Dağlar kapatıyordu güneşi,
Işıkları süzülüyordu ovanın dört bir yanında,
Yavaş yavaş siliniyordu o sarı ışık,
Sen gelince gönlümde kapanan yaralar gibi,
Karanlik kapliyordu bütün ovayı,
Gece benim hayatımdı,
Güneş dogana kadardı karanlık,
Sen gidene kadar kapalıydı yaralar,
Bıraktığın zaman tuz bastın,
Kapattığın yaralari tekrar araladın.
Yanımdayken hissetmiyordum acı,
Bilmezdim ağlamayı,
Bırakıp gitmesen öğrenmezdim,
Hayatla yüzleşip düşmezdim.
