Beki ka ba? (HIATUS)

Dinner Appointment

*Chapter 4*

Andee’s POV

Akalain nyo yun? Yung taong iniisip kong maarte, manghahati, paimportante at lahat ng negative things ay si Clyde? Hahahah! Suplado mode pa sya sa akin pero Charry pala sya sa mommy nya. SO FUNNY! XD

“Aren’t you done laughing?” ang itchura nya, priceless!

“You know, I really can’t understand why you are called Charry! Like hello! Charry’s a girl name. Nag-assume pa kong babae ka! Wahahahaha!” andami kong tawa, mga 576 pieces!

“Bahala ka nga.”

He’s pissed.

Eh ano naman? Maganda kaya ako! Hahaha.

“Wait! Where are you going?” sigaw ko sa kanya nung maalala kong sabay nga pala kaming pupunta sa resto.

“I know I have an appointment. Ikaw, dyan ka na lang ang maglupasay ka sa katatawa.” Sinabi nya yun habang nakatalikod sa akin, naglalakad, hands on his pockets.

He looks like a movie star pag nakatalikod.

Ang yummmey! XD

Tapos bigla syang huminto at humarap.

“Pero kung gusto mong sumama sa akin, bilisan mo maglakad. You’re like a turtle, too slow for me.”

Ano raw? Too slow for him? Bakit? Balak ba nyang gawin akong runner? O baka naman he wants me to become his maid pag magkasama na kami sa bahay? OH NOOOOOOO! Maganda ako kaya hindi ako papayag na mangyari yon! Never!

He stopped in front of a black Mercedes Benz. Ang sleek nya. Parang ang sarap sakyan. Nakakainggit.

Hindi kasi ako marunong magdrive kaya kahit maganda ako, hindi ako nagpapabili ng kotse sa mayayaman kong parents. XD Baka bumangga ako, sabog mukha ko, sayang ang bagong Volvo. Diberrr?

“Nice car.” Bigla kong nasabi.

“I know.” Sungit mode pa rin.

Pumasok sya sa loob. I waited for him to open the car door pero hindi nya ginawa.

“What?! Do you think I’m going to get out of here and open that damn door in front of you like a princess?” yun ang agad nyang sinabi after nyang ibaba ang window.

Aba naman! Hindi uso sa kanya ang gentleness. ‘Pag ito, nahulog sa kagandahan ko, tuturuan ko ‘tong maging gentleman. Bastos eh!

Pumasok ako sa loob at isinara ng ubod ng lakas yung door car. Bwiset!

“Tapos nagyon, balak mong sirain yung pinto ng kotse ko?” angil nya sa akin.

Bat ba high blood sya?

“May regla ka ba, ha? Ubod ka ng suplado! If I’m not mistaken, ako ang dapat magtaray dito kasi ako ang bida! Ako ang maganda. Ako! Ako! Ako!” sigaw ko sa kanya. My gosh. Nasa boiling point na ata yung dugo ko.

“I just hate your attitude.” Ngayon, kalmado na sya.

Kaso, ako ang nabadtrip!

Aba’t ako pa ngayon ang may attitude? Err! Malamang gyera araw-araw ang bahay kung sya pala ang makakasama ko. =______=

Tahimik na lang kami while we’re heading sa resto. Walang imikan. So dead air.

Pagdating namin, agad kong nakita ang wide smile ng mommy ko. Sa totoo lang, hindi ko alam kung bakit naisip nyang ipasama sa apartment ko ang taong ‘to.

Sa tapat ni mom nakaupo ang isang babae. I guess she’s tita Shain. Ngayon ko pa lang ulit sya mamimeet dahil ang kwento sa akin ni mommy, bata pa ako nung huli kong makita si tita. We’re neighbors daw back there in US.

Therefore, neighbor ko ang hinayupak na Clyde a.k.a Charry na ‘to! Siguro lagi kaming nagbabangayan nung bata pa kami. +__+ Buti na lang 2 years old palang ako nung naghiwalay kami ng landas dahil umuwi na kami dito sa Pilipinas.

“Dear! You’re here! Charry! I miss you hijo!” sabay beso ni mommy sa kasama kong bipolar. “Ang laki mo na ha. At gwapo pa! I know, you’ll be Dee’s apple of the eye someday!”

Anong pinagsasabi ng nanay ko na apple of the eye?

Hmm. Pede rin. XD Pero bad vibes pa rin ako sa kanya nuh! Nakakainis ugali nya.

“Andee. Ikaw napala ‘yan! Ang ganda ng anak mo Mars!” sabi ni tita shain. Well, ano pa bang dapat asahan? Ako si Andee Miel kaya maganda talaga ako!

Kumain muna kami at habang nagdedessert, biglang nagsalita si tita.

“Andee, I guess hanggang ngayon nagtataka ka pa rin kung bakit Charry ang tawag ko kay Clyde?” tanong sa akin ni tita. Napansin kong medyo napailing si Clyde. Affected much? Hahaha. Napapahiya ka ngayon kasi karma mo yan sa pangaaway sa akin. Bleh!

“Hindi po kasi nabanggit sa akin ni mommy kaya expected kong babae sya. I was shocked when I knew that he isn’t.” sabay ngiti ko ng sobraaaaang lapad. AKALA MO HA!

“You know, I really wanted to have a daughter before. Kaso, Clyde is a boy. Yung Charry, galing yun sa name nyang Richard. Imbes na Chard, Charry nalang itinawag ko sa kanya para unique. HAHA! I even dressed her up as a girl hanggang mag 5 years old sya.”

Really? Si Clyde? Nagdress up as a girl?! That’s hilarious! Bwahahaha!

“Minsan papakita ko sa’yo yung mga photos nya. He’s so cute and adorable!” halatang super saya ni tita habang ikinukwento yun. Para syang kinikilig na ewan.

“Mommy, stop it. Nakakahiya kila tita Jane.” Suway ni Clyde sa mommy nya.

“No dear, okay lang samin yun ng dear Andee ko. Diba dear?” um-oo na lang ako kahit pigil na pigil na naman ang tawa ko.

“Saka Charry, anak, magkakasama kayo ni Andee sa isang bahay for a long time. She must know something about you right?” dagdag pa ni tita Shain. Tumango na lang din si Clyde at kumain na.

“And to remind you children,bukas na ang lipatan. Dear, paki-empty na ang guest room sa apartment mo, okay?”

WHAAAAT? Bukas na? Hindi pa ako prepared!

Sure bang ako at si Clyde, titira sa isang bubong?

Pustahan, WAR ‘YON!