တစ္ခ်က္ခ်က္နာရီျမည္သံက တိ္တ္ဆိတ္ေသာ ည
အခ်ိန္တြင္ က်ယ္ေလာင္သည္ဟုထင္ရသည္။
မ်က္နွာေပၚမွ မ်က္မွန္ကိုခ်ြတ္ကာ တစ္ခ်က္အေညာင္းအညာ ဆန္ ့ရင္း ေဘးနားက
ကုတင္ေပၚကို လွမ္းျကည့္မိသည္။ မ်က္နွာေပၚ
အျပံဳးတစ္ခုက ေရာက္လာသလို ခုနကပင္ပန္းတာ
ေတြပါေပ်ာက္သြားသလိုပင္။
ဟိုေဆာ့ သူ ့ကေလးနား ကပ္ထို္္င္ျပီး နဖူးေျပေျပေလးကိုနမ္းကာ
'''ဒီအတိုင္းေလးပဲ ထာဝရေနခ်င္တယ္ ကေလးရာယ္ မေတာ္လို ့ သတိျပန္ရရင္ ကိုယ္ကို
မုန္းမွာလား '''
ဟိုေဆာ့ စဥ္းစားရင္း သက္ျပင္းခ်မိျပန္တယ္။
'''ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္ '''
ရုတ္တရတ္တံခါး ေခါက္သံေျကာင့္ ဟိုေဆာ့ အေတြးေတြ ရပ္သြားကာ
'''ဘယ္သူလည္း ညဘက္ျကီး'''
ဆုန္းမီေယာင္းလည္း ဒီအခန္းကို ေျခဦးလွည့္တာမဟုတ္ဘူး ။ အေဒၚျကီးကလည္း
ျပန္တာျကာေပါ့ ဟိုေဆာ့ လည္း စဥ္းစားရခက္ခက္နဲ ့ပင္တံခါးသြားဖြင့္လို္က္သည္။
''အား အေဒၚျကီး မိုးလည္းခ်ဳပ္ေနျပီး ဘာအေရးျကီး ကိစၥရိွလို ့လည္း '''
ဟိုေဆာ့ အေမးကို အေဒၚျကီးကပင္
'''အေဒၚရဲ ့ လက္စြပ္ေလး က်န္ခဲ့လို ့လာျပန္ယူတာ
တန္ဖို ့မျကီးေပမဲ့ ဆံုးသြားတဲ့ ခင္ပြန္းရဲ ့အမွတ္တရ
ပစၥည္းေလးမို ့ပါ '''
ဟိုေဆာ့ နားလည္ပါတယ္ ဒါေျကာင့္လည္း မိုးခ်ဳပ္ျပီးျဖစ္တဲ့ အတြက္အေဒၚျကီးကို ျပန္မခိုင္းပဲ
အိမ္တြင္အိပ္ေစခဲ့သည္။
'''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သားကိုေျပာစရာရိွတယ္ '''
အေလးအနက္ေျပာေနတဲ့ အေဒၚျကီးကို ဟိုေဆာ့
က ပင္
'''ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါခင္ဗ်'''
'''ဒီလိုပါကြယ္ မီေယာင္းက …………''''
ဟိုေဆာ့ မ်က္နွာ ခက္ထန္မာေက်ာလာကာ လက္သီးက်စ္က်စ္ဆုပ္ရင္း
'''အေဒၚျကီး ကေလးကို မနိုးေစနဲ ့ေနာ္ '''
ဟိုေဆာ့ ထြက္မယ္အလုပ္ အေဒၚျကီးက လက္ကို
ဆြဲကာ
