LORRAINE'S POV.
Im very proud of myself, nag quit na ako sa trabaho at nabili ko na ang painting na pangarap ng mama ko. Napakagandang pagmasdan dahil sa napaka clear at formal ng designs nito.
"Saan mo iyan napulot?" Tanong ng tatay ko
"Napulot ko po sa labas ng junkshop, di daw po nila kailangan since di naman daw iyan naibebenta. Pinunasan ko lang po at ayan mukha nanamang bago" Palusot ko dahil kung sasabihin kong binili ko ito at mahal ito ay papagalitan lamang ako nito, sasabihing dapat ibinigay ko nalang ang pera sa kanya na pinambili nito or else ibebenta nya ito sa iba.
"Sayang mukhang mamahalin pa naman mahilig pa naman sa mga ganyan ang kapitbahay natin" Sinasabi ko na nga ba.
"Briana! Napakatagal mong bata ka sinabi ko na sayong ibili mo ako ng face powder at lipstick sa Wattson! Abonohan mo na muna dahil wala akong pera dito upang magkasilbi ka naman!" Ang asaw ni tatay. Sorry pero I dont follow orders na po expired na ako ngayon.
Hindi ko sya pinansin at tumakbo na ako papunta sa school dala dala ang mga gamit kong gagamitin ko mamaya.
"Tignan mo ang bata na yon tinakbuhan ka na. Latayan mo pag dating upang sundin ka!" Narinig ko pang sigaw ni tatay bago ako ako nakalayo.
Dumaan nako sa hallway ko at nakita kong nandito si Jude. Anong meron sa kanya? Kasama nya pa si Alfred.
"Hi Briana gusto mo ba ng second round?" Bati sakin ni Alfred at nasa likod nya si Jude na pangisi ngisi. Sinasabi ko na nga bat traydor ang isang ito. Nilabas ko ang kutsilyo sa bag ko at ihinarap ito sa kanila. Hindi nila ako mapapatay !
"Sige lumapit kayo! Hindi ko hahayaang kayo ang papatay sa akin! Ako lamang ang may karapatan!" Sigaw ko at hindi ko mapigilang maiyak dahil naaalala ko nanaman ang gabi nang kuhanin nila sakin ang pagkababae ko. Lalong lalo na si Alfred na pinaka nagpasakit sakin ng sobra.
"Hey take it easy baby bawal magdala ng knife sa campus!" Sigaw ni Jude, akala mo kung sino!
"Isa ka pa! Napaka fake mo nakakainis kayong lahat!" Tumakbo na palayo si Alfred dahil sa takot nya, ayos lamang talaga akong makapatay dahil hindi din naman ako magtatagal sa mundong ito.
Nanatili si Jude sa pwesto nya.
"Sorry Briana, I can't let them know na friends tayo" Can't let them know daw? Bullshit!
Hinalungkat ko sa bag ko ang tickler ko saka ko pinilas yung page na nagsasabing friends na kami ni Jude at saka ko nilamukos at hinagis sa pagmumukha nya.
Iniwanan ko siya doon at maghahanap nanaman ako ng lugar sa campus kung saan walang tao saka ako ibubuhos ang iyak ko doon.
Kaunting tiis nalang makikita ko na ang mama ko. Hindi ko maiwasang mapangiti ng mag isa kapag naiisip kong mahahagkan ko na ang nanay ko, baliw na nga siguro ako pero ganoon talaga.
VOTE AND COMMENT ⇩
BINABASA MO ANG
THE UNHAPPY SOUL
HumorSi Jude, isa sa pinakamatuturing na bad boy sa campus, wala syang girlfriend or ka fling dahil masyado syang palapansin sa mga negativities ng babae. Si Briana, no friends and no boyfriend. This is a tragic and sad story about a girl who has no one...
