"စေ" (SEASON-1) {Unicode}+{Zawgyi}

~11~

သာယာ​ေသာ မနက္​ခင္း​ေလးတစ္​ခုတြင္​ ေန​ေရာင္​ျခည္​ႏုႏု​ေလးသည္ကား ကြၽန္​ေတာ့္​မ်က္​ႏွာအား က်ီစယ္​ရင္း ႏိုးထရန္​အခ်က္​ျပ​ေနသည္​။

ထိုစဉ္​...

*တြီ တြီ..*

Message ဝင္သံၾကားလိုက္​ရ၍ ဖြင့္​ၾကၫ့္​လိုက္​ေတာ့..

"Morning လြမ္း..."

"Morning​ ေစ.."

Message​ ေလးကို reply ျပန္​လိုက္​ရင္း ကြၽန္​ေတာ္​ ႏွစ္​ႏွစ္​ၿခိဳက္​ၿခိဳက္​ၿပံဳးမိသည္​။ ဘယ္​လိုအ​ေၾကာင္း​ေၾကာင့္ရယ္​မသိ​ ေစ ၏ေဘး​ေရာက္​ေနလ်ွင္ အလိုလို စိတ္​ေပါ့ပါး​ေနတတ္​သည္​။ မည္​သၫ့္​စိတ္​ကိုမ်ွ ကြယ္​ဝွက္​ေနစရာမလိုပဲ ကြၽန္​ေတာ့္​စိတ္​ရင္းအတိုင္း ျပဳမူ​ေနမိတတ္​သည္​။

​ေစ သည္မွာလည္း ကြၽန္​ေတာ့္​အ​ေပၚ အ​လြန္​ဂရုစိုက္​ျခင္း​ေၾကာင့္လည္း ပါမည္​ထင္​ပါသည္​။အျခားသူမ်ားႏွင့္​ဆိုပါလ်ွင္​တည္​ၿငိမ္​ေနတတ္​ၿပီး မည္​သူမ်ွ ကြၽန္​ေတာ့္​အ​ေတြးကို မမွန္းဆႏိုင္​သည္​ထိ ကြၽန္​ေတာ္​ေန​ေနတတ္​သည္​။

သို႔ပါ​ေသာ္​လည္း​ ေစ​ ၏ေရ႔ွ​ေရာက္​ခဲ့လ်ွင္​ ထို image ႀကီးမွာ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳျဖစ္​သြားတတ္​သည္​။ မည္​သည္​ကိုမ်ွ ဖံုးကြယ္​၍မရ.။ တစ္​ခုခုဆိုလ်ွင္​ ေစ ကႀကိဳၿပီးရိပ္​မိ​ေနတတ္​သည္​။ တစ္​ခါခါ​ ေစ ၏ အျပဳအမူ​ေလး​မ်ားက ကြၽန္​ေတာ့္​ရင္​ကို လႈပ္​ခတ္​ေန​ေစတတ္​ေသးသည္​။

ဘာ​ေၾကာင့္​ရယ္​မသိ ထိုခံစားခ်က္​ေလးကိုပင္​ ကြၽန္​ေတာ္​ေက်နပ္​ေနမိသည္​။

ဤခံစားခ်က္​သည္ကား မည္သည္ကို ရည္ၫႊန္းသည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤခံစားခ်က္​ႀကီး​ ေပၚထြက္​လာရသည္ မသိ​ေသာ္လည္း ဤသည္​ကို ၾကည္​ႏူးမိ​ေနသည္​ကို​ေတာ့ျဖင့္ ကြၽန္​ေတာ္​မျငင္းဆန္​လိုပါ...

ျပန္​အိပ္​လိုစိတ္​လည္းမရိွသၫ့္​အတြက္​ေရမိုးခ်ိဳးကာ ကိုပိုင့္​ဆီထြက္​လာခဲ့လိုက္သည္​။

"ကိုပိုင္​..."

"ဟာ..ပံုရိပ္​..။ ဘယ္​တုန္းကျပန္​ေရာက္​တာလဲ.."

"မ​ေန့က..​"

"ဟုတ္​လား..။ တစ္​ေယာက္​တည္းျပန္​လာတာလား..။ ကိုပိုင့္​ကို​ေတာ့ မ​ေခၚလိုက္​ဘူးကြာ..။ကိုပိုင္​လာႀကိဳမွာ​ေပါ့.."