაინც ეთქმის.
ვხაზავ კონტურს, გონებაში ვიმეორებ , რომ მალე დავსვამ წერტილს .
პარანოიაა.
ჯანდაბა .
კიდობანი მჭირდება ....
ჰაი <3 მოკლედ გადავწყვიტე ახალი ისტორია დამეწყო .
ჯებააალ თქვენი აზრი დააფიქსირეთ <3
