001

545 25 9
                                    

P.O.V Melody Thomson

'Auw, mam je doet me pijn.' Me moeder prikte me weer eens met een naald. Het was 6 uur in de ochtend. Ik moest altijd optijd op. Het is vreselijk. Ik wou dat ik normaal was. 'Sta dan ook stil lieverd.' Antwoordde ze droog terug. 'Ik ben ook maar een mens.' Antwoordde ik terug. Ik hoorde der zachtjes zuchten.

'Ben je al klaar?' Vroeg ik lichtelijk geïrriteerd. Elke ochtend stond ik langer als een halfuur op een soort mini podiumpje waar mijn moeder me kleding goed deed. 'Ja, draai even een rondje.' Ja hoor, gaan we weer een rondje draaien. Ik draaide een rondje en keek naar me moeder. 'Perfect!' Antwoordde ze trots. Ik rolde met mijn ogen en stapte van het verhoginkje af. Ik liep naar de spiegel toe en keek erin. Het zal ook niet, weer had ik een jurkje aan. -Zie het jurkje boven/naast je scherm/beeld.-

Ik zag dat mijn moeder de kamer verliet. Ik rende naar mijn inloopkast en rende naar achteren. Ik maakte de kist die ik daar had verstopt open en hield de kleren en schoenen eruit. Ik pakte mijn tas die ik naast de kist had liggen en stopte alles erin. Ik hoorde me moeder weer de kamer binnen komen. Ik ritste de tas snel dicht en raapte hem op en liep de kast uit.

'Trek deze aan.' Me moeder hield lichtroze hakken omhoog. Dat ook nog, een jurk, hakken. Waarom ben ik niet gewoon normaal. Ik liep naar me bureau en zetten me tas op de stoel. Ik liep naar me moeder en pakte de hakken uit der handen. Ik trok ze aan en liep weer naar mijn bureau. 'Ik zie je over 15 minuten beneden dan is het 7:30, dan heb je nog een kwartiertje om iets te eten en dan vertrekken we naar school.' Ik knikte naar mijn moeder en ze verliet de kamer weer. Ik zuchten en opende mijn tas en deed er boeken in.

Ik liep naar mijn eigen badkamer en pakte mijn make-up tasje. Ik deed een beetje mascara op en deed me haar in een slordige knot. Ik deed ook een kettinkje om een een armbandje. Ik knikte tevreden. Ik verliet mijn badkamer en pakte mijn mobiel en tas van me bureau.

Ik liep rustig naar beneden. Toen ik daar aankwam zat me moeder aan tafel samen met mijn broer en vader. Nouja, stiefbroer, stiefvader. Onze ze achternamen lijken wel op elkaar, maar ik hou liever me eigen. 'Melody, kom je ook zitten?' Vroeg mijn stiefvader, weetje ik noem hem wel gewoon vader, dat is makkelijker. Ik heb toch geen echte vader meer. Ik haat hem. Hij ging vreemd en is gevlucht. Lafaard. Ik liep naar de tafel en nam plaats tegenover mijn broer. Ik knikte naar hem en hij naar mij.

Knikken in de ochtend is ons ding, omdat we te lui zijn om 'goedemorgen' te zeggen. 'Je ziet er mooi uit Melody.' Dit is de eerste keer dat ik hem dit hoor zeggen. 'Dank je, jij ook Louis.' Antwoordde ik terug en glimlachte naar hem. Ja, Louis Tomlinson is mijn stiefbroer, weet je wel van One Direction. Hij is altijd aan het touren, maar nu heeft die even een pauze en gaat die gewoon naar school. Het is nu wel lastiger voor hem, want hij word snel herkend en der zullen op school ook fans zijn, dit is ook een reden dat ik me eigen achternaam hou anders komen straks die fans ook achter mij aan. 'Je word zo snel groot. In de tijd dat ik weg ben en terug kom zie je er altijd ouder en mooier uit.' Antwoordde hij na een paar minuten stilte. 'Owh, daar merk ik anders niks van. Wel dat het bij jou gebeurd.' Antwoordde ik simpel terug.

'Genoeg geklets! Jullie moeten naar school.' Onderbrak mijn moeder me. We stonden op en schoven de stoelen aan. Ik liep naar de gang en pakte mijn jas van de kapstop en deed me tas op mijn rug. 'Wacht, Melody kom eens hier.' Zei mijn moeder voor ik de deur uit wou lopen. Ze hield mijn knot eruit en deed mijn haar in een vlecht. Ik zuchten zachtjes en gaf haar een kus en liep naar de auto.

'Zet me hier maar af.' Zei ik toen ik zag dat we steeds dichter bij school kwamen. 'Weet je het zeker, de school is nog maar een paar minuten rijden.' Zei me vader terug. Ik knikte. Hij zetten de auto stil en ik stapte uit en hij reed weer verder. Ik liep naar het vertrouwde plekje en keek nog snel om me heen of niemand me had gezien. Ik liep naar binnen en deed de deur achter me dicht.

Ik trapte mijn hakken uit en trok mijn jurk uit. Ik deed me tas open en pakte mijn skinny jeans eruit. Ik trok het aan. Ik hield van deze broeken. Ik pakte mijn etui ook uit mijn tas en pakte de schaar. Bij mijn knie knipte ik een gat. 'Das beter.' Zei ik trots. Ik pakte nu ook me shirt van Nirvana. Ook deze trok ik aan en ook hier knipte ik enkele gaten. Ik deed de schaar terug en mijn etui weer in me tas. Ik deed de vlecht uit mijn haar en maakte weer een slordige knot. Ik deed sokken aan en vervolgens me zwarte Vans erover heen, als laatste deed ik mijn armbandje en ketting af. Het paste niet bij deze kleding smaak. Ik deed de jurk en hakken in mijn tas en verliet het 'kamertje'.

Ik liep richting school. Toen ik daar aankwam liep ik door naar mijn kluisje en propte mijn jurk en hakken erin.

Niemand hoeft te weten dat ik een prinses ben....

---------------

Dus wat vinden jullie er tot nu toe van? Nog best saai hea. Ik ben ook niet zo goed in dit soort verhalen..... Maar achja ik probeer het wel gewoon!

The Secret Princess » a.i [On Hold]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu