Tuzak

-GİRİŞ-

Ben Ferit. 16 yaşındayım. Ufak bir ilde, boktan bir okulda okumaya çalışıyorum. Tabi buna okumak denirse. Monotonluktan nefret ettiğim için her belaya atlıyordum. Herşeye rağmen liseyi bitirmem lazım. Annem, babamın tek derdi bu. Ben fazla sallamasam da. Sabah 06.30'da alarm çaldı. Nefret ediyorum bu andan. Yine sabahlamıştım bilgisayar başında. 1 saattir uyuyorum zaten. Alarmı 5 dakika erteledim. Bir daha. Bir daha derken saat 07.00 oldu. Kalkıp küfrederek hazırlandım. Aynanın karşısına geçtim. Tüm derdim buydu zaten. Okumak için gitmiyordum. Çalışmadan sınıfı geçmeyi istemekti benimkisi. İmkansız yani. Sesimi duyan babam yataktan kalkıp yanıma geldi. Cebinden 20 lira çıkarıp bana uzattı.

-Al oğlum lazım olur.

Yutkundum. Babam inşaatçıydı. Bu parayı çok zor kazandığını biliyordum.

-Gerek yok baba, var benim param

deyip geri çevirmek istedim ama onu tanıyordum. Bu zor şartlar altında bana ve kardeşlerimi zor durumda bırakmak istemiyordu. Aldım parayı.

-Sağol baba.

diyebildim sadece. Yatağına geri döndü o da. Tarağı falan bu tarafa fırlatıp çantamı alıp çıktım evden. Babamın bana karşı umudu vardı. Okulu kazanıp onları bu halden kurtaracağımı düşünüyordu. Bu konuyu düşünüp kendimi üzmeye niyetim yoktu. Durakta otobüs beklemeye başladım. O ara bizim sınıftan Burcu yanaştı yanıma. "Günaydın Ferit" dedi. "Günaydın" diye karşılık verebildim. Bu kıza karşı ilgili olduğum söylenebilirdi ama moralim bozuktu, o da anlamış olmalı ki "Birşey mi oldu?" diye sordu. "Yok bişey, uykusuzum da" deyip yaklaşan otobüse doğru yürüdüm. O da peşimden.