Bu gördüğüm rüya sadece bir rüyadan ibaret mi yoksa gerçek mi hiç bilmiyorum.Bugün sanırım evde kalıp bunları düşünücem.Yang ne kadar kızarsa kızsın,o lanet işten ayrılmaya çoktan hazırlandım.Kızları uyandırıp bugün onlarla gelmeyeceğimi söyledim.Biraz endişelendiler tabi:Rose:Ne oldu unnie,hasta mısın?
Jisoo:Hayır,sadece biraz halsiz im.Siz beni merak etmeyin.
Jennie:Bir şey olursa ara.
Lisa:Merakta bırakma bizi unnie.
Jisoo:Offf tamam!Hadi geç kalıcaksınız,Yang ı bilmiyor musunuz siz?!Arkalarına baka baka zorla onları dışarıya çıkardım.Kapıyı kapatıp yere çöktüm.Onunla bir kez daha görüşmek,yıllar geçse bile şu zamana kadar hiç aklıma getirmemiştim.Sanırım diyebileceğim bir şey de yok.Sanırım hazırım veya değilim,ikisinde söyleyemiyordum.Çünkü küçükken:
FLASBACK
Jisoo:10 yaş
Bugün mahallemizden taşınıyoruz.Annem son bir kez mutfağa bakarken,babam ise kapıya satılık ilanını asıyor.
Ben bavulun üstüne oturmuş babamın gelmesini ve bavulu yerleştirmesini bekliyorum.Neden burda nöbet tutuyorum bilmiyorum.Belki mahallemizin haylaz çocuklarından kai gelip yine eşyaları kaçırmaya çalışır.
O sırada bir top sektirme sesi geldi.Bu Namjoon.Bana biraz bakıp seslendi:Namjoon:Jisoo,nereye gidiyorsunuz?!
Jisoo:Bu seni hiç ilgilendirmez.Küçüklüğümden beri bana hep kötü davranıp şimdi benim nereye gittiğimi mi soruyorsun?İl-gi-len-dir-mez!
Namjoon suratıma boş bir şekilde bakmaya başladı.Ben ise daha fazla dayanamayıp bavulun üzerinden kalktım.Babama baktım.Kapının önünde değildi,herhalde anneme yardım etmeye gitmiştir.
Namjoon un yanına gidip ona en sevdiğim,bebeklik oyuncağım olan oyuncak ayıyı uzattım:Jisoo:Bunu istiyordun değil mi?Al!Senin olsun!
Namjoon önce oyuncak ayıya sonra bana baktı.Ağlıyordum,ağlıyordum ama niye ağladığımı bilmiyordum.Belkide küçük yaşta birine hep bir ikinci şans dedikleri şeyden tanıdığım içindir.Büyükler hep böyle söyler...
Namjoon önce duraksadı,ama sonra elimdeki oyuncak ayıyı hızla aldı ve elindeki topu karnıma attı.Ben karnıma gelmeden topu tuttum.
Namjoon oyuncağımı da alıp ordan uzaklaştı.Sadece onun arkasından bakabildim.Sonra annemin beni çağırdığını duydum.Koşarak oradan uzaklaştım.Haa,bu arada.Namjoon un topu da bende....FLASBACK SON.
Bu yaşanmışlıktan sonra onun yüzüne nasıl bakarım bilmiyorum.Ama Namjoon,eğer benim burda olduğumu biliyorsan beni ne olur kendine çekme...
İkimizde daha çocuktuk.Çok bilinçsiz davrandık.Ama ikimizinde geçmişinde kanlı bir yara olarak kaldı bu olay,biliyorum.Ne olur,beni ve olayı unuttuğunu söyle...
Biliyor Musun,Sanırım gerçekten küçükken
senden biraz da olsa hoşlanmışım.Bunu fark ettim.Sende benden hoşlandın mı?...Bu bölüme şu şarkıyı çok uygun buldum,umarım sizde beğenirsiniz:
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OYUNCAK|NAMSOO
Fanfic"Namjoon,oyuncağımı geri ver!" Küçüklük arkadaşları olan Jisoo ve RM(Namjoon)