friends or more...

deel 13

Sem pov

Ik zit rustig op een bankje buiten bij het ziekenhuis tot ik opeens langs achter word geknuffeld, ik schrik en duw de persoon weg. Ik draaie om en zie dat het v/n is. Ze heeft rode ogen van het huilen.
Sem: kom zitten.
V/n: ik ben bang sem...
Sem: voor?
V/n: dat j/n het niet gaat halen.
Sem: ik ook. Jullie geven elkaar een knuffel.
Sem:Ik hoop dat ze het haalt ik zou niet willen dat haar laatste herinnering aan mij de ruzie is.
V/n: ik weet een ding en dat is dat j/n altijd van jou zal houden, wat er ook gebeurt.
Sem: zullen we naar haar gaan?
V/n: is goed.
Jullie lopen samen terug naar de wachtkamer.
Dokter: ik heb goed nieuws j/n is stabiel jullie mogen als jullie willen naar haar toe gaan.
Sem: dank u dokter!
Dokter: doe wel rustig want ze ligt nog in komma.
Khalid: doen we!
We lopen de kamer binnen en zien j/n liggen.
V/n loopt naar het bed waar j/n ligt.
V/n: j/n als je dit hoort, ik hou van je en je kunt het.
Semmie: zal ik anders wat water gaan halen voor je?
V/n: graag dank je.
Khalid: ik loop wel effe mee.
Tim: zou ze ons kunnen horen?
Sem: geen idee, ik hoop dat ze snel terug wakker word.
Tim: ik ga effe naar het toilet.
V/n: oke.
Sem komt naast je bed zitten.
Sem: lieve schat, ik weet niet of je me hoort maar ik wil je niet kwijt.
Er glijd een traan langs Sem zen gezicht, v/n ziet het en geeft sem een knuffel.
Langzaam probeer je je ogen open te doen.
Sem: v/n, ze wordt wakker!
V/n: omg, ik haal een dokter.
Sem: je kunt het j/n.
Je wordt wakker.
J/n: s...sem.