Without Her

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΥΟ

Αυτός ο φίλος της Stephanie είναι περιέργος τύπος. Αδέξιος, λες και είχε δύο αριστερά χέρια και πόδια, πολυλογάς και με χιουμορ και γούστο που δεν μπορούσα να καταλάβω. Αλλά έπρεπε να παραδεχτώ ότι ήταν πολύ καλός δάσκαλος. Εγώ, από την άλλη, ήμουν απαίσια μαθήτρια.

"Παραιτούμε! Αρνούμε να ασχοληθώ άλλο με αυτές τις μαλακίες! Είναι χάσιμο χρόνου" Φώναξα, πετώντας το στυλό μου στον τοίχο σαν πεντάχρονο που οι γονείς του δεν του αγόραζαν παγωτό.

"Τα μαθηματικά είναι πολύ σημαντικό μάθημα" μου υπενθύμισε ο Noah,που παρέμεινε τελείως ανεπηρέαστος από το ξέσπασμά μου. Υποθέτω πως το είχε συνηθίσει από την αδελφή μου. Θύμωνε και εκείνη πολύ εύκολα, ήταν από τα ελάχιστα πράγματα που είχαμε κοινά.

"Εγώ ήξερα ότι τα μαθηματικά είχαν αριθμούς. Εδώ δεν βλέπω αριθμούς, μόνο x και y "διαφώνησα.

"Έτσι είναι οι εξισώσεις"

"Δεν με νοιάζει"

"Λυπάμαι αλλά η καθηγήτρια δεν θα νοιαστεί για το ότι δεν σε νοιάζει"

Ανασήκωσα ένα φρύδι. "Ξέρεις τι είπες μόλις τώρα;"

Κοκκίνησε"Όχι"

Γέλασα και κούνησα το κεφάλι μου." Τέλος πάντων, πες μου ξανά τι πρέπει να κάνω" είπα, παίρνοντας άλλο ένα μολύβι από τα δεκάδες που είχε κατεβάσει από το δωματιό του.

Μετά απο μισή ώρα είχα καταφέρει να κάνω μόνη μου τρεις από τις πέντε ασκήσεις που μας είχαν βάλει για το σπίτι. Ένιωθα σαν τον Αϊνστάιν junior! Φυσικά ο Αϊνστάιν δεν ένιωθε σαν να του είχαν λοβοτομή μόλις τελείωνε.

"Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα. Μοιάζεις λες και το κεφάλι σου είναι έτοιμο να εκραγει "μου είπε.

"Δόξα τω Θεό! Νόμιζα ότι δεν θα σταματούσαμε ποτέ. Επίσης μπορείς να μου φτιάξεις έναν καφέ; Θα σκότωνα για λίγη καφείνη τώρα"ζήτησα τρίβωντας τους κροτάφους μου.

Ο Noah τινάχτηκε από την καρέκλα του σαν να τον είχε χτυπήσει ρεύμα. "Μα τι γουρούνι που είμαι! Πρώτη φορά στο σπίτι μου και δεν σου πρόσφερα τίποτα, ούτε καν ένα ποτήρι νερό! Ο καφές σου έρχεται αμέσως. Πως τον πίνεις; Βάζεις ζάχαρη, γάλα; " φλυαρούσε πανοκόβλητος και κόκκινος σαν την ντομάτα.

"Σκέτο, και δεν πειράζει,σε συγχωρώ"απάντησα, χαμογελώντας. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είναι γλυκούλης. Όχι καυτός όπως ο Josh αλλά σίγουρα είχε σίγουρα μια γοητεία με τα πυρόξανθα σγουρά ματιά που πετούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις, τα σκούρα καστανά μάτια που μου θύμιζαν σοκολάτα και τα λακκάκια που έκανε στα μάγουλα όταν χαμογελούσε.