Yüzünde yara izleri olan oğlan yarattığı muhteşem varlıklara bakıp gurur duyuyordu kendisiyle. Onlar hayatında yaptığı en güzel hatalar ve harikalıklardı.
Giyuu, Tanjirou, Shinobu, Mitsuri, Obanai, İnosuke, Zenitsu, Gyomei, Muichirou, Uzui, Kyojuro, Kanao, Nezuko...
Hayran hayran izlerken açılan kapıyı duymamıştı. Genya, oyuncaklarını tutan ağabeyini görünce elindeki tepsiyi düşürdü. Hemen Sanemi'nin oyuncaklarını ondan uzaklaştırdı. Sanemi yarattığı oyuncaklarının alınmasıyla huysuzlaştı.
"Bırak!" beyaz saçlı oğlan kardeşinin yüzünü tırmalamaya başladı. Genya acıyla elindeki bir oyuncağı yere düşürdü ve fark etmedi. Sonra da oyuncaklarla birlikte odadan dışarı çıktı.
Sanemi kurtarabildiği tek oyuncağına sarıldı. Bu Giyuu idi.
"Beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim Giyuu." oyuncağının alnını öptü. "Sonsuza kadar birlikte yaşayalım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nonsense Speaker |sane.giyuu|
Fanfiction›giyuu×sanemi‹ "İnsanlar tarafından önemsenmemek nasıl hissettiriyor?"
