4

1K 40 2
                                    

Can Yaman
Annemle yaptığım dün geceki konuşmadan sonra, sabah kahvaltıdan erken kalkıp annemin yanına gittim. Telefonda söylediklerinin yalan olmasını isteyerek içeri annemin odasına girdim yaklaşık bir saat konuştuk ama hayır yalan değildi doğruydu. kafamdan kaynar sular dökülmüştü. Hâlâ inanmakta zorlanıyorum. Böyle bir şey olamazdı benim kız kardeşim... hayır bunu kabullenmek hiç de kolay değildi ve olmıycaktı.zorda olsa çağataylara gittim .
Su Erdem
Sabah uyandığımda telefonumda bir mesaj yine aynı gizli numara ve ondan gelen yeni bir konum bu sefer hiç bir şey yazmamış sadece konum atmıştı hemen yataktan fırladım ve aşağı indim kapıda Canla karşılaştık "günaydın" " günaydın da... nereye, eğer ekmek almayaysa ben almaya gittim zaten" diyip elindeki poşeti gösterdi. "Yok benim bi işim çıktı da sen damla uyanınca ona söylersen sevinirim" "söylerim de kahvaltı etmeden mı gidiceksin " elimi ekmek poşetine daldırıp ekmekiyin ucundan biraz kopardım ve "zaten çok kahvaltı eden biri değilim bu bana yeter"  dedim ve  ayakkabılarımı giyip çıktım. 45 dk sonra konumdaydım yine müstakil bir ev ve kimse yok içeri girdim bu sefer anahtar kapının üstündeydi silahı içeri doğru tutum kimse yoktu etrafa bakınmaya başladım bi ip ucu arıyodum bana bu silahı, arabayı veren bu konumları atan kişi hakkında bir ip ucu ama sadece bir sürü  resim ve bir günlük bulabildim. Resimlerde küçük bir çocuk ve benim annem vardı gözlerim doldu bi anda beni başka bir çocuk için terk ettiği düşüncesi... Bu çok ağır gelmişti. Yıllarca sizi kurtarmasını beklediğiniz insan onun tek sözü ve tek fotoğrafıyla hayata bağlı kaldığınız onun sayesinde sürekli içinizde azda olsa umut olduğu gerçeği ve onun sizi başka bir çocuğu için terk ettiği düşüncesi bunlar çok ağırdı işte kendimi zavalı bir kız gibi hissettirmişti sadece annesi tarafından yıllarca umursanmayan  bir kız çocuğu...
Gözümdeki yaşları silip günlüğü açtım küçük bir çocuğun el yazısıydı bunlar

Sevgili günlük,
Bu gün babamla tanışacakmışım annem öyle dedi ama biraz korkuyorum ya babam beni sevmese aslında babalar çocuklarını sever dimi sevgili günlük ama dün annemle ananemi konuşurken duydum annem ' o adam kendi çocuğunu sevmekten bile aciz 'dedi  aciz ne demek sevgili günlük...
Sevgili günlük,
Annem bana verdiği sözü tutmadı beni babama götürmedi ve yine evden gitti bu sefer son gidişi olduğunu ve dönünce bir daha asla gitmeyeceğini söyledi ama ben inanmıyorum çünkü hep böyle diyo bide birini daha getirecekmiş yanında umarım babamdır...
Sevgili günlük,
Annem geri döndü ama her akşam odasında ağlıyo bunu duyuyorum bide bi r fotoğrafa bakıyor sürekli minik bir bebeğin fotoğrafı bebek galiba kız çünkü pembe giymiş erkek olsa mavi giyerdi bana mavi giydiriyorlar çünkü o bebek kim çok merak ettim
Sevgili günlük,
Bu gün sana son yazışım çünkü burdan gidiyormuşuz annem yanıma hiç birşey almama izin vermedi seni de bu yüzden kendine iyi bak belki bir gün dönerim.

Kafam çok karışıktı bu günlükte yazanlar bir kardeşimin olma olasılığı ve daha bir sürü düşünce ben düşüncelere dalmıştım ki kapının sesini duyunca hemen günlüğü ve elime geçen ilk fotoğrafı alıp çantama attım silâhımı elime alıp mutfağa saklandım salona biri girdi sadece ayakkabılarını göre bildim siyah nike ayakkabı mutfağa yöneldiğini anlayınca açık pencereden atlayıp arabaya koştum ve oradan uzaklaştım.

---
Bu bölüm biraz kısa oldu kusura bakmayın eee karantina nasıl gidiyo sanırım bu süreçte  daha sık yazıcam . Sizce Su kimin günlüğünü okudu ? Yorumlarda düşüncelerinizi paylaşın lütfen

Mafyanın KızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin