My Coldhearted Girlfriend

Chapter 10: Failure and Success

Aleister

Palihim akong nakasunod sa kanilang dalawa, yung tipong hindi talaga nila mahahalata since nakasuot akong mask na kung saan hiningi ko sa infirmary na nadaanan ko kanina.

Hah! Walang makakakilala saakin kapag suot ko to--

"Hi, Aleister." sabay wave saakin ng isang babaeng hindi ko kilala. S-seriously? Kahit nakaganito na ako't lahat-lahat kilala nila kung sino ako?

"E-ehem." sabay iwas ng tingin sa kanya at binilisan ang paglalakad. I have no time for idle chats!

Pinagpatuloy ko ang pagsunod sa dalawa hanggang sa makita kong nag uusap na sila. Nakatago ako sa pader habang sinisilip sila, nakangiti pa si Chicken at ganoon din naman si Sage. Gaano ba kaclose ang dalawang ito? Ang shunga-shunga kasi ng babaeng ito at hindi manlang inamin na may gusto siya kay Chicken dahil mukhang may chance naman siya sa kanya.

Edi sana saakin napunta si Laurence diba? Kung puwede lang magtime travel kahit ako pa ang maging acting-kupido niya at gagawin ko pa ang lahat para magkatuluyan silang dalawa. Oo lahat! Kahit tumambling pa ako o magexhibition para lang magkatuluyan ang dalawa pero this is reality. Malamang walang mga ganoong bagay.

Napansin niya ako pero hindi niya ako pinahalata kay Chicken. I have no clue kung ano ang kanilang pinag uusapan pero it seems na mission accomplished ito. She gave me a thumbs up, while hiding her hands from her back kaya hindi iyon nakita ni Chicken.

Hmp! Not bad, Sage. I guess i should also start to show the fruits on my training. I gave her a smirk kahit na natatakpan ng aking mask ang aking kalahating mukha. But not now, i'm not yet ready. I need time to prepare myself. H-hindi dahil sa naduduwag ako o naiihi ngayon dahil sa naiimagine ko ang worse outcome na mangyayari sa gagawin ko!

Tinanggal ko na ang aking mask na suot habang malalim na nag iisip. H-hmp! I'm going to re-read our scheme and pick one, of course dahil lalaki ako at ang mga lalaki ay mahilig machallenge kaya ang pipiliin ko ay yung pinakamadali. Easy to hardest, g-ganyan ang tactics ko.

-PE Class-

Mabuti nalang at may PE class kami ngayon kaya naman may oras kami para mag-usap about sa nangyari kanina. Syempre kailangang ireport para malaman ko rin yung nangyari. I-it's not like i really want to know what happened! K-kailangan lang talaga.

"We just talked about the upcoming birthday of his mother. We're neighbors at magfriends ang parents namin kaya may balak magcelebrate ang pamilya ko. Susurprise niya din si mama niya at nag iisip ng plano kung ano ang kanyang bibilihing regalo." nanlaki ang mga mata ko at hinawakan ang kanyang magkabilang balikat.

"W-what's next?" napalunok akp habang hinahantay marinig ang susunod niyang sasabihin. I was expecting a super great outcome since she has the power to ask if they could buy a gifts together.

"I hate the way you said that..." napayuko siya at naramdaman ko na kung ano ang kanyang ipinapahiwatig. "That's what i'm going to ask pero naunahan niya na ako magsalita. Sabi niya, he will ask Dash to buy gifts together at ipapakilala niya na daw si Dash sa parents niya sa nalalapit na kaarawan ni mama niya." napabuntong hininga ako at napaface palm.

"That Chicken..."

"What did you say?" umiling-iling ako ng ilang beses dahil sa binibigyan niya ako ng isang mamatay taong aura.

"N-nothing." W-whew! Mabuti nalang at hindi siya sure sa narinig niya. Ngayon ko lang din naalala na ayaw niyang tinatawag na Chicken si Chicken--Lavi.

Napasandal ako sa bench at napatingin sa ulap. I reached out my hand, as if i'm touching the sky. Can my feelings reach her? Or not just like how far this sky is?

"Nga pala, ano napag isipan mo na ba kung ano ang gagawin mo? Counted na mission accomplished ang ginawa ko, at since ako ang nauna, ikaw ang next diba?"

Ah, she already remember that? B-but no fear! I already picked one. "Hmp! The Scheme 3." i conceitedly said and she just gave me an 'okay' expression.

"I'm suprised you know her number?"

I smirked. "Don't underestimate me. That's only a piece of cake." I bribed her with donuts in exchange for her number, nakuha ko naman. Easy.

Napatingin ako sa kanya na nagbibigay ng isang hindi natural na reaksyon. It's a sign, I guess a sign of how scary my intelligence is.

"Speechless? Well, that's expected." sabi ko pa at hindi niya parin binabago ang kanyang ekspresyon na ginagawa.

Napakunot noo nalang ako ng biglang may kumalabit ng ilang beses sa aking balikat. Nainis ako at napatayo saka iritang nagsalita. "Don't touch me with your filthy hands!" tinabig ko ang kanyang kamay at nanlaki naman ang aking mga mata ng makita ang p-PE teacher namin na namumula sa inis.

"A-aleister..." kalmado niyang sabi kahit na alam kong galit na galit siya saakin.

S-shit! Sobrang lagot talaga ako dito! Akala ko kasi kapwa lalaking kaklase ko lang. Masyado akong nagpadala sa aking kayabangan at pagiging walang pakialam sa mundo kaya tuloy naging ganito.

Nilingon ko si Sage dahil hindi manlang ako binigyan ng sign o nagsalita manlang na nandyadyaan na si sir!

"S-sorry po, sir. I was shocked."

"Is that so?" i nodded. "GO TO THE OFFICE WITH ME! RIGHT NOW!"

"Y-YES SIR!" nabigla ako sa sigaw niya kaya napasigaw din ako na akala mo sundalo kung makarespond sa kanyang boss.

Damn it!

Nakabusangot akong lumabas ng office. Pinagsesermunan ako ng teacher namin habang ako naman ay panay sorry. I'm at fault, kaya i deserve it. I'm a real man anyway.

"Whew! Napakasimpleng sign lang hindi mo pa ako magets." bungad ng isang babae saakin na nakacross arm.

"S-shut up! S-sana binulong mo nalang saakin."

"Right. Anyways, kelan mo balak gawin yung misyon mo?" napaisip naman ako sa sinabi niya. Hindi ko puwedeng sabihin na hindi pa ako prepared. H-hindi naman dahil sa natatakot ako o kung ano!

"H-hmp! T-tomorrow will do. Watch this pro carefully, i-i'll make this mission success!" she clapped her hands.

"Right, right."

Nagsimula kaming dalawa maglakad pabalik ng klase. Siyempre nangunguna ako dahil ako ang leader saaming dalawa kaya follow the leader.

This is just the beginning. Bad luck ko lang ngayon kaya naging failure ang aking acts, ilang oras ang nasayang ko! Nakakainis. I guess i need to train more to even feel if someone's watching me from afar or behind. I'll ask master for more information.

Nabigla naman ako ng magvibrate ang aking phone. Kinuha ko naman iyon at tinignan kung ano. Baka mamaya kasi notifications lang sa mga games ko o kaya mga friends suggestion.

Napahinto ako sa paglalakad ng makita ang pangalan ni Laurence. Nagtext siya saakin for the first time! Agad ko namang pinindot iyon at tinignan kung ano ang tinext niya.

"Dad ask me to forward a message. He said he wanted to talk to you after class."

D-dad--este Master? Right timing naman oh! Gusto ko pa naman ulit magtraining.

Inayos ko ang aking buhok at napalunok. Iniisip kung ano irereply kay crush.

"Okay. Salamat sa pagsabi."

"Oi, Tara na. Hindi na magrereply yan. Tapos na ang conversation niyo, move on na." sabi saakin ni Sage na hindi ko namamalayang nakikibasa rin ng text sa cellphone ko.

Napakunot ang noo ko at in off ang phone saka inilagay na sa bulsa. "A-alam ko naman yun! H-hmp."

Nagpatuloy muli ako sa paglalakad at hindi naman maiwasang mapangiti. Tinext ba naman ako eh! Kahit forwarded o pinapasabi, iba padin yung feelings na tinext niya ako! Personal message!

"Sana all tinetext ni crush kahit pinapasabi lang." singit ng isa na halatang naiinggit saakin. Hmp! Kneel before me!

Mwahahahaahahah!