I don't care✅

-29: Discussie-

Ik pak mijn laptop en ga aan de keukentafel zitten met mijn schoolboeken, een glas cola en een koekje. Ik start mijn laptop op en open het programma waar mijn studie op staat. Ik studeer voor tekendocent. Omdat ik heel veel van graffiti hou, en ik dacht, laat ik er wat mee gaan doen. En dit kwam er het dichtste bij, en daarbij duurt de studie maar 2 jaar. Het enige saaie eraan is dat je ook veel moet weten over de kunstgeschiedenis. Waarom zou ik dit willen weten? Maarja, ik heb het er wel voor over. Sky zit trouwens wel nog op school. Ze zit nu in haar laatste jaar. Ik open mijn boeken en begin te studeren. Na 2 uur komen de jongens thuis en ben ik klaar. Ik ruim alles op en loop naar de woonkamer. ''Serieus pap?'' Vraag ik terwijl ik mijn armen kruis. ''Wat?'' Vraagt Luke. ''Je kan een kind van fucking 1 jaar oud niet alleen laten!!'' Zeg ik boos. ''Michael! Ik zei toch dat je Louis en Niall moest bellen.'' Zegt Calum pissed. ''Ze zei dat ze lief zou zijn en dat dat niet hoefde!'' Zegt Michael verdedigend. Ik rol mijn ogen. ''Het is nou eenmaal gebeurd, en dat kunnen we niet meer veranderen. Michael denk de volgende keer na voor je iets doet en Summer stop met die houding. We zijn nog steeds je vaders en gelukkig is er niets mis gegaan.'' Zegt Luke streng. Ik krijg opeens een plan. ''Dat heb je fout, Hope ligt nu in het ziekenhuis omdat jullie asshole's haar alleen lieten met een schaar.'' Zeg ik nep boos. Ik zie geschrokken gezichten. ''Oh shit. Echt waar?'' Vraagt Michael geschokt. ''Nee, maar het had wel kunnen gebeuren.'' Zeg ik met een grijns. ''Godverdomme Summer! Je gaf me net zowat een hartverzakking.'' Ik schiet in de lach. Ik ga met de jongens op de bank zitten en we praten wat tot we een klap van boven horen. Ik kijk de jongens verschrikt aan. Dan hoor ik hard gehuil. Ik sprint naar boven naar Hope's kamer. Ze ligt op de grond te huilen naast haar wieg. Ik loop op haar af en til haar op. Huilend klemt ze zich om mij heen. "Wat doe jij uit je wieg?" Vraag ik terwijl ik haar een beetje heen en weer wieg. "Mwama, tij n-niet komen wanneel ikke jou loepte." Zegt ze snikkend. Shit! De batterijen van de babyfoon zijn leeg. Fuck, dat wist ik. Maar ik ben natuurlijk weer zo dom om die dan niet op de oplader te zetten. "Aawh, het is al goed. Mama is hier. En raad eens wie er nog meer zijn? Je ooms!" Zeg ik. Haar ogen beginnen te stralen. Ik voel even of haar luier droog is, wat zo is, en loop dan met haar in mijn armen naar beneden. "Heeey Hope!" Zegt Ashton enthousiast. Hope wrijft slaperig met haar vuistjes in haar oogjes. "Hwey." Zegt ze zachtjes terug. Ik zet haar bij Calum op schoot en loop naar de keuken om een flesje melk klaar te maken. Als ik terugkom geef ik het flesje aan Calum die het aan Hope geeft. Al snel is het op. Luke geeft Hope een tablet en al snel staat er een of ander liedje aan en staat Hope te dansen.
⬇️⬇️dit is hoe het eruit ziet⬇️⬇️
https://www.instagram.com/p/By5sQMXHGeR/?igshid=1ftq16w51n4fb
Na haar mooie dansje doe ik kleren bij haar aan en ga ik Ashton helpen met koken.