Beyaz alık ve siyah maske

0.3

- Bulutları seviyorsun sanırım.
- Hayır sadece bulut olmak isterdim.
Gine beni şaşırtmıştı.
-peki neden.
-çok soru soruyorsun.
Dedi ve ayağa kalkıp balkondan içeri girdi.
Bende dışardan gelen koşuşturma seslerine baktıktan sonra içeri girdim.
Ve o kaybolmuştu nereye gittmişti nasıl gittmişti sadece bir kaç saniyeliğine balkondan bakmıştım ama o şimdi yoktu.
Adını bilmediğim için nasıl sesleniceğimi bilmiyordum.
DAĞINIK SAÇ nerdesin
Diyip kısa bir of çektim ve o içerden çıktı ve apartmandan koşuşturma sesleri yükselmeye başladı ne olduğunu anlamadan elinde bir iple geçen sabah baktığım tavan da duran avizeye bağladı ve çekti sanki biri intihar etmiş gibi ve sonra ipi boynuma doladı buraya kadar ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım ardından yere yat ve ölü numarası yap intihar gibi dedi ve onun lafını ikiletmeden yere uzandım . Kapı tekmelenmeye başladığında bende yerde yatıyordum dağınık saç kaybolmuştu . Bir anda kapı açıldı ve ben ne olduğunu hala anlamazken bir adam salona doğru adım attı ve koşmaktan oldukça yorulmuş olucak ki nefes nefese kalmıştı.
Yavaşça eğilip 'ABİ' diye bağırdı
-sanırım burda intihar etmiş. dedi.
O sırada içerden geldiğini düşündüğüm bir kaç adamda 'Hiçbir şey bulamadık' dedi ve ' tamam çıkalım' dedi sözü geçen insan sanırım çetenin başı gibi bir şeydi 'Bide bu intiharla uğraşamayız' dedi.
Evden çıktıklarını anlamıştım ama her ihtimale karşı biraz olsun beklemeye başladım eminim ki beş dakika geçmiştir diye düşünüp ayağa kalkmaya yeltendim ki bir adam 'bizim güzelik numara yapıyormuş ya' dedi. Kalbimin kalp krizi geçirdiğine emindim ben şimdi ne yapıcaktım. Ah çok da önemli değildi sadece bir günlüğüne intiharı düşünmemiştim ve şimdi şu olanlara bak. Kendi içimdeki kargaşayla tartışırken arkada bana sus işareti yapan dağınık saçı gördüm geriye doğru ilerlemeye başladım ama adam bana tam tokat atarken dağınık saç yanda duran demir sehpayı adamın kavasına geçirdi ve boynumdaki ipi çıkarıp koşmaya başladık sadece koşuyorduk tıpki bir kaç saat öncesi gibi 20 dakika hiç durmadan koşmuştuk hep bir adım gerisinde kalmıştım oysaki ama o ginde durmamıştı.
- Lütfen dur. Lütfen. Dedim nefes nefese kalmış sesimle.
Ve durdu.

Ne yazıcağımı gerçekten bilmiyorum ve aşırı kısa olduğunun farkındayım zaten öylesine yazmaya başlamıştım.