Het leven van een El Hassan..

Deel 22🔫

Ik ben terug schatjesss sorry voor het lange wachten!

Perspectief Adam
Wacht, wat?
Mijn Diná?
Helemaal kanker dizzy ben ik billah.
Ik keek Safouane lachend aan
Adam: weet je wat?
Safouane: Nou?
Adam:doe je ding broertje.
Safouane: yusu?
Adam: ja man 1000% kan je als je toch bezig bent die slet daar uit me bed halen en in 1 van die anderen kamers gooien?
Safouane: die Diná? Je switcht wel heel snel vind je niet?
Adam: haha ja man ik ga naar me huis ik spreek je broertje.
Ik stap in me auto en rij met volle vaart richting mijn huis, als ik op me telefoon kijk zei ik 19 gemiste oproepen van me moeder 5 van me vader en 3 van Rodayna.
Wezebiii hoofdpijn.
Ik ben toch bijna thuis dus ik hoef toch niet terug te bellen.
Als ik eindelijk thuis ben en de sleutel in het sleutelgat wel doen doet mijn vader boos de deur open en gelijk geeft hij me een gekke pomper in me gezicht.
Wazebi ik zie sterretjes.
Mama:Marwan wat doe je!
Ik zie me moeder Firdouass Rodayna en Amin? Naar binnen rennen en voor ik het weet lig ik K.O op de grond.
Ookal begint me vader ouder te worden ze stoten zijn nog steeds gevaarlijkkk!

Perspectief Amin
Mama:marwan ben je gek geworden?
Papa:me hele leven probeer ik hem te waarschuwen voor dit leven en nu doet hij het toch, ik ben gewoon gefaald als vader.
Me vader pakt zijn auto sletutels en stapt over Adam die bewusteloos op de grond ligt.
Me moeder laat een harde zucht
Firdouass: Galti ik wil echt niet bemoeien maar jullie moeten Adam ook begrijpen het was een hele zware tijd voor hem en iedereen verwerkt dat anders.
Ik besluit me er niet mee te bemoeien.
Ik til Adam op en leg hem op de bank.
Amin:Firr pak is een glas water
Firdouass legt haar handen op der buik en rent naar de keuken.
Ik gooi het glas in Adams gezicht.
Gelijk springt hij omhoog
We kijken elkaar diep aan in de ogen
En ze tranen beginnen te lopen zoveel haat en gevoelens jaren opgekropt.
We geven elkaar een dikke knuffel
Adam:ik heb je gemist broertje
Amin:ik jouw ook oompje to be
Hij kijkt me aan en begint nog harder te snikken
Ik ga naast ze oor en fluister zacht
Amin:maak je niet druk Adam wij krijgen onze wraak al is het het laatste wat we doen.