Işık iyi değil. Önce pek birşey görünmüyor.
Ekrandaki görüntü titreşiyor ve kamera içerinin loş ışığında odaklanmaya çalışırken kararıyor. El kamerasıyla çekilmiş görüntü sıçrayıp sağa sola sallanırken, ekrana alçak tavanlı dar bir alana baktığımıza işaret eden ayrıntılar ve yere serilmiş kirli bir branda yansıyor. Videonun on ikinci saniyesinde görünen tekerlek girintisi izleyiciye kaydın fazla büyük olmayan bir otobüsün içinde yapıldığını anlatıyor.
Kamera brandanın üzerine çevrildiğinde, görüntüyü çeken kişi bir ışık yakarken kamera bir an dikkatsizce sallanıyor. Işık, görüntüyü karartan gölgeleri ekranın köşelerine itecek kadar parlak. Bu önemli. Hiçbir detay gözden kaçmamalı.
Filmin amacı bu.
Kamera önce kızın topraklanmış ayaklarını ve yüksek topuklu sandaletlerini gösteriyor ve zaten kısa olan beyaz elbisesinin açıkta bıraktığı bacaklarında biraz oyalandıktan sonra yukarı doğru tırmanmaya devam ediyor. Elbisenin pileli eteği kızın neredeyse kalçalarına kadar sıvanmış. Yana doğru yatan kızın elleri gevşek ve rahat, bukle bukle saçları yüzünü kapatıyor. Saç tellerinin arasında ufacık yapma çiçekler var. Teni yer yer simlenmiş, kolları ve bacakları ışıkta parlıyor. Yüzünün hemen yanında, brandanın üzerinde taşlı bir maske duruyor. Maskenin iki yanımdaki uzun pembe kurdeleler birbirine dolanmış. Bir süre bakılınca kurdelelerden birinin üzerindeki koyu renk lekenin bir ışık oyunundan değil kumaşa nüfus etmiş olan koyu kırmızı bir sıvıdan kaynaklandığı anlaşılıyor.
Kızın elbisesinin kıvrımlarında küçük kuyruklu yıldızlar gibi görünen, ufak,koyu kırmızı damlalar var. Bir tutam saçının gizlediği dolgun alt dudağının üzerinde koyu kırmızı renkli iri bir damla toplanıyor ve tam kamera ona adaklandığı sırada kızın yüzünden aşağı süzülüp başının altından dışarı doğru yayılan küçük birikintinin içinde kayboluyor.
Detayların görünmesi gerekiyor ama saçları bu şekilde kızın yüzünü kapatırken her şey rahatça görülmüyor. Kamera bir an için sarsılarak yana doğru yatarken bir el görüntüye giriyor ve kızın saçlarını avuçlayıp yüzünün yanına doğru atıyor. Artık görebiliyorsunuz.
Artık herşeyi görebiliyorsunuz.
Artık kızın yüzünün bir tarafının daha koyu renk görünmesine neden olan morluğu seçebiliyorsunuz. Artık rimelin sertleştirdiği kirpikleri, dudaklarının kenarlarındaki rujun rengini görebiliyorsunuz. Artık onun göğüs kıvrımlarını görebiliyorsunuz.
Artık kızın güzel göründüğünü ama fazla kısa ve geniş burnu, fazla dolgun dudakları ve hafif köşeli çenesi ile mükemmel hatlara sahip olmadığını görebiliyorsunuz. Artık onun çok genç olduğunu görebiliyorsunuz.
Hareket sayılmayacak kadar küçük bir titreme görüntüye giriyor ve kamera kızın yüzüne odaklanmış halde bir yada iki adım geri çekiliyor. Kızın kaşları birbirine yaklaşıyor, dolgun dudaklarının kenarları aşağı doğru sarkıyor, yüzü bir an için, Rönesans döneminden kalma bir eskizdeki asık suratlı bir meleği andırıyor. Sonra kirpikler aralanıyor ve kızın puslu, mavi gözleri kendine gelene kadar birkaç saniye boşluğa bakıyor.
Kamera kontrolsüzce yukarı aşağı sallanıyor. Bu bir kahkaha. Kamerayı tutan kişi gülüyor.
O an birden görüntüye eklenen ses, izleyicinin yaşadığı deneyime yeni bir boyut katıyor. Kız ışığı engellemek için gözlerini tek eliyle kapatıp yattığı yerden doğrulurken bir hışırtı duyuluyor. Kameranın ardından heyecan ve beklenti yüklü kısa ve sık nefes sesleri geliyor.
Mavi gözler artık bir noktaya odaklanmış, kısık kısık bakıyor. Kız kendine gelmiş; dilini dudağının üzerindeki kan damlalarının üzerinde gezdirip, aldığı hasarı değerlendiriyor.
Kısa bir sessizlik.
Sonra kız birden gülümsüyor; gözleri gülmüyor, sadece ağzı hareket ediyor ama bu yine de bir gülümseme. Kızın yüzünde bir kedininki gibi cüretkâr ve tehlikeli bir ifade var. Saçlarını arkaya atıyor, bacaklarını altına toplayıp kısacık eteğini düzeltiyor. Konuştuğunda sesi titremiyor. Ses tonunda hiçbir korku belirtisi yok ve bu, videodaki ses kesilip ekran kararmadan hemen önce söylediği cümle kadar hayret verici.
*Başınız gerçekten büyük dertte.*
