Back off the Gangster is MINE.

Chapter 39 : The Wedding

Rhian's POV

This is the day that i've been waiting all my life, walking in the aisle and see my soon to be partner in my life waiting for me.

Sa dami ng pinagdaanan namin, bumitaw man kami minsan pero nanaig pa din ang tunay na pagmamahal na meron kami sa isa't isa. Hindi ko malubos maisip na hahantong kami sa ganto.

Akala ko hanggang pangarap lang to, pero hindi ee ngayon at tuloy na tuloy na makakasama ko na ang taong pinakamamahal ko.

Sabay namin haharapin ang bawat pagsubok sa buhay masaya man ito o hindi. Hindi na ko makapaghintay na maging isang ganap na Mrs. Rhian Hyun .. :)

TOK TOK TOK

"pasok po.."

"anak, hindi ako makapaniwala na ikakasal na ang unica ija ko.." sabi ni mommy

"mommy, kahit ako din po  kung panaginip man to ayoko ng magising pa.." sagot ko

"im so happy for my princess basta lage mo tandaan na andito lang kami ng mommy at kuya mo, i love you ija.." sabi ni daddy

"i love you my baby, halika na im sure kevin is waiting for you.." sabi ni mommy

"i love you mommy at daddy thanks for everything, bago po tayo umalis group hug muna tayo.." sabi ko while they give a super tight hug.

****

This is it, nandito na ako sa bridal car with my parents medyo malapit lang sa hotel yung church kaya mabilis lang byahe namin.

As we reached the church, i was surprised on what i see nagkakagulo silang lahat sa labas ng simbahan anong meron? May kulang pa ba sa preparations namin.

"what's going on mommy and dad? Is there any problem on my wedding.." i asked i hope that everything will be okay i don't want my wedding would be ruined.

"stay in the car, aalamin ko kung ano nangyayari okay.."

1 min

2 mins

It takes time, so i decided to follow daddy. Ayoko pagintayin si kevin.

"saan ka pupunta ija.." tanong ni mommy

"susundan ko si daddy.." hindi ko na inintay yung sagot ni mommy

"RHIAN.." sigaw ni mommy pero di na ko lumingon pa

****

Kevin's POV

Eto na yung araw na pinakaiintay namin ni rhian, ang araw kung saan magiging isa na kami hindi ko maiwasan ang maexcited at mataranta.

Kaya nagmadali na ko sumakay sa kotse kahit hindi pa nakasuot ng maayos ung necktie ko kaya ko naman kasi ito ikabit kahit nagdridrive ako.

ikakabit ko na sana yung necktie ko ng biglang mahulog to, sinubukan kong kunin at nakuha ko naman at sa pag.angat ng ulo ko nakita kong babangga ako sa poste.

Sinubukan kong iwasan, pero huli na ang lahat ang tanging narinig ko nalang ay ang paghampas ng sinasakyan kong kotse.

****

Rhian's POV

"daddy ano pong problema? bat hndi pa tayo mgsimula nag.iintay na si kevin sa loob ng simbahan.." sabi ko ngunit isang tingin ang sinagot nilang sakin halos walang gusto mgsalita

"ANO? Titingnan niyo lang po ba ako po ba problema??.." dagdag ko

"anak, wag ka mabibigla sa sasabihin ko.." sabi ni daddy

"dad please tell me whats going on kung sasabihin niyo sakin na back out si kevin NO WAY! hndi magagawa skin yun ni kevin.." sagot

"ija listen, kevin caught on a accident, as of now we were waiting on any updates kasi di pa alam kung ano lagay ni kevin.." sabi ng mommy ni kevin and she was so crying so hard.

"NO NO, hindi totoo yan malay niyo na natraffic lang hindi totoo yan i don't believe in you.. Aalamin ko ang totoo pupunthan ko siya i know he's safe hindi niya ako iwan i know that." i said i was about to turn around then a police came up.

"Excuse me maam sino po ba sila Mr.& Mrs hyun?."

"sir kami po yun, did you have any lead about my son?.."

"im so sorry maam sir patay na po ang anak niyo, patay na po si Mr. kevin hyun.."

im so sorry maam sir patay na po ang anak niyo, patay na po si Mr. kevin hyun.

im so sorry maam sir patay na po ang anak niyo, patay na po si Mr. kevin hyun.

im so sorry maam sir patay na po ang anak niyo, patay na po si Mr. kevin hyun.

Paulit paulit yung mga salita na yan sa utak ko. Hindi totoo yan hindi ako maniniwala hangga't wala ako nakikitang ebidensya hindi patay si kevin, hindi siya patay hindi ko nararamdaman na wala siya malakas ang paniniwala ko na hindi siya patay hindi talaga.

"No hindi totoo yan do you have anu evidence to say that my fiancee is died?.." rhian

"ija calm down.." sabi ni daddy

"how can i calm down?They accused kevin is died.. Dad tell me this is not true this is just only a prank please dad please, don't ruined my wedding day.."rhian

"maam sir kung hindi po kayo naniniwala mabuti pong sumama kayo skin dadalhin namin kayo kung  nasaan po si Mr.Hyun.."

"mabuti pa nga and papatunayan ko na si hindi si kevin yung sinasabi niyong bangkay.."rhian

Papatunayan ko na he's not dead, hindi niya ako kayng iwan alm ko yan kaya naniniwala ako he's still alive he will not ruined our special day.

****

"maam ayun po siya pwede niyo siya lapitan to check na hindi siya yan,wala kami ano mang tinggal sakanya.."

"thank you sir.."

Nilaptan ko,and i was surprised. No he can't be yung patay sa morge suot niya yung engagement ring namin ni kevin and yung bracelet na bigay ko sa kanya, sunog sunog ang buong mukha niya halos hndi na makilala.

pinakita samin ng police yung mga narecover na gamit and ayun nga, yung wallet niya hindi totoo to hindi ko na kinaya ang mga nakita ko kaya umalis nalang ako at tumakbo ng tumakbo suot ang weding gown wala akong pakielam kahit pagtwanan o pagtinginan pa ko.

Hindi ko kaya, bakit ngayon pa ano bang naging kasalanan ko at nangyayari to sabihin niyo sakin bakit siya pa bakit sa araw pa ng kasal namin bakit??

Kevin, babe bat kailangan mo ako iwan sa araw pa mismo ng kasal natin? :'(