Yakusa Hatashiro (The Forbidden Love)

CHAPTER 7

Andy's POV

"Andy!!" sigaw niya.. ^______^ HAPPY SI AKO!!

"A-ang galing mo kanina." sabi niya.. Ayieeh! Hatashi! Salamat :)) buti naintindihan mo.. English ko yun kinanta noh.

(a/n: Ang paguusap po nila ay Chinese translate lang sa tagalog hehehe. Pero yung kinanta ni Andy ay English. Getching ba? XD)

"Hehe salamat ha." sagot ko

Tumalikod na ko, hindi para umalis siyempre tinggan ko lang kung hahabulin ako at TAMA!! HINABOL NGA AKO HAHAHA..

"Andy gusto ko makipagkilala sa iyo. Ako nga pala si Hatashi."

Hay nako Hatashi matagal na kitang kilala. Ako? Hindi mo ba ako natatandaan? Why? :'(

Nag-nod lang ako for an answer then shake hands.. Haaay same padin ang texture ng hands niya. Parang yung dati pa din.

"Hello! Ako si Andy! ^______^"

"May kasama ka ba?" tanong niya sa akin

"Ah wala eh ako lang. Bakit?"

"Gusto mo samahan na kita?" tanong niya..

OO ba ako o OO?

HAHAHA XD

"Hmm hindi na kaya ko na sarili ko." pakipot muna ko -_______-

"Pero sige na, friends naman na tayo diba? Wala din akong kasama ^___^"

Ayiieeh ang Tan-tan ko!!! Gusto ako makasama!! :))

"Hahaha kulit mo! Sige na nga tara punta tayo sa paborito kong lugar!." sabi ko with my widest smile in the whole world.. :)) I miss this boy so much!

Pupunta kami sa pinaka-favorite place ko.. Kung saan ko nakasama si Hatashi bago niya ako iwan..

Nakadating na kami ng malaya, wala ang mga BADyguards ko..

Napatingin ako sa katabi ko halatang gandang-ganda siya sa lugar na to.

"Ito ba yung paborito mong lugar?" tanong niya

"Hindi pa. Halika naandito..." hinatak ko siya pataas.. Aakyat pa kami sa taas at doon ang napakagandang view.

Haay hindi niya to matandaan? :'(

I-ito kaya yung lugar kung saan ko siya nakitang umiiyak.

Why can't he remember? What happen?

"Haaaay...." napabuntong hininga na lang ako sa mga nangyayari sa kanya.

"Ito.. ito ang paborito kong lugar sa lahat."dagdag ko..

"Bakit ito Andy?" tanong niya at napatingin ako sa kanya.

Bakit ito?

Dito kasi kita nakilala. Dito ko nakita ang isang batang iyakin, batang naging kaibigan ko, batang nakakalaro ko palagi, batang nung lumaki kami lagi ako inaasar, batang hindi ko akalain na mamahalin ko.. At at batang sasaktan ako a t ngayon hindi ako naaalala.

Pero imbis iyan ang sabihin ko...

"Kasi kapag naandito ko feeling ko lahat naandito na. Positive feeling. Happiness. The smell. Flowers and Life." ito ang sinabi ko.

"Kapag naandito ako, nawawala lahat ng problema ko, nakakalimutan ko sila kahit sandali lang basta naandito ako. Parang dinadamayan ako ng lugar na ito na wag ako malungkot."

"A-ano ba problema mo?" tanong niya

Madami.. May sakit ako at mamamatay na pero hindi mo pa din ako maalala. :'(

I want to cry infront of him para ipamuka niya na ako yung iniwan niya a years ago.

But I don't want to ruin this moment.. It's like getting to know each other kami..

"Wala ^_____^" sagot ko then smile lang.

"Wala na meron o wala na wala talaga?"

O.O nagets niya ko?

^____________^ talinong bata!! Hihihi

"Friends na ba tayo?" tanong niya

"Oo naman kanina pa. Hehehe"

ay hindi matagal na hehehe..

Nagkakuwentuhan din kami ni Tan-Tan..

Tinanong n iya din kung kelan birthday ko.. Sinagot ko naman..

"April 24 pa. Next year hehehe."

"Oh? Talaga? April 24 ka??"

"A-ah o-oo bakit?"

"Ganun? Ako kasi April 25 eh. ^______^"

"Oh? Talaga! Hahaha ang galing magkasunod lang tayo! ^____^"

Actually nalungkot ako nang tinanong niya kung kelan ang birthday ko, si Tan-Tan kasi hindi nakakalimutan ang birthday ko pero ngayon hindi niya nga talaga ako kilala. NAKAKAINIS NAMAN!! BAKIT BA HINDI AKO MAALALA NITONG LALAKENG TO!! BATUKAN KO TO EH!!

Nalungkot din ako kasi baka sa birthday ko wala na ko :'(

Paano kung hindi niya pa din ako maalala? HINDI AKO PAPAYAG!! MAGPAPAKILALA TALAGA AKO..

Tinuro niya din sa akin templo nila. So monghe siya talaga? DI BAGAY!!

medyo dumidilim na kailangan ko ng umuwi..

"Hatashi pagabi na. Uuwi na ako."

"Hatid na kita sa inyo."

"WAG!" napasigaw ako..

"Ay sorry Hatashi. Hehe wag na kaya ko naman sarili ko. Magkita na lang tayo ulit bukas. Mga 1pm. Sige bye bye." taposniyakap ko siya! Gusto ko ngang tagalan e kaso nakakahiya baka sabihin marumi akong babae. Nako subukan niya lang isipin yon!!

Umuwi na ako sa amin ng magisa.. JOKE ^_______^

Hindi ako magisa.. Siyempre pinuntahan ko mga BADyguarfs ko sa bayan.. Nandun sila nagtatawanan at nagiinuman.. Nako papagalitan ko to..

"ANONG KLASENG BODY GUARDS KAYO KUNG MGA NAKIKIPAGLANDIAN KAYO DIYAN? HINDI NIYO BA NAISIP NA KAPAG MAY NAGYARING MASAMA SA AKIN KAYO ANG MANANAGOT KAY MOMMY? HA? HA? HA? SAAAAGOOOTTT!!" sigaw ko!!. >.<

Nako paano naman! Ang yayabang! Sinabi pang napakayaman nila at mansyon ang bahay nila sa mga babae nila.. At mga single daw! Nakakainis mga may asawa na ang lalandi pa!!!

"So-sorry po ma'am Ands. SORRY PO! WAG NIYO PO KAMI IPASESANTE! PLEASE!! HINDI NA PO MAUULIT!!"sabi nila..

Hahahah well mabait naman ako kaya okay na ^________^

"Okay sige apology accepted.. Don't do it again and one more thing.." sabi ko

"A-ano po-po ba iyon ma'am?" tanong ni man1

"Kapag nasa labas tayo wag kayong susunod kung saan ako pupunta papayagan ko kayong makipag fling... *lumapit ako sa kanila at bumulong* hindi ko din sasabihin sa mga asawa niyo basta wag kayo susunod sa akin."

"OPO MA'AM!!" sigaw nila..

Aba ang mga loko tuwang tuwa!! Ang sho-shonda naman na kasi ng mga asawa nila pero sila may itsura HANUBANAMAN YAN WORLD.. Love is Blind nga naman..

Pagkatalikod ko....

BLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAGG!!

_________________________________________________________________

A/N:

Matagal ba? Sensya hindi kasi ako makapag computer kaagad. Sorry..

Ayan pambawi lang.. Malapit na po siya matapos Hehehehehe.. Short story lang po ito eh kaya may taning na po siya hehehe.. KEEP READING GUYS>> THANK YOU :*