Eşcinsellik Bir Seçim Değildir (Lezbiyen)

-2-

  Okulun giriş kapısı göründüğünde içindeki üzüntünün daha da büyüdüğünü fark edebilmişti. Dün geceki tartışmadan sonra evden kaçma düşüncesini bile kafasına koymuştu Mia. Söylemekte aptallık yaptığını anlaması çok uzun sürmemişti. Aileye asla sır verilemezdi.

  İlk dersi biyolojiydi. Koridoru hızlı adımlarla geçerken herkesin ona baktığını düşünüyordu. Koridor sanki iki kat uzamıştı. Sınıfa yıldırım hızıyla girerek en arka sıraya oturdu. Dersin başlamasına daha on dakika vardı ve en yakın arkadaşı Jenny'yle konuşmaya çok ihtiyacı vardı. Jen'e tüm olanları anlatmak istiyordu ama öte yandan ondan uzaklaşmasından korkuyordu.

 

  Ders başlayalı 10 dakika olmuştu, Jen hâlâ ortalıklarda yoktu. Mia Jen'i bulsa öldürebilirdi. En korktuğu şey okulda sap gibi kalmaktı. Zaten aptal fotosentezi de dinlemek istemiyordu. Yapacak cesareti olsa sınıfı terkeder ve tenis kursuna gidip adını bile bilmediği o kıza "Senden hoşlanıyorum, bu şehirden kaçmalıyız" derdi. Sadece yarım saatlik bir cesarete ihtiyacı vardı, gerisi umrunda değildi.

Adının söylediğini duyduğunda tüm düşüncelerinden sıyrıldı. "Evet Mia sıradaki soruyu yapabilir misin? " gözlerini öğretmenine dikerek, sıradan kalktı ve tahtaya yöneldi. Ileride,bir biyolog olmazsa, hiçbir işine yaramayacak soruya odaklandı.

Bayıcı bir biyoloji dersinden sonra bahçede kafasını boşaltmaya çalışıyordu. Öte yandan da Jen'i arıyordu. Çevredeki çoğu yere göz atmadan onu görebilmişti. Bahçedeki en ıssız banka oturmuş ve ağlıyordu.

"Tanrım, Jenny çok solgun görünüyorsun, neyin var?" Mia gözlerini daha da irileştirerek Jen'in yanına oturdu. Ona karşı olan tüm öfkesini unutmuş gibiydi. Arkadaşının gözünden düşen duygu yüklü damlaya odaklanmıştı.

"Jen sana diyorum, ne oldu?" sesinin tonunu istemeden de olsa yükseltmişti, buna karşı Jenny irkilip cevap verdi:

- Hiç, hiçbir şey olmadı. Sadece alerjik bir reaksiyon, dedi Yüzündeki buruk bir gülümsemeyle, sonuçta Mia'ya bu üzücü şeyi söyleyemezdi.

Mia rahatlamış gibi görünse de inanmamıştı:

- Jen hadi ama, senin alerjin yok. Neler olduğunu anlatacak mısın?

Jenny önüne düşen saçlarını gözünün önünden çekerek konuşmasına devam etti:

-Yanılıyorsun, alerjim var. Hem de hayata karşı.

Ardından ikisi de büyük bir kahkaha kaçırmışlardı ağızlarından. Mia bu kadar saçma bir cümle beklemezdi Jenny'den. Jenny hep gülerdi. Cebir sınavından F- aldığında bile gülmüştü. Çünkü en düşük not F'ydi, Jen imkansızı başarmıştı.

Elindeki peçeteyi Jen'e uzatırken, matematik sınıfına doğru çoktan yönelmişlerdi:

-Mia gerçekten bir sorun yok, sadece aile kavgaları, bilirsin.

Mia onu çok sıkmak istemiyordu. Eninde sonunda Jen ona her şeyi anlatırdı. Mia'dan bir şey saklayamazdı. Mia matematik sınıfına girerken etraftaki öğrencilere bir göz attı. Popüler, popüler olmaya çalışanlar ve inekler. Sınıfı oluşturan kişilerin tamamını kafasında gruplamıştı ama kendisini hiçbir gruba yerleştiremiyordu. Yüzündeki gülümsemeyle birlikte Jen'in arkasındaki sıraya oturdu ve kafasını sıraya koyup gözlerini kapattı.

                             ♣♥★

Sıcak bir Nisan gününde kursa doğru ilerliyordu. Bedeninde tanımlayamayacağı bir enerji dolanıyordu. Bütün gün kursta onu izlemeyi düşünüyordu. Evet o aşık olmuştu hem de yasak bir aşktı bu ve imkansız.