The Secret Princess » a.i [On Hold]

002

P.O.V Melody Thomson

'Melody!!' Ik hoorde iemand mijn naam roepen. Ik draaide me om en zag Amber op me afrennen. Ik deed snel me kluisje dicht en liep nu ook richting haar. Ik gaf de een knuffel. 'Prinsesje van me.' Grinnikte ze. Ik verstijfde en dacht terug aan vroeger.

-

We woonden hier normaal in Nederland net als nu, tot dat ik 5 jaar oud werd. Mijn ouders wouden graag naar Engeland. Ik kon daar geen 'nee' op zeggen ik was nog te jong. Ik ging mee. Ik had daar ook geen problemen mee. Nee, ik vond het op die leeftijd zelfs leuk. Voor het eerst vliegen koffers pakken en een ander land leren kennen. Klinkt leuk toch?

Dat was het eerst tot ik 14 jaar werd. Op school ging alles goed. Ik hield goede cijfers letten goed op en deed me best. Tot op die ene dag. Mijn vriendin Milou, ze kwam naar me toe net als elke dag alleen toen, toen had ze een vraag die mijn leven heeft veranderd. Ze vroeg waarom ik altijd jurkjes droeg en me altijd als een 'prinses' gedroeg. Ik dacht dat het een goed idee was om mijn beste vriendin te vertellen dat ik ook werkelijk een prinses was/ben.

Ik opende mijn mond en praat de woorden uit. 'Ik ben een prinses.' Het kwam er gemakkelijk uit. Helaas flipte Milou helemaal en begon ze het door de school te schreeuwen. Ze wou vaker met me afpspreken en ik voelde dat ik door voor mensen werd gestalkt. Mijn ouders voelde zich niet veilig en we verhuisde weer naar hier. Nederland.

Gelukkig heb ik het nog geheim kunnen houden en dat laat ik ook graag zo. Ik zal hiet niemand vertellen en niemand zult er ook achter komen. Ik wil niet weer dit hele gebeuren over doen. Ik ben het verhuizen, mijn leven aanpassen op het land en de omgeving en al dat prinsessen gedoe nu echt helemaal zat. Ik wil hier opnieuw starten en hier mijn leven stoppen. Ik wil niet nog eens opnieuw beginnen.

-

'Uhm... Melody?' Hoorde ik iemand in mijn  oor zeggen. 'Hmm...' Was het enige wat ik eruit kon krijgen. 'We moeten naar de les, het is bijna tijd.' Antwoorde Amber. Ik zuchten zachtjes. 'Meldoyyy.... Schiet nou op.' Ze pakte me arm en trok eraan. 'Doe eens rustig. Ik ben al bezig.' Siste ik en ik trok me arm los en stond op. Ik schoof de stoel netjes aan en deed mijn tas over me schouder. 'Sorry hoor prinsesje.' Antwoorde ze. Ik werd stil en zetten me er snel overheen.

Toch is het lastig als iemand je zo noemt, maar ik moet mijn verleden accepteren en gewoon verder gaan en niet dezelfde fout maken.

We liepen het lokaal in en namen plaats. We pakten onze spullen en de les begon.

Toen de les klaar was stormde iedereen naar buiten. 'Vergeet niet te leren voor de toets volgende week en dan moet ook je huiswerk af zijn!' Hoorde ik de docent nog naar iedereen schreeuwen. Ik grinnikten om het feit dat ze dat niet nog in de les had gezegt, maar het ging schreeuwen terwijl iedereen het lokaal uit liep.

Ik loop naar mijn kluisje en stop de spullen en boeken erin die ik niet nodig heb. Ik had alleen nog muziekles. Ik pakte de spullen die ik nodig had en deed me kluisje dicht. Ik zag dat er een stukje jurk uit hing. Ik keek snel om me heen en deed me kluis weer open en deed de jurk er goed in. Ik deed hem weer snel dicht en liep naar de aula.

Ik keek de aula rond en zag Amber zitten met nog 4 andere jongens. Ik liep der naar toe en nam plaats. 'Heey Melody, mag ik je voorstellen en deze 4 idioten.' Antwoorde ze. De jongens keken haar nep beledigend aan en ze grinnikten. 'Dit is Luke Hemmings.' Antwoorde ze. 'Hey!' Antwoorde de jongen met de blonde haren vrolijk. Ik glimlachten en Amber ging verder. 'Dit is Calum Hood.' 'Hooiii.' Antwoorde de jongen met het zwarte haar. 'Dit is Michael Clifford.' 'HeyHoiHai.' Antwoorde de jongen met de groene haren? Erg vrolijk. Ik grinnikten en groeten terug. 'En dit is de enige ech-' 'Hey, ik ben Ashton Irwin.' Onderbrak bij Amber, ze keek hem nep-boos aan en hij stak zijn hand uit. Ik pakte het en schudden hem beleefd. 'Melody, nu ben jij!' Antwoorde Amber blij.

'Nou, hallo! Ik ben dus Melody Thomson. Kan het zijn dat ik jullie hier nog nooit heb gezien?' Vroeg ik nadat ik mezelf had voorgesteld. 'Dat kan kloppen. We zijn hier alle 4 van de zomer komen wonen.' Antwoorde Luke. 'Gezellig, waar kennen jullie Amber van dan?' Ik weet het ik ben nieuwsgierig. 'Ze is al een tijdje een vriendin van ons.' Antwoorde nu Michael. Ik knikte. 'Welke les hebben jullie.' 'Ze hebben het zelfde rooster als ons. Ze zitten dus elke dag bij ons!' Antwoorde Amber blij, voor 1 van de jongens kon reageren. Ze knikte alle 4 en grinnikten. -De jongens boven/naast je beeld.-

'Laten we naar de les gaan, straks komen we nog te laat!' Zei Amber na een tijdje stil te hebben gezeten. Iedereen knikte en stond op.

Ons vriendengroepje word wel groter en het voordeel;

Dit zijn volgens mij wel gezellige jongens!

-------------------------------

Tweede hoofdstuk alweer. Ik vind dit boek zelf niet heel speciaal ofzo, maar wel leuk om te schrijven. (:

(Sorry dat het misschien minder is, maar ik heb dit dus helemaal opnieuw moeten schrijven doordat het ander weg was. #VervelendComputerBeeldscherm :( )

Hope you like it? (: