Blame [COMPLETED]✓

Chapter Eleven

TOVE POV

Iminulat ko ang mata ko ang sakit ng ulo ko. Umupo ako saglit sa kama ko bago tumayo.

*Kraaakkk*

Tiningnan ko ang naapakan ko isang bote ng can beer. Andami kong nainom nito dalawang araw na akong hindi kumakain or lumalabas ng kwaro ko. Alak lang ang tanging inumin ko at chips lang ang kinakain ko. Hindi ako nagbubukas ng ilaw. Hindi ko nga alam kung umaga o gabi na.

Palagi kong napapanaginipan si Ery! Minsan sa tuwing magigising ako nakikita ko siyang nagwawalis sa loob ng kwarto ko. Lalapit ako sa kanya para yakapin siya pero bigla na kang naglalaho ang kanyang imahae. Narinig kong bumukas ang main door pero binalewala ko lang.

"Ery nasan ka na bumalik ka na sa akin"

"Tove?" Agad akong lumingon sa pintuan ng kwarto ko. Si Brayden si Jigs at si Adrian. Nasa ibang bansa si Wryanth. Sayang at wala siya dito. Siya lang ang kailangan kong kausap.

"Ano ginagawa niyo rito? Paano kayo nakapasok?"

"Hindi na mahalaga yon. Nandito kami para ibigay sayo ito" binigay sa akin ni Brayden ang teddy bear na malaki at Red Photo Album.

"Ano naman yan?"

"Ipinabibigay ni Ery?"

"Pinaglololoko niyo ba ako. Si Ery wala na" sabi ko na medyo napataas ang boses ko

"Hindi. Basta basahin mo na lang yung laman ng teddy bear sa likod niyan may zipper" sabi ni Brayden.

"Nga pala bukas na ang libing 1:00pm pumunta ka inaasahin ka namin at ni Ery don. Ni hindi ka man lang pumunta kahit isang gabing lamay"

"Hindi ako pupunta" direktang sagot ko.

"Okay ikaw bahala" tinapik ni Brayden ang balikat ko at naglakad palabas.

"Wag mong sirain ang buhay mo. Wag kang mag kulong dito sa kwarto mo." Sabay sipa ni Jigs ang lata ng incan beer.

"Mauna na kami Tove" sabi ni Adrian at umalis na din. Hinayaan ko silang mawala sa paningin ko ng walang sabi-sabi.

Tiningnan ko ang hawak kong Teddy Bear. Binuksan ko ang zipper sa likod nito at nakita ko ang mga fold papers. I took one and opened.

Tove_

No relationships is all sunshine

Ery_

Yeah kaya nga malungkot ako ngayon dahil wala na ang sunshine ko.

Tove_

I don't know what my future holds, but I'm hoping you're in it.

Ery_

Sana kung Nandito ka pa sa tabi ko.

Tove_

If there ever comes a day when we can't be together keep me in your heart, I'll stay there forever

Ery_

Promise me that you'll stay here forever Ery.

Tove_

When I'm with you I fell safe from the things that hurt me inside

Ery_

Thanks you❤️Ery. Madami pa akong binasa na lalong nagpasakit sa nararamdaman ko. Lalo ko siyang namimiss.

Kinuha ko yung Red Photo Album. I opened. Nakita ko ang napakasaya kong muka. This is the time when my team got the champion at ako pa ang MVP. The next page. Nag sasarangola ako. And then, nong nag graduate kaming dalawa ni Ery. Next is Yung nag punta kaming El nido Naka pout ako. Yung nanood kami ng fireworks sa E.K. at madami pa hindi ko na napigilang lumuha.

Ery I'm so damn miss you. Bumalik ka na. Ipaparamdam ko sayo ang saya sa piling ko. Ibabalik ko yung dati nating pagsasamahan hindi bilang childhood friend kundi bilang isang coulple. Dali-dali akong nagbihis ewan ko kung bakit nagustuhan kong pumunta ulit sa Vigan.

5hours later...

Nandito ako mismo sa pwesto kong saan ko sinabi kay Ery na mahal ko siya. Hindi ako pumunta sa bahay nila Jigs. Noong nakaraan nanonood kami ni Ery ng Sunset. Pero ngayon nanonood ako ng sunset.

Ery! Kung nasaan ka man ngayon. Tulungan mo akong bumangon sa nawasak kong mundo. Sa mundo na winasak mo. Gulong- gulo na ako hindi ko alam kung saan ulit ako magsisimula. Ery! Sana lang! Sana lang kaya ko pang mabuhay ngayong wala ka na.

Tumayo ako at bumalik kaagad sa sasakyan ko. Sana tama lang itong desisyong gagawin ko.
Habang nagmamaneho hindi mawala sa isip ko kung itutuloy ko ang nasa isip ko o hindi. Pero paano ko makakalimutan itong sakit na nararamdaman ko kung hindi ako gagawa ng paraan para matupad yon.

Nakarating din kaagad ako sa Manila dahil less traffic ngayon.
Nag-impake ako. I decided na pumuntang France. Bukas pagkatapos ng libing. Wala akong balak pumunta sa oras nayun. Pupunta kapag tapos na. I already book my flight tommorow afternoon at 5:00pm.

YEXEL POV

"Okay na ba ang lahat?" Sabi sa akin ni Brayden it's already 12:50 . 10 minutes more ihahatid na namin si Ery sa paroroonan niya.

"Hindi ba talaga pupunta si Tove?" Para naman walang silang pinagsamahan ni Ery kahit isang gabing lamay hindi maka attend.

"Hayaan mo na lang siya" sabi ni Brayden

Hagulgol lang ang tanging naririnig namin habang unti-unti inilalagay sa lupa ang coffin ni Ery! Wala na hanggang dito na lang talaga. Sana maging masaya ka na Ery kung nasaan ka man ngayon!

"Tara na mahuhuli na tayo sa flight natin" boses ni Brayden sa tabi ko. Inilagay na ang lapida ni Ery. 3:00pm ang Book ng Flight namin patungong Tokyo.

TOVE POV

Nang masiguro kong naka-alis na ang lahat bumaba ako ng sasakyan naka black na coat ako at naka black mask. Para siguradong walang makakakilala sa akin. Nakita ko din sila Brayden at Yexel. Alam kong sa Tokyo ang Flight nila.

Lumuhod ako sa harapan ng bagong lagay na Lapida. Inilapag ko ang bulaklak na binili ko.

"Bakit ngayon pa? Bakit ngayon pa na mahal na kita? Bakit ngayon pa kung kailan nakita ko na ang tunay mong halaga?" Patuloy lang sa pagbagsak ang luha ko habang naka harap sa puntod.

"I promise to you. Ikaw na ang huling-huling babae na mamahalin ko. Walang makakapantay sa pagmamahal mo sa akin" bye Ery! Hanggang sa muli nating pagkikita.

Mabilis na akong umalis. Ayoko ng magtagal pa don. Baka mag iba pang dumating at makilala ako.

Dumiretso ako sa Airport. Nakita ko ulit sila Brayden na papasok na sa waiting area.

After 13hours...

Paris, France 5:38AM..

Nag commute ako papuntang condo ko. Dahil wala naman akong Relatives dito. Oh actually si Dad. But no longer than my relatives. Sana tama ito. Sana makapag simula ulit ako ng bagong buhay hawak-hawak ko ang teddy bear na galing kay Ery.

Vote! Vote! Vote!
Share! Share!
Comment!

(A/N: finally guys matatapos na)