BEAUTIFUL DISASTER 🖤

You will stay with us

Third Person's POV

Nung nakita nilang nawalan ng malay si Joyce ay agad silang natataranta. Inutusan ni Jin sina Suga at Rapmon na kunin yung mga gamit ni Joyce at dalhin sa Van. Habang sina Jimin at Jin ay agad na bumalik sa Van para dalhin dun si Joyce habang di pa bumabalik yung mga reporter. Nang makuha na nila Suga ang lahat ng gamit ni Joyce ay nagmadali na agad silang bumalik sa dorm.  Agad nilang dinala sa kwarto si Joyce at nag patawag ng private doctor. Baka kasi pag pumunta sila sa Hospital ay May makakilala sa kanila at mas lalo pang mag kagulo. Pagkarating ng Doctor ay agad na pina-check nila kung ok lang ba siya

"Doc, how is she? " Tanong ni Suga

"She alright, nothing worst happen to her, she just need a lot of rest and also I prefer that when she wakes up kindly feed her I think she hasn't eaten yet today."

"Oh , thank you so much doc.".

"Your welcome, I'll be going then. Bye "

Pagkaalis ng Doctor ay agad nilang pinuntahan si Joyce sa kwarto kasama si Jimin at Suga.

"Jin hyung, cook for her, the doctor said that she hasn't eaten yet. I'm afraid that something might happen to her." Pakiusap ni Suga kay Jin.

"Ok, Just wake her up when I already finished preparing. "

"Thanks hyung."

Agad na pumuntang kusina si Jin para maghanda ng pagkain. Yung iba naman ay inayos yung gamit ni Joyce sa kwarto habang si Jimin naman ay binabantayan niya ito habang natutulog. Maya-maya pa ay bumalik na si Jin sa kwarto na May dalang tray ng pag kain.

"Joy-shi, Joy-shi. Wake up. You need to eat first."

Dahan dahang nag mulat ng mata si  Joyce at tumingin sa paligid. Biglang May tumulong luha sa mata niya kaya medyo nataranta yung kasama niya.

"Joy-shi, what wrong? What happen?" Agad na tanong ni Jimin

"O-oppa, I-im scared."
Agad na niyakap ni Jimin si Joyce para patahanin ito.

"Don't worry your safe now." Pagpapakalma niya kay Joyce habang hinahagod ang likod nito.

"Jimin take care of her. We'll be just going downstairs." Utos ni Suga

"Ne, hyung."

Iniwan nila si Jimin at Joyce sa kwarto hinayaan nila ng pakalmahin nito si Joyce para makapagpahinga. Nagtaka  man nung una Sila V sa sinabi ni Suga pero agad naman silang sumunod.

Pinaayos ni Jimin si Joyce ng upo para kumain. Dahil sa nang hihina at nanginginig ito ay hindi ito makakain ng maayos kaya minabuti nalang ni Jimin na subuan siya. Pagkatapos niya itong pakain ay pinabalik na niya ito sa pagtulog at hinayaang makapagpahinga.

Nung nasiguro na ni Jimin na tulog na ito ay lumabas na siya ng kwarto. Agad siyang sinalubong ng anim

"Where is she?" Agad na tanong ni Jin

"Is she ok now? Sunod na tanong ni Suga .

" Don't worry she's okay now.She is already asleep."

"Oh, that great then."

"Let's all go to bed and get rest. I know you are all already tired. We'll be taking care of her tomorrow."

Agad na silang nag si pasok sa kani-kanilang kwarto at nag pahinga na. Bago tuluyang pumasok si Jimin sa kwarto niya ay sinilip niya muna si Joyce at agad ring dumeretso sa kwarto niya.

Saglit na pumasok si Suga sa kwarto ni Joyce at inayos siya ng Higa.

"Im sorry for taking so long before we get you out of there. I promise, this will never happen again." Huling sabi ni Suga bago tuluyang lumabas ng kwarto

Kinabukasan ay nagising si Joyce na masakit ang tiyan at ulo. Napaungol pa siya sa sakit ng binalak niyang bumangon. Napansin niyang wala siya sa sarili niyang kwarto naalala niyang pinuntahan siya ng pito pero di niya maalala kung pano siya napunta sa Dorm ng Bangtan.

Pinilit niyang tumayo at pumunta ng CR para maghilamos at mag ayos. Nang matapos siyang maglinis ng katawan ay lumabas na siya ng CR at bumalik ulit sa higaan. Napansin niyang nandun halos lahat ng gamit niya. nagtaka siya kung balit nandun yun pano makarating yun dito. Naisipan na niyang lumabas ng kwarto at sakto namang papunta si Jimin at Jin sa kwarto niya na May dalang tray ng pagkain.

*JOYCE'S POV*

"Oh, Joy-shi your awake. How are feeling?" Agad na tanong sakin ni Jin

"I'm fine. What was that for? Tanong ko sa kanya

"It's your breakfast. The doctor said that you should take a rest and just eat your meal so you can gain your strength back."

"But I'm already ok. No need for that.".

"No you, you go back to your bed and just eat this breakfast then after you eat take a rest." Sagot ni Jimin sa akin sabay hila sa akin papuntang kama at pinaupo ako dun. "Here, eat this." Abot niya sakin ng Tray ng pagkain .

"Ok fine." Kinuha ko na yung tray tapos nagsimula ng kumain. Napansin kong nakatitig sa akin si Jin Oppa at Jimin. Naiilang ako kaya tinanong ko sila kung anong problema nila.

"What are you two staring at me?"

"Ahmm. We just---you know. Ahmm. Would like to apologise about yesterday." Sagot ni Jin

"Wae? You didn't do anything. Why would you say sorry?"

"Thats our mistake. We didn't do anything to get you out of there. We took so long to get you out of there now look what happened to you."

"Yah, I should be thankful to you guys. You save me from there. And look, I'm ok stop over thinking ok."

"Ne ok," sabay nilang sagot. Medyo napatawa pa ako kasi ang cute nila. Nakakatuwa nga kasi na realize ko na nag aalala pala sila sa akin.

"Oppa, where's the other?" Tanong ko nung napansin kong silang dalawa lang yung nandito.

"They're not awake yet."

"Oh, ok."

" I'll just leave you two guys. I need to prepare breakfast to other." Paalam ni Jin bago lumabas ng kwarto.

"Ne," sabay na sagot namin ni Jimin. Nang makalabas na si Jin ay agad kong naalala yung tungkol kagabi. Nagtataka lang kasi ako kung pano nila nakuha yung number ko. Agad kong Tinanong kay Jimin tungkol doon.

"Jiminie Oppa, how did you get my number?"

"Uhmmmmmm.Oh about that. We are in a meeting when we heard that your room was attacked by the reporters. When the meeting is finally over.Manager-nim run to us to tell us about the news. He said that, someone on the Tweeter keep on messaging that we should help you. On that message he gives us your number."

"Oh, it makes sense. But do you whose that one who keep on messaging you yesterday."

"Definitely no idea."

"Oh, ok. But what about those why is it here? Tanong ko sakanya habang nakaturo sa mga gamit ko.

"Oh about that. From now on, you will be staying with us.