☆★Wampirlerin Gecesi★☆

Uyanış!

   Gözlerimi açtığımda,nerdeyse toz olmaz üzereydim, kavurucu güneş tam tepemdeydi! Güçlükle doğruldum, tüm gücümü kaybetmiş gibiydim, adım atacak halim yoktu, ama koşmalıydım, güneşten kaçmalıydım, "hadi Amari, hadi, biraz daha dayan! Simdi pes edemezsin! Dünya yok oluşun eşiğinde! Hadi Amari!" Artik kendime yaptigim tezavratlar bile basit geliyordu, vücudum güneşten çatır çatır çatlamaya başladı, dişlerim, bir uzayıp, bir kısalıyordu, göz bebeklerim sürekli boyut değiştiriyordu, bir türlü kendime hakim olamıyordum! Sanki 10 yıl hiç uyumamış gibiydim! Normalde biz vampirler, çok yorulursak 1 gün, normal tempo devam edersekte senede bir uyuruz, her sene uykusu 5 ay sürer, böylece 1 yıl uykumuz gelmez fakat sanırım ben çok yorulmuştum ve 1 gün kadar kısa zaman dilimi uyumaya ihtiyacım vardı! Artık takatim kalmamıştı, olduğum yerde dizlerimin üstüne çöktüm, ve ölmeyi beklercesine gözlerimi güneşe diktim, Aaaahhh! Çok acıyordu, çok acı çekiyordum! O an Tanrı'ya dua ettim, " Tanrım ne olur bana güç ver, bir kurtuluş yolu göster, lütfen Tanrım, lütfen... " pek birşey kalmamıştı, en fazla 5 dk içerisinde kül olacaktım! Gözlerim kısıldı, birşey yok gördüm sanki , bir mağara benzeri, oraya gitmeliydim, tek kurtuluşum buydu! Tekrar ayağa kalkamıyordum hatta tüm bacak kabiliyetimi kaybetmişti, belden aşağım tutmuyordu! Offff şimdi zamanı değiiilll!!! Yere boylu boyunca uzandım, tırnaklarımı toprağa geçirdim, kollarımla vücudumu sürüdüm, ahh çok zordu! Biraz daha dayan Amari! Haddiiiii!!! Az kaldi Amari, nerdeyse mağaraya ulaşacaktım! Tekrar tırnaklarımı toprağa geçirdim ve kendimi sürüdüm, çok az kalmıştı, bu sefer tırnaklarımı mağaranın topraklarına geçirdim ve son sürünüş! Başardım! Başardım! Kendimi mağaranın biraz derinliklerine sürüdüm ve gözlerimi kapadım...