KABA ÇOCUK

TANIŞMA GÜNÜ

  Okula doğru yürümeye başladım. Yolları bilmediğim için navigasyonu açmak zorunda kaldım. O sokaktan o sokağa yürüyüp duruyor nereye gittiğimi anlamadan sadece bana gösterilen yolu takip ediyordum.

   Navigasyona öylesiye dalmıştım ki, köşeyi dönmemle birlikte birine çarpıp yere düşmem bir oldu. Çarptığım kişi uzun boylu, deri ceketli renkli gözlü ve piercingli bir çocuktu. Yaklaşık benim yaşlarımdaydı. Çok korkunç gözüküyordu. Yavaşca yerdeki dizi yırtılmış beni süzdü ve pardon bile demeden sadece ağzından birkaç küfür sallayıp gitti. 'Ne kaba bi çocuktu bu'

    Yerden çaresizc kalkıp elimdeki telefona baktım. Okula çok az kalmıştı, hemen önümdeki kavşağı dönüce varıcakım. Hızlıca yürümeye başladım, erken gidip müdürle idareyle konuşmam ve sınıfımı öğrenmem gerekiyordu. Bu arada merak ediyorsanız, evet bana fransız okulundan burs vermediler. Zaten vermeleri için de bir sebep yoktu, sadece annem öğretmendi o kadar.

     Okulun girişine yaklaştığımda okulumun burası olmaması için dua ettim. Çok bakımsız ve çirkin bir okuldu. Eski okuduğum okulların hiçbirine benzemiyordu. Etraftaki herkes simsiyah giyinmiş, korkunç bir şekilde bana bakıyolardı. Nedenini anlayamamıştım. Kiraz desnli pembe tişört ve kot giydiysem nolmuş ki ?

   Yavaşca okulun koridorunda ilerlerken idarenin odasını buldum. Bulmam çok zor olmamıştı sonuçta okul eski okullarma kıyasla küçücüktü. İdarenin odasına girdiğimde çok sevimli bir kadın karşıladı beni. Beyaz elbisesi ve sarı saçlarıyla çok şirin duruyordu. Sonunda bugün düzgün bir insanla karşılaşabilmiştim. Bana ''Gel bakalım, Yeni öğrenci sen olmalısın, isimini söyle canım sınıfına yerleştiriyim seni.'' dedi. ''İpek Çilek Hocam'' dediğimde kocaman bir kahkaha patlattı ve ardından '' Kız sen ne şirinsin'' dedi. Ufak bir tebessüm verdim ve sınıfıma doğru yol aldık. Sınıfım bir üst kattaydı. 

    11/C sınıfının önünde durduk ve benim için kapıyı açtı. Sınıftan içeri girdim ve tatlı kadın da benimle birlikte içeri girdi. Sınıfa beni tanitmaya başladı. Beni tanıtırken sınıfta bir göz attım. Bir de ne görüyüm. Sabah bana çarpıp yanımdan geçen kaba çocuk en arka sırada oturmuş bana bakıyo. Çok sinirlendim ve ona kötü bir bakış atıp tatlı kadına döndüm. Kadın hocaya ''Hocam artık sizi öğrenciniz, görüşmek üzere, iyi dersler'' dedi ve sınıftan ayrıldı. Sınıftan ayrılınca hocamız bana döndü ve tek boş yer olan o kaba çucuğun yanına geçmemi söyledi. Homurdanarak yanına geçmek zorunda kaldım çünkü başka bir yer yoktu ve yanına oturdum