Sen Bana Mavisin

İstemsiz Değişim

Eve gittiğimde hemen mesaj bile atamadan uyuya kalmıştım.Yorgundum ve ayaklarım davul gibi şişmişti sanırım.Zaten uyumayı aşırı seviyorum . Bıraksanız 48 saat aralıksız uyurum.Sabah uyandığımda yataktan ; ''Eyvah !!! Uyuya kaldım.Mesaj atmayı unuttum ve kesin sabaha kadar diken üstünde durmuştur.'' diyerek hemen telefona sarıldım.Yeni kalkmış olmanın verdiği gevşeklikle ekrana baktım ama inanmadım.Gözlerimi ovuşturup tekrar baktım. ''257 mesaj 119 cevapsız arama '' . Evet yanılmamıştım. Diken üstünde durmuştu sabaha kadar. Eve gitti mi ? Başına bir şey mi geldi ? Bu şekilde şeyler düşünmekten uyuyamamış.En sonunda sabah 8 gibi sızmış garibim. Hemen özür diledim ve uyuya kaldığımı , onu ne kadar çok sevdiğimi söylemiştim.Hayvan ! Benden bile çok uyuyo yorgun düşünce . Uyandığında saat akşam 18:00 falandı sanırım. Hiç bir şey olmamış gibi devam ettik ilişkimize kaldığımız yerden . Mutluydum. Mutluyduk daha doğrusu . Yine eskisi gibiydik hiç bir şey olmamış gibi . Uzun mesajlar atıyorduk içimizden geldiği gibi . Tek sorun bende olan tuhaf duygulardı. Ne olduğunu bilmiyordum ama garipti. İtiraf ediyorum. Maviyi tanımadan önce korkunç ötesi bir insandım.Ama sadece canımı yakanlara karşı.Birisi canımı istemeyerek bile acıtsa hayatını cehenneme çevirene kadar uğraşır , istediğimi de elde ederdim. Kimseyi umursamazdım , merak etmez ve kıskanmazdım.Maviyi çok sevmiştim ondan olsa gerek.Maviyi çok kıskanır ve çok umursardım. Ama beni yormuştu sanırım. Yada ben değişmiştim. Günler geçti belli etmemeye çalışsam da içimde ki duyguları sanırım tavırlarımla ele vermiştim.Konuşmamız esnasında bana ;

+''Seni tanıyamıyorum , neyin var ? Bu sen misin gerçekten ? '' demişti.Dünyam başıma yıkıldı sandım.Sanki yerden lavlar fışkırıyor , gökten taş yağıyor ama sadece ben hissediyordum.Öyle böyle çarpmamıştı o cümle suratıma.Değiştimi kabul etmiyordum ama değişmiştim geç fark ettim.

-''Ben değişmedim.Hala aynıyım ama sen bir kendine bak istersen '' dedim.Ahh şu sivri dilim ve kontrol edemediğim inadım.Kötü eleştiriye yada olumsuz yanlarıma tahammül edemiyordum.Eee ne de olsa başak burcuyum.Mükemmel olmak ruhumda var.''Bak bak egoiste bak . Neyse çok tatlıyım ' diyordum kendime içimden.

Kavga başlatmıştım hemen . Çirkefliğim üzerimdeydi . Haklı olduğumu söyleyip ''Değişmedin sevgilim özür dilerim '' diyene kadar konuşmayacaktım. Dediğim gibi de yaptım. Uzun süre böyle oldu . Bu süre zarfında twitter hesabından saçma sapan şeyler yazıyordu.Deliriyordum.Ortak arkadaşlarımıza soruyordum doğruluğunu.Onlarla da anlaşmış belli ki onaylıyorlardı.Baktım iyice deliricem. Peki dedim... Sen bilirsin... Son gülen iyi güler . Kıskandırmayı denedim ama başaramadım sanırım . Sonra bu değişim.. Gerçekten değişmiştim çok uzun süre sonra fark ettim ama iş işten geçmişti. Ayrılmıştık çünkü o inat ben ondan inattım. Ottan boktan bir sebepten ayrıldık gördünüz mü ? İnadım gün geçtikce artıyordu.Telefonuma bakıyordum fakat hiç bir şey yok.Tweetlerini okuyup sinirle telefonu kapatıyordum.Eski sevgilimin attığı mesajla irkildim.İçimde bir şeyler oldu ama sevgi değil.İntikam... Bu sefer ben tekmeleyecektim.Cici çocuk ruh halimi takınıp konuşmaya başladım ve kafese aldım gerizekalıyı.Bir süre konuştuktan sonra tekrar ilişki kurmak istediğini söyledi ama ben reddettim ve ağzıma geleni söyledim.Birden ağlamaya başladı.Anlam veremedim ama tek hatırladığım şey ''Ağlama nolursun böyle yapmak istemedim ''. dememdi. İlginç . ''Ne yaptım lan ben buna ?? ''derken telefonu kapadım ve Maviyi arayıp ağlamaya başladım.

+''Alo ..Mavi ? Sus ve beni dinle sadece .Birinin kalbini kırdığında nasıl hissedersin ? Ben kötü biri miyim sence ? '' ağlamaktan konuşamamıştım artık.
-''Kimin kalbini kırdın ? Ağlama ve anlat lütfen.Kötü biri değilsin sen . Seni seviyorum ''

+'Birinin kalbini kırdım ve ağlattım onu. İçim hiç rahat değil.''

Bir süre sessizlik oldu ağlamamı dindirmeye çalışırken bana ;

-''Şu inadın ve gururun....Sana benden başkası katlanamaz , insanı yaşarken öldürürsün.Ama beni aşktan öldürüyosun.'' dedi. Suratım oluşan gülümsemeyi siz düşünün. Temsili ; ( :D:A::A:D:A:DA: )

Özlediğimi söyledim ve normale dönmeye başladık. İyice yalama oldu ha..Bi ayrıl bi barış.Neyse işte barışma yolunda emin adımlarla ilerledik . ( ŞUAN BABAMLA TARTIŞTIM VE MAVİ MESAJ ATMAYA KORKUYOR.ŞİMDİ ATTIĞI MESAJ '' UZAKTAN SEVMELERİN HİKAYESİ BİZİMKİSİ. KEŞKE ARASAM BABANI KONUŞSAM SENİ ÜZMESE '' :) ) Neyse devam ediyorum .

Biz yine barıştık ve ilk kez özür diledim af diledim ondan . ''Başkalarının aklımı karıştırmasına izin verdim . Özür dilerim . Senden başka hiç bir şeyim yok benim . Değişmeme izin verme bir daha.'' dedim ve sarıldım . Gerçekten tarifsiz seviyordum onu , ama tuhaf olan şey bende ki değişimin sebebiydi.Sanırım can yakmak isterken canımı yakmıştım.Şanslı olduğumu biliyordum ama bunu bir kez daha Mavi ile öğrendim.Hayatıma girdiği andan itibaren yaşamımı değiştireceğini biliyordum.Karşılıksız ve koşulsuz seviyordu beni.Mükemmel bir insan o ve ben onu üzdüğümü hep çok geç fark ediyorum.İnadım ve gururum yüzünden haksız olduğum halde ondan adım bekliyordum.Oda hep haksız olduğu halde özür dilemekten ve barışmaya çalışmaktan yılmıyordu. Çok seviyordum onu ve bu değişmelerimi iyi yönde kullanmalıydım .

*

Barıştığımıza göre güzel zamanlar geçirmeliydik değil mi ? :) Benim okulum 17:10 da bitiyordu.Onunda 17:30 ama çarşamba günleri okulu 16:20 gibi bitiyordu . Buluşmak istediğini ve parkın orada bekleyeceğini söyledi.Tamam dedim bende gelirim. Okuldan çıkar çıkmaz otobüse fırladım.Parka geldiğimizde kapıyı itekledim resmen düşünün. Otomatik kapıyı itekledim ! Koşa koşa gitti sarıldım. ''Uf boğulcam '' diye itekledim.Nasıl bir manyağım.Hem ağacı kesilen , düşmekten korkan ama ağacını çok seven koala gibi sarılmıştım.Hemde itekliyordum.Neyse ayrıldık ve ben yürürken kaşla göz arasında çantama çikolata atmış.1 saatlik yol gelmişti.Beni 5 dakika görmek ve otobüs durağına kadar beraber yürümek için.Otobüs durağına geldik.Beni otobüse bindirdi ve gitti. Eve gittiğimde çantamdan kitaplarımı alacağım sırada çikolatayı gördüm.Hemen teşekkür ettim mesaj atıp. Cevap aynen şöyleydi ; ''Eee kabul etmiyor musun yoksa ? ''dedi.

+''Neyi ? '' dedim.
-''Çikolatayı açmadın mı şaşkın ?''

Çikolatayı bir açtım ...Oha lan o ne . 3 tane A4 kağıdına dolu dolu yazı yazmış bir de ufak kağıt var dı . ''BENİMLE EVLENİR MİSİN ? '' Hemen ''Evlenirim evim sensin '' diyerek mesaj attım ve hayretler içinde çikolata mı yemeye devam ettim. O koca kağıtları nasıl sıkıştırdı ufacık şeye ? Hadi sıkıştırdı diyelim okey.Ama nasıl kusursuzca paketini kapatmıştı ?

*

Her çarşamba bu böyle devam etti.Çikolataları çantama çaktırmadan atıyor ve içlerinde mutlaka yazılar oluyordu.Her kağıdı biriktiriyordum .Bir sürü olmuşlardı artık. Ve çikolata alerjim tavan yapıyordu ama yiyordum. Sanırım o çikolataların parasını biriktirsek bir araba almıştık . Neyse abartmayım. Yolda yürürken iki sevgili gördüm ellerinde beyaz gül vardı . Nasıl kıskandım. ''Bende istiyorum ya '' falan demiştim. ''Çikolata neyine yetmiyor '' deyip gülmüştü.Bozulmuştum.

Önümüzde ki çarşamba gelemeyeceğini söyledi bana . Ben tabi nasıl üzgünüm.Çikolata yok.Not yok.. Tamam dedim bende hemen eve giderim.

*
Çarşamba günü okuldan çıktım ve otobüse bindim .