Ms. Billionaire Is In Disguise ( Under Editing )

CHAPTER 14 : FIELD TRIP (PART 3)

HULING araw na namin dito sa resort ko — i mean huling araw na namin sa field trip. at dahil huling araw na , nag suggest ako na mag relax nalang muna lahat sila . dahil lahat ata e' pagod . nitong mga naka-raang araw kasi e' ang daming activities na ginawa .

Buti nga yan lang gingawa nila , eh ako kahit nandito ako gumagawa pa din ako ng reports sa company , kailangan na daw kasi ni Dad yun , kaya kahit nakakapagod ginagawa ko pa din , ayoko naman na ma disappoint daddy ko sakin dahil ako lang ang inaasahan  niya sa lahat .

sarap ng simoy ng hangin dito , by the way nandito ako ngayon sa dalampasigan nagduduyan habang nakatingin sa kawalan . nag - iisip ng paraan kung paano ko masusu-lusyunan ang problema sa mafia. malapit na kasi ang mafia battle at kailangan naming manalo dun . malaki - laki din kasi ang makukuha namin dun , kaya sayang naman kung matatalo lang kami at isa pa hindi kami pwedeng matalo kasi baka iwala nila ang pangalan ng mafia ko kung matalo kami. at hindi na kami makakatulong sa kahit na sinong mga batang lansangan pag ganun .

"I think something is bothering you" napaigtad ako dahil sa gulat nang may biglang mag salita sa likod ko.

"none of your business" sabi ko sabay irap sa hangin. mahina naman siyang natawa .

"and why?" tanong niya . tss bobo

"because afterall you can't help me" mahinang sabi ko . pero sapat na ata yun para marinig  niya yung mga sinabi ko .

"eh ano nga yun?"

"i can't tell you"

"bakit nga?" pamimilit niya .

"Basta"

"aishh , fine i think its private . " pagsuko niya , yeah private talaga hiroshi at hindi mo talaga yun pwedeng malaman .

Sumakay din si Hiroshi sa duyan , tumabi siya saakin at inakbayan ako. ayoko ng pigilan siya sa pagiging sweet minsan , gusto ko din naman eh' .

"I wonder if what are you thinking" tanong niya habang naka-harap pa din sa dagat .

"Just nothing" i said boredly. at natahimik ulit kami .

Pinag-masdan ko nalang ang papalubog na araw . Ang gandang pag-masdan , parang nakaka-wala ng problema . i hope i can return here . i really hope so . kaso malabo pa iyong mangyari gayong ang dami ko pang ginagawa .

Ilang minuto pa ay binasag na nga ni Hiroshi ang katahimikan.

"Do you find me attractive?" seryosong tanong niya.

attractive lang? e lahat-lahat na nasakanya . ewan ko nalang ko sinong babae ang hindi magka gusto sakanya . Kahit ako e may gusto ako sakanya , but as day passes by . napag-isip-isip ko na bawala akong umibig. kailangan ko talagang pigilan ang binubugso ng damdamin ko. kahit masakit saakin.

"Of Course" Nakangiti kong sabi. Napangiti din siya .

"In what way?"

"Why do you need to ask that?" pabalik kong tanong.

"Because it feels like your pushing me away, so i doubt if i am attractive or not . "

At bakit naman niya iisipin yun?

"Are you that numb? my gosh hiroshi your a member of a band and your famous . Many other girls will chase you just to marry them in the future even now , some girls wants you to be their boyfriend so why asking that?" giit ko. huminga muna ako ng malalim para magsalita ulit . " And if your asking why i am pushing you away is because its for your own sake too hiro , i don't want them to make an false rumors about you , i don't want your reputation to be  ruin". Espleka ko.

Ang akbay niya ay naging yakap.

"Miya , they are not important . the most important now is your opinion. wala naman akong pake sa sasabihin ng iba eh ang importante ay ikaw " mahinahon niyang sabi .

"What are you trying to say?" I feel so confused . i don't really get his point .

"Isn't obvious ? I Like You . Matagal na . " humarap ako sakanya at napa tulala . Naramdaman niya siguro na wala akong maisasagot kaya nag patuloy siya .

"The first time i saw in the mall , ive fallen for you . naramdaman ko talaga yun dahil hindi ka na mawala sa isip ko kahit ano pang gawin kong paglimot . and then i found out that we're in same school so hindi na ako nahirapan na hanapin ka dahil nasa iisang lugar lang naman pala tayo . and timing pa na classmate kita so i find myself so damn lucky .damn you don't know how much you mean to me— i mean grabe ko na talaga mapigilan ang damdamin ko . I like you Miyake Hirushisake , and i really mean it . no joke , no prank , just damn serious " napa tulala lang ako sa mga ponag sasabi  niya.

Hindi talaga nag sisink-in sa utak ko eh ' . i really can't believe this.

Hanggang sa manila , hindi pa din ako makapaniwala. He–he really likes me? for real?

"Yeah Sa, What happen? Why are you spacing out?" Tanong ni julia habang papasok kami sa mansyon .

"Nothing , Im just tired . magpahinga ka na din may pasok pa bukas . " Wala naman siyang nagawa kundi ang sumunod saakin.

at kung mag tatanong kayo kung nasaan si kim , aba mas nauna nang matulog. mas pagod kasi yun.

Kahit kina umagahan , wala pa rin akong maintindihan . pero parang masaya ako.

"Good Morning" bati ko sa kanila. nag - angat naman silang dalawa ng tingin.

"Good morning Sa," Julia .

"G' Morning" Kim . bored na bored na agad kahit maaga pa?

Umupo na din ako at nag umpisa ng kumain.

I feel happy. ewan ko kung bakit pero may parte saakin na malungkot .

Siguro dahil hindi ko masusuklian ang pagka gusto niya sakin. Yes , Admit . I like him too , or more than that . and im scared . Kapag napasubo ako? Ewan ko nalang kong anong mangyayari . Kailangan ko talagang iiwas ang sarili ko sakanya . ayokong mas mahulog ang loob ko sakanya . At ayaw ko ding maging unfair . ayokong maging paasa , at isa lang dapat kong gawin .

at yun, ay ang iwasan siya .