Tesadüf (ASKIDA)

Bölüm 4

ASLI

Güçsüz.

Şu an hissettiğim tek şey güçsüzlük. Önce onu kurtardım sonrada artistlik tasladım ama sonunda geldiğim yer onun yanı şimdi ben ona muhtacım. Şimdi o benden üstün. Peki neden mi burdayım? Çünkü aptal üvey babam ve onun oyuncağı olmuş olan sürtük annemle kavga ettim ve evden kovuldum. Ayrıldım da diyebiliriz.

****30dk önce****

 Eve geldiğim gibi odama kaçtım. Sigara kokusundan boğuluyorum. Her gün yaptıkları içki ve sigara içmek. Üvey babam ve annemden bahsediyorum tabi ki. Babam ben 14 yaşındayken kendini astı. Az bile dayanmıştı aslında. Annem gibi birine dayanmak güç ister. Babam öldükten bir gün sonra annem üvey babamla evde sürtmeye başladı. Evet, doğru duydunuz. Tam bir gün sonra daha babamı gömememiştik bile. Akrabalarım yok. Yani ben tanımıyorum. Annem de babam da hiçbir zaman bahsetmediler. Arkadaşım yok. Okulda hep içine kapanık kötü kız olarak bilindim. Hatta bir keresinde erkeklerden zorla haraç aldığımda söylentilerdeydi. Ama tek yaptığım parası çalına çocuğa parasını bulup vermekti. Tabi o da beni görünce kaçmış, parayı da geri verememiştim.

“Aslooooo. Git bize sigara allll.” Annem bağırdı. İçeri gittim.

“Param yok.”

“BUL O ZAMAN!” üvey babam kucağında oturan annemi itip kalktı ve kükredi. Bu kadarı fazlaydı. Bu adam her gün bana bağırıp ona sigara yada içki almamı söyleyemezdi.

“PARAM YOK!” bu kadardı. Daha önce ona hiç bağırmamıştım. Hep içimde tutmuştum. Ama bu kadarı fazlaydı ona zaten yeterince üç yıl katlandım. Artık kaçış planımı uygulamanın zamanı geldi.

“EMİNİM VARDIR!” dedi ve odama girdi. Çekmeceleri açmaya dolaplarımı karıştırmaya başladı. Annem ise oda durmuş bizi izliyordu. Gülerek. Sonunda üç yıl boyunca emeğimle biriktirdiğim paraları buldu. Bu sondu. Para tomarını eline aldı ve bana çarpık bir gülüş yolladı. Ama kaçırdığı bir nokta vardı. Ben ondan daha zekive çeviktim.

Çevik bir hareketle yüzüne yumruğumu geçirdim. Yere yığılınca para tomarını elinden aldım ve her zaman kaçış için kapının yanında bulundurduğum çantamı aldım. Annem onun yanına gitmişti boşluktan faydalanıp hışımla evden çıktım. Beni durdurmaya bile zamanı kalmamıştı. En son duyduğum şey bana bağırışıydı.

 **************

“Gir.” Dedi soğuk bir sesle. Duygusuzdu başta şaşırdığı ifadesinden hiçbir anlam kalmamıştı. Girdim. İçerisi oldukça hoştu. En azından içki yada sigara kokmuyordu.

“Şey ben…” diye söze girim ama lafımı böldü.

“Önce üstüme bir şeyler giyeyim sonra konuşuruz.” Dedi ve birkaç kıyafet alıp ortadan kayboldu. O söylemeseydi her halde yarı çıplak olduğunu fark edemeyecektim. İçeri döndüğünde elinde sargı bezi vb. pansuman malzemeleri vardı. Meraklı gözlerle ona baktım ama elimi tutup beni yatağa oturttu. Önüme çöktü ve elime pansuman yapmaya başladı. Elim yaralıydı. Bunu ne aman yapmıştım? O adamı engellemeye çalışırken mi? Hatırlamıyorum.

Elimi sardı ve yanıma oturdu. Bir süre konuşmadık ama söze girmem gerektiğini biliyordum.

“Ben…”

“Anlatma. Kendini iyi hissedince belki istersen anlatırsın. Bana bir şey açıklamak zorunda değilsin.” Dedi.

Gözümden bir yaş aktı. Diğeri ve diğeri… Yaşlar birbirini takip ediyordu. Hıçkırıklara boğuldum. Dünyanın en güçlü kızı ben… Bana ne olmuştu? Kurtardığım birinin kollarında bebek gibi zırlıyordum. Beni kurtarmasını bekliyordum…

Heyyy. Selamm. Ben döndüm. Baya uzun bir zaman sonra yeni bölüm geldi. Üzgünüm. Umarım beğenirsiniz. Bol bol vote ve yorum pleaseeee <3 Sii seviyorumm.