ICE

Chapter 2

Pumanhik na ako sa loob ng classroom ko. At halos ng mata ay nakatingin lang sakin at iniintay ang susunod na mangyayare

"Ms. Eternal! ilang beses ko bang sasabihin sayo na tuwing late ka ay bumati ka man lang!" galit na galit na sigaw sakin ng Professor ko sa Calculus na si Prof. eng. Conrad

Tinignan ko lang siya ng diretso, expressionless. Ibig sabihin nun ay I DONT CARE.
kita ko sakaniya ang kaba na nararamdaman but he still composed himself. Syempre gusto niya ipagmalaki na kahit kinakatakutan ako sa eskwelahang ito ay siya parin ang Teacher at ako ay isang estudyante niya lang.

"Hindi porket ikaw ang pinakamatalinong estudyante dito ay hindi ibig sabihin pwede kang malate araw araw. Understand missy? go to your seat." mas kalamado niyang tuon sakin.

then I smirked. Nanggaling na mismo sakniya na ako ang pinakamatalinong estudyante dito sa Highlands. "Psh" sabay irap at punta sa upuan ko.

Nagsimula na siya magturo. tss, boring. Alam ko na yan ehh, pinapahirapan lang niya magdiscussed ng mas mahabang solution ehh pwede namang shortcut. wala talagang alam.

Nag Bell na, Yes!

Lumabas na ako at muli pumunta sa locker ko.

-

LOCKER

sa minalas malas nga naman ohh. tss

"ginagawa mo dito?" tinaasan ko siya ng kilay.

"Hindi tama yung iskandalong ginawa mo kanina. Tinakot mo si Girly!" sigaw niya sakin.

ehhh pake ko ehh ganun ako ehh. may magagawa ba siya. daming satsat yun lang pala ipinunta dito, psh.

"Oh? girly pala pangalan nun? bagay sakniya infairness" sarkastiko kong sagot sakniya at binuksan ko na ang aking locker upang ilang ang libro kong calculus kahit props lang namn yun. Syempre sayang naman ang ora ni Conrad kung nagtuturo siya ng nagtuturo tapos madidisappoint siya kasi walang nakikinig sakniya. kawawa diba?

"Pwede ba Ice-" itinaas ko ang kamay ko para patigilin siya sa pagsasalita.

"psh" sabay irap sakniya. Aba kay kapal ng mukha niyang kausapin ako ehh wala naman siyang appointment sakin. OO, KAILANGAN NG APPOINTMENT PARA MAKAUSAP AKO. Sorry maganda ako ehh. hihi

tinalikuran ko siya at tumungo kung saan ako dadalhin ng paa ko. At may kumalabit sakin. Tumingin ako sakaniya ng matalim kung sino man siya. At ayun nakita ko siyang nakangiti sakin na parang tuwang tuwa.

"Oh anong problema mo? " tanong ko sakniya.

nagpout pa ang gaga "sungit mo. May nabalitaan lang ako" tapos ngiti ulit ng malawak.

"At ano naman yun?" bored kong sagot. psh

"Magkausap daw kayo ni Dwight kanina?" tanong niya "sabi na best ehh! crush mo talaga siya iiiii! yieeee aminin!" pangaasar niya.

inirapan ko lang siya." Pwede ba Faith? sigurado kabang may utak ka? ako? kay Dwight? never" sabay lakad paalis.

nasa malayo ako ng magsalita siya ulit "Wag kang magsalita ng tapos best! hihi, buye labyu!" sigaw niya sakin.

Whatever

-

Nakarating ako sa pinto. Pintong ako lang nakakaalam.

Pumasok ako sa loob at umupo.

maalikabok

madilim, isang bintana nalang ang hindi tinatakpan.

dito itinago lahat ng lumang libro.

libro na kahit saan ay hindi mo makikita.

it only exist here.

Hays, Old library. 

Hanggang ngayon hindi ko parin mahanap yung hinahanap ko. 

Hindi ko kasi maintindihan

Magulo talaga

Bakit ba ganun?

bakit ako?

ano nga ba?

hanggang sa lamunin ako ng kadiliman

kadiliman ng kaantukan