Nefes : Tahir aldın mı?
Tahir : Çantadadır.
Nefes : Emin misin?
Tahir : Nefesim şiştim ama ya. Alt tarafı babanlara gidiyoruz. Oradan da bizimkilere uğrayacaz o kadar.
Nefes : Ama ya birşey olursa.
Dudaklarını büzer. Tahir nefesin yüzünü ellerinin arasına alır.
Tahir : Merak etme bana birşey olmayacak. Korkma tamam mı?
Nefes : Tamam.
Tahir : Hadi arabaya.
Arabaya binerler. Yol boyu eğlenip gülerler. Ama bir sıkıntı vardır.
Tahirden
Allahım nefesimin korkusu gerçek olmasın. Nolur.
Sonunda nefesin babasının evine varırlar.
Nefes : Eminiz dimi?
Tahir : Eminiz tabi.
Kapıyı çalarlar. Hizmetçi açar.
Hizmetçi : Nefes kızım hoşgeldiniz.
Nefes : Hoşbulduk sevgi teyze.
Hizmetçi : Bu oğlan bahsettiğin çocuk mu?
Nefes : Evet.
İçeri geçerler. Ünal ayağa kalkar.
Ünal : Sevgi kahve getir hepimize.
Nefes : Hayır!
Ünal : Neden bu çocuğu dövmemem için kahve içmeliyiz.
Nefes Tahire bakar ama tahir nefes ona bakacak diye ona bakmaz. Ünalla beraber içeriye geçerler.
Ünal : Sen şimdi benim kızımı sevdim öyle mi delikanlı?
Tahir : Evet.
Ünal : İşin nedir? Gücün nedir? Sağlıklı mısın? Söyle bakalım.
Tahir : İşim kaptanlık yani gemi yönetiyorum.
Ünal : İyi iyi. Eeee sağlık?
Nefes : Sağlıklı sağlıklı turp gibi.
Ünal : Eh tamam. Nerelisin?
Tahir : Trabzon.
Ünal : Vayyy.
Tahir : Şey ben bi iki dakika hava alıp gelsem?
Ünal güler.
Ünal : E iyi peki git gel damat bey.
Tahir bahçeye çıkar. Çıkarken çantasından birşey alır.
Nefes : Bende gitsem?
Ünal güler.
Ünal : Hadi git git.
Nefes gülümseyerek kalkar ve arkasını döner. Döndüğü anda koşarak bahçeye yol aldı.
Tahir o sırada ilacı ağzına atmış kalbini tutuyordu.
Nefes : Tahir iyi misin?
Nefesin sesini duyduğu anda elini kalbinden çekti. Arkasını döndü.
Tahir : İyiyim.
Nefes elini Tahirin kalbine koydu.
Nefes : Birşey yok demi?
Tahir : Yok Nefesim yok. Heyecendan.
Gülerler. İçeri doğru yürürlerken tahir kalbine baskı yapar. İçeri girerler.
