His mistake. (KaiSoo fanfic) COMPLETE

HM7: The Mistake

A/N: OMO....mian. T_____T

Please read, vote and comment. Kamsa!

HM7: THE MISTAKE

(KaiSoo)

"Sometimes we say goodbye to the one we love without thinking but it doesn't mean we stop loving, cause sometimes, Goodbye is a painful way of saying..... 'Hey! I love you this much.'"

*****

[Soo, saan ka? Bakit hindi ka nagrereply sa mga text ko? Nakauwi na ako.]

[Love, sagutin mo naman mga tawag ko.]

[baby,please...where the hell are you?]

[You're scaring me! Answer me!]

[Please-------]

Ni-stop ko na agad ang lahat ng voicemails ko galing kay Jongin. Naiiyak lang ako ulit sa naririnig ko. mas sumisikip ang dibdib ko dahil sa boses nya.

I still can't decide.

Nag-aliwaliw muna ako sa isang park. Ayokong umuwi na namamaga ang mga mata ko. ayokong makita nya kung gaano ako nasasaktan ngayon. Ayokong malaman nya na nag-usap kami ni Anna.

(Ringing tone: All of me)

Napatingin ako sa phone ko at tumatawag ulit si Jongin. Huminga ako ng malalim at naglakad na ulit papuntang kotse. Nung makasakay ako, pinaandar ko na at nagpasyang umuwi.

Pagkarating ko sa condo ko, agad na napatakbo si Jongin palapit sakin. Niyakap nya ako agad at pinagalitan. "Saan ka galing? Kanina pa ako nag-aalala dito halos masiraan ako ng bait. Bakit hindi mo sinasagot ang mga tawag ko? akala ko kung ano na ang nangyari sayo! God, okay ka lang ba? Saan ka ba gali---------------" I bite my bottom lip to stop my self from crying.

Hindi ko na sya pinatapos at hinalikan na lang sa lips nya. Niyakap ko sya ng mahigpit. Gumanti rin sya ng halik at ramdam ko kung gaano sya nag-alala.

Paano ko iiwan ang lalaking ito?

Nung maghiwalay ang mga labi namin ngumiti ako sa kanya. Ngumiti ako ng peke. Pero nakayakap pa rin ako sa kanya.

"Huwag mo kong ngitian. At hindi dahil hinalikan mo ko, makakalimutan ko ng may kasalanan ka. Saan ka galing?"

"Sorry, may pinuntahan lang kami ng mga pinsan ko. Nakalimutan kong nakasilent pala ang phone ko." pagsisinungaling ko ng konti.

Nagkita talaga kami ng mga pinsan ko dahil pumunta ako sa bahay ng Tita ko para magkwento.

"Ang paalam mo, may bibilhin ka lang at uuwi ka kaagad. Kaya nga hindi ka na nagpasama diba?" Hindi pa rin mawala ang kunot sa noo nya at pagkakasimangot nya.

God, don't let us be apart from each other.

"Sorry na nga eh. Smile ka na!" Pang-aalo ko sa kanya. Iniwas naman nya ang tingin nya sakin. Napapout ako. "Jongin...bati na tayo! Sorry na!"

"Nag-alala ako eh. Hindi ka man lang nagtext." Pagtatampo nya pa rin pero mahigpit pa rin ang yakap nya sakin. Napangiti ako. Ang cute nya eh.

"Sorry na po. Hindi na muulit. Ano bang gusto mong gawin ko para hindi ka na magalit sakin?"

Napatingin na sya ulit sakin. "hhmmmm..." umarte pa syang nag-iisip ng malalim, "Pwede na yung kakantahan mo ko at hahalikan at mamahalin ng sobra."

"Mahal naman kita ng sobra ah!" Nag-pout ulit ako na hinalikan nya. "at nahalikan na rin kita kanina."

"Kulang eh. Kung nakita mo lang kung gaano ako nag-alala! Tapos-------"

"Oo na, oo na po. Babalik na naman tayo dun. Sorry na talaga! Pangako hindi na mauulit." Ngumiti na sya sakin.