Chapter 2

18 1 1
                                    

-2-

White's POV

    "ahahahaha!! Ha-ha-ha!!" Itatawa ko na lang tong nararamdaman ko. Tutal pag okay na ko, pag na ka move on na ko. Tatawanan ko na lang din yun. Aagahan ko lang.

     "Miss!!! Yung bola!!! Tumabi ka!!" Huh?! Ako ba yun? Anong---?!

      Napanganga na lang ako ng may lalake humarang sa akin para Hindi ako  matamaan ng bola. Natatakpan ang Mata nito ng mahaba at magulo nyang buhok. Naka suot ito ng  soccer uniform. Basang basa ito ng pawis at may nakasabit na dog tag sa leeg nito.

      Napasinghap ito ng may biglang tumama na bola sa likuran nito. Nagulat naman ako na hirangan niya ako. At lalakeng tinutukoy ko ay si Black Friston.

     "Ano tatanga ka na lang dyan? Ano iniiyak iyak mo dyan! Samantalang Hindi naman ikaw ang natamaan!" Galit na wika nito. Lalo naman ako napaiyak ng Hindi ko Alam. Siguro kahit papaano may taong kaya ako iligtas para Hindi masaktan. Tulad ni Black kung Hindi nya hinarangan ang bola malamang tinamaan na ko, at kung tinamaan ako doble ang sakit. Ang sakit sa puso ang sakit pa sa katawan. Kaya minsan nakakapagod mag mahal. Kasi may mga taong hindi sapat na mahal mo sila dahil in the end hahanapin nila yung taong magbibigay ng 'man needs' nila.

     Tumayo naman ako sa pagkaluhod ko, nung tumayo ako Hindi ko mapigilang umiyak na naman. Alam Kong para akong tangang iniiyakan siya. "Salamat." Paalam ko rito. Naglakad na ko paalis ng field. Alam ko wala silang praktis ngayong hapon mamaya pang gabi, Pero bakit may bolang lumilipad bigla. Hays. Naghanap ako ng panyo sa bag ko Pero wala akong makita. Kaya ginamit ko na lang ang kamay ko.

Good girls- not my type.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon