Yıllar sonra pişman olan nefes terkettiği eve ve terkettiği adama geri dönmeye karar verir. Konağın kapısına gelir. Kapıyı çalar. Kapı açılır.
Asiye : SENİN NE İŞİN VAR BURDA?
Bu bağırışa herkes gelir.
Nefes : Asiye abla-
Asiye : Bana abla deme!
Nefes : Tamam peki bari tahirn yanına götürün. Burda değil operasyonda mı?
Asiye : Değil! Götüreyim ben seni.(!)
Asiye nefesin kolunu tutar ve hızlıca yürümeye başlar.
Nefes : Bu yolda tahirin gidebileceği bir yer yok. Nereye gidiyoruz?
Asiye : Sen tahire götür demedin mi? Tahire gidiyoruz işte!
Sonunda asiye durur. Nefes durdukları kapının yazısına bakar. "ŞEHİTLİK" Nasıldı yani? Tahir şehit mi olmuştu? Ama tahir bu güne kadar bir kez bile vurulmamıştı ki? Yani nefes öyle düşünüyordu? Nasıl şehit olurdu?
Asiye nefesi bir mezarın önüne getirir.
TAHİR KALELİ 06.07.2015
Nefes : Ama bu gün.
Asiye : Senin terkettiğin gün! Ve evet o güne kadar vurulmayan adam senin yüzünden senin gidişinin etkisiyle şehit oldu! Senin yüzünden!
Nefes yere düşer.
Asiye : Bak tahirin dediği doğru çıktı. Ne demişti o gün seni yere düşürdüğünde? Ha! Bir gün yine böyle düşeceksin ama kimse kaldırmayacak demişti. Bak yine düştün ve bende kaldırmayacağım! Şimdi karşındaki mezara iyice bak. Yok ettiğin adama bak!
Nefes : Özür dilerim...
Asiye : Bir insan çarptığında ya da bir eşyasını kırdığında özür diler, paramparça ettiğinde ya da kalbini yok ettiğinde değil. Hem bak iyi bak sana cevap verebiliyor mu? Sana bakabiliyor mu? Karşında olsaydı affederdi. Ama seni duyamıyor nasıl affetsin? Ya da affetmiş olsa sen duyacak mısın söylesene?
Nefes : Ben-
Asiye : İşte nefes sen sadece bir benden ibaretsin! Sen bencilsin olan şey bu. Sen yine kendini düşündün. Al bak şimdi elinde sadece bir hiç var! Elindeki hiçe bak ve vicdanınla hesaplaş nefes!
Asiye gider.
İşte şimdi nefese en büyük cezayı kendi vicdanı verecekti başka kimse değil...
Boş boş aklıma geldi siz takmayın gençlik. Ha bu arada önceki bölüme yorum yapın ve vote atın nolur.
