The wrong kind of love

18

Chapter 18

-Ysabella-

"I'm just waiting for you so that you can't escape from me"

"hindi naman ako aalis huh?" Kunwari kong sagot

Though kanina ko pa gustong pumasok sa kotse ko at umalis na dito

"Kaya pala nandito ka na sa parking lot.." Sagot niya habang palapit saakin

"Hindi ah, bakit ko naman gagawin 'yun" I cross my fingers na nasa pocket ng blouse ko para hindi niya mahalata na I'm lying.

"Akin na nga 'yan" then hindi ko napansin na hawak niya na yung susi ng kotse ko.

Nasa left hand ko 'yun kaya hindi ko naramdaman na nakuha na niya yung key

Sinamantala niya yung pagiging distracted ko

"Hey that's mine" pilit kong kinukuha pero dahil matangkad siya hindi ko maabot yung nakataas niyang kamay

"Damn Kaiden that's mine.. Give it back to me" pilit ko

"And you're also mine so you should go back to me"

Napatigil naman ako sa pagkuha nung car key

"Hindi naman ako bagay na pwede mong kuhanin basta. Give me my key"

"Hindi mo makukuha 'to hanggang di ka pumapayag na samahan ako"

Tsk "saan naman?"

"Secret" nakangiti niyang sabi. Oo na gwapo na siya pero ugh basta may iba kasi..

"Wala akong balak makipaglokohan sayo Kaiden. Akin na 'yan"

"Lalo naman ako hindi kita kayang lokohin and you can't have your keys not unless sumama ka saakin"

May kasamang nakakalokong tingin ang ibinigay niya saakin

Tsk nakakairita ka Kaiden .. "Fine sasama na 'ko."

"Halika na.."

Then hinila na niya ako

-----

Minamasdan ko lang siya habang nagmamaneho. Hindi ko maiwasan na hindi siya tignan he's so serious

And napakatahimik pa ng paligid namin

Nakakunot noo siyang tumingin saakin dahilan para mapangiti ako.

"Why?" Nagtatakang tanong niya

I blink "masama ba na tignan ka?" Natatawa kong sagot

"Hindi. I'm just distracted" "distracted saan naman?" Pabalik kong sagot sakanya

"Nothing" then we remain silent again.

"Saan ba tayo pupunta"

"You'll know later." Tsk alam ko sa sarili ko na kahit pilitin ko siya impossible na sabihin niya 'yun saakin kaya hindi nalang ako nagsalita

---

"Bakit naman dito mo gustong magpunta Kaiden?"

"You'll know later..let's go inside"

Tsk ayan nanaman 'yang later na 'yan

Nasa may entrance na kami ng bigla akong huminto at tumigil sa paglalakad kaya napahinto din siya

"Wait lang ha? May balak ka bang paalisin ako ng Pilipinas ng hindi ko alam? Kasi kung oo 'yang sagot mo lagot ka kay daddy"

"Ofcourse not. Hindi ko gagawin sayo yung iniisip mo"

Nandito kami sa NAIA. I don't even understand kung bakit gusto ni Kaiden na pumunta dito and I didn't bring my passport with me

Kaya kung sakali hindi rin ako makakaalis agad

"Bakit nga kasi dito pa? Marami namang ibang place"

"Mamaya malalaman mo. Don't be excited too much"

Teka? Excited ba 'ko? Hindi naman diba.

Hindi halata. Tsk

Huminto ulit ako sa paglalakad

"bakit tayo pinapasok ng guard diba bawal ang hindi naman pasahero sa loob?"

"Mamaya na nga tayo mag usap. Malapit na tayo"

Then may binuksan siyang door

Halos hindi ko makita kasi malakas ang hangin. Nung medyo maayos na nagtuloy kami ni Kaiden sa loob ng room tsaka niya sinarado ulit yung door

Bakit kaya hinahayaan lang siya ng mga employees na basta nalang pumasok dito?

Pagkatapos kong maka-recover, narealize ko na nasa parang maliit kaming balcony. Sa pwesto namin makikita mo yung mga airplanes na nakahinto at yung isa malapit na rin lumipad dahil tumutunog na 'yung makina

Napakalakas ihip ng hangin. Hindi naman ako makadilat ng maayos pero nakaka-relax

"Did you like it?" Nakangiti niyang sabi saakin

I nodded

"Bakit dito tayo nagpunta?"

"Because I knew that this is not the typical place na pinupuntahan mo"

He's right but hindi ako sumagot. Instead I look around the place.

"Did you know that airports can bring you happiness and sadness at the same time?"

sabi niya after a few moment

Nagtataka naman akong napaharap sakanya

"Paano mo naman na sabi?"

I move closer to him

"Because airport is a place people use when they're about to leave. If someone you love leaves, you would be sad but did you know what's the best part?"

"Ano?" tanong ko

"The best part is when someone arrives and be with you again"

Napangiti naman ako. This is not my typical place and not my typical Kaiden that I'm with today

"kaya mo ba ako sinama sa airport kasi aalis ka na?"

"No I would never do that.. I can't live without you.."

Tsk bola

"Bahala ka"

"I'm saying my thoughts kasi mamaya may mga ipapakilala ako sayo"

"Huh? Sino naman?"

Napataas yung kilay ko ng makita ko yung car key ko na nasa back pocket ng jeans niya. Ugh I need to get that

then nagulat siya ng niyakap ko siya

Napangiti nalang ako ng makuha ko yung key ng di niya nararamdaman

"Its a surprise Ysabella. Kahit yumakap ka pa saakin I would never say it"

Bumitaw na ko sakanya

"Ayaw ko nga ng mga ganyan bahala ka nga Kaiden"

I grinned. Asa ka pa nakuha ko na yung kailangan ko kaya pwede na 'kong makaalis

Pasimple kong tinago sa pocket ko yung key para di niya makita

Sasakay nalang ako ng taxi mamaya para mabalikan ko yung car ko sa firm

Humarap ako sa left part ng balcony

"Ysabella" tinawag naman niya ako kaya napatingin ako ulit sakanya but bago pa ako makapagsalita

"Hey bakit bigla kang nanghihila diyan?"

Naiinis kong tanong habang sinusubukang itulak siya palayo

Without any permission he kissed me

"And that's for making me jealous kanina.."

Then I blink. Seriously Kaiden?

"Pero nag usap nga lang kami ni Ram kanina.."

-Autumn