BEAUTIFUL DISASTER 🖤

Chapter 40

"10:25 PM"

"Kpop star J.A. From Bighit Entertainment was reportedly missing since yesterday at 5:30 in the afternoon. According to the media, She suddenly disappear after her fan meeting . Some witness said that there are saessang fans that throw eggs on her when she was about to go home That make her run away "

Third person point of view

Halos mabaliw ako sa narinig kong balita. Shit! Asan siya? Sigurado akong takot na takot siya ngayon. Kailangan ko siyang mahanap, kailangan niya ako ngayon. Shit sobrang lakas ng ulan.

Bigla akong matigilan ng May biglang pumasok sa isip ko.

"Anong ginagawa mo dito sa ganitong oras?" Tanong ko sa kanya.

"Sa tuwing nalulungkot ako,. Gustong gusto kong panoorin yung bituin habang pinapakinggan yung agos ng tubig. Sa ganung paraan kasi napapakalma ako." Sagot niya

Muli ako napabalik sa katinuan. "SA HAN RIVER!" sigaw ko. Agad akong nagmadaling pumunta sa Han River para hanapin siya dun. Hindi naman ako nabigo dahil andun nga siya.

"Mukhang di ko na kailangang masyadong mag alala sayo. May mag aalaga na sayo sa tuwing wala ako. Mukhang nakahanap ka ng bagong masasandalan mo ah. Kasama mo rin naman isang kuya mo."

Ngumiti akong muli sa babaeng umiiyak sa di kalayuan na yakap ng isang lalaki na papalibutan rin ng anim pang lalaki bago tuluyang umalis .

J.A(Joyce) Point of view

Umiiyak parin ako hanggang ngayon. Nakatingala lang sa langit. Wala akong pakelam kung umuulan basta ang gusto ko lang sa oras na to ay ang umiyak. Natatakot ako, sa ikalawang pagkakataon naramdaman ko nanaman ang takot na to. Kahit anong pagpapakalma ko sa sarili ko ay hindi ko magawa. Wala ng epekto yung pakikinig ko sa agos ng tubig maging ang pagtitig sa bituin ay parang wala lang.

"J-joyshi!" Natigilan ako ng marinig ko ang isang boses na nanginginig na tinatawag ako. Yung boses nya na kanina ko pa gustong marinig. Lumingon ako sa kanya at agad naman siyang lumapit sakin at Yinakap ako ng mahigpit. Sa yakap niya dun ko nailabas lahat ng takot ko. Umiyak ako ng umiyak hanggang sa mapagod.

"O-oppa,I-I'm scared."

"Shhh, it's okay we're here. I'm glad your safe. We've been looking for you."

"Please don't you ever do this again. We're so worried about you." Napalingon ako kay Suga . Bakas sa mata niya , nilang lahat ang pag aalala."

"I-Im s-sorry." At muli akong napahagulgol ng iyak.

"It's, okay. Stop crying now." Pagpapatahimik ulit sakin ni Jimin ng isinandal niya yung ulo ko sa a dibdib niya.

"Let's go home now, I know you're tired." Pag aalalay sakin ni Jimin at Suga. Naramdaman kong May nakatitig sakin kaya napalingon ako sa isang sulok.

"KUYA" sigaw ko sa lalaking nasa dulo na tumalikod na at naglakad papaalis. Sigurado ako. Si kuya yun, hindi ako maaaring magkamali. Siya yun. Sinubukan kong tumayo ng maayos pero nakaramdam ako ng sobrang hilo. Sa sobrang sakit ng ulo ko ay napapikit nalang ako at bigla akong nanghina at bigla nalang dumilim ang paligid. Ang huli ko nalang narinig ay ang pagsigaw nilang lahat sa pangalan ko.