ARKANA BAKMA

-3-

Ondan sonra çok kişi çıkmamıştı karşıma bilmiyorum belki de ben bakmadım . Ona soracak o kadar şey biriktirmiştim ki aklımda hiç biri gelmedi aklıma , o kadar düşünmemek gerekiyormuş meğersem.. O

Oturduğumuz siteler birbirine birleşikti , bizim evler daha önce yapılmıştı  ilk yapılma zamanlarında daha çocuktuk tabi İdil diye arkadaşım vardı bir de ablam sonradan taşınan Merve'yle  dördümüz kum tepelerine çıkıp oynardık hep sabahın 8 inden ta gece 12 lere kadar annelerimizde bir şey demezdi sitedeyiz diye sonra o kum tepeleri kalktı oraya park yapıldı hayatımda bi o zaman mutlu olduğumu hatırlarım hayal meyal o gün hiç girmemiştik eve hep parkta oynadık sanki daha önce parka gitmemiş kadar doyasıya eğlenmiştik ve her gün onun orada olacağı ve her gün parka geleceğimizi hatırladıkça daha bi heyecanlanıyorduk , ufak ufak çığlıklar atıyorduk araya -mutlu olduğumuzu belirten sevimli çığlıklar- sonra bir kaç sene geçti siteye bir sürü çocuk taşındı hepsiyle arkadaş olduk site daha da güzelleimişdi market i havuzu yapılmıştı baya güzel bir yer annemler hala ordalar . Sonra bizim sitenin hemen sağ tarafına yeni evler yapılmaya başladı sonra Ege geldi oda onu ilk gördüğüm günü çok iyi hatrlarım . Siyah - beyaz gözlükleri vardı boyumuz zaten ufak bileğinin biraz yukarsında kot kaprisi ve kısakollu bir t-shirt vardı üzerinde parkta benim arkadaşlarımla oturuyorlardı -biraz daha büyümüştük o zamanlar bir kaç sene kadar daha ,  oyun oynamazdık her gün deli gibi-  . Birbirimize hiç selam vermedik nedenini hep düşünmüşümdür , konuşmazdık biz . Öyle geçti günlerimiz biz bütün sitedeki arkadaşlar Zafer  ilk öğretime gidiyorduk o ise başka bir okula ben 6. sınıfım o benden bir yaş büyükmüş oda 7 ye gidiyor bir gün Aleyna ile bahçeye indik havuzun olduğu banklarda oturuyoruz bana dedi ki '' Sana siteye yeni gelen Ege'yi ayarlayalım mı '' ben tabi o zamanlar hep ders çalışan ineğin tekiyim . Başta hayır falan dedim ama sonra bir şeyler oldu ilişkimizin ilk adımlarını attık nasıl oldu bende oralar yok , kopmuş gibi hatırlayamıyorum. Sonra ben Ege'den hep ayrıldım başka çocuklardan hoşlandım sonra Ege'yle yeniden barıştık her seferinde barışırdık ama her seferinde iyice büyümüştük artık ben orta son o lise tek normal o zamanlarımız vardı hep küserdik falan ama severdik biribirimizi kavgalarla beslenen salak saçma bir ilişkimiz vardı sonra yine yaz geldi hayatlarımıza yeni giren insanlar bizi yıprattı eskisi gibi olmuyordu artık bunu görmek hiç zor değildi beni çok severdi ama ayrılmak istediğini söyledi diyemedim bir şey ama sözleşmiştik daha öncesinden her zaman ki gibi bir yaz akşamı birden '' 5 sene sonra ayrılmış olursak bile buluşalım tamam mı '' dedim gereksiz ve anlamsız cümleler kurardım hep oda tamam derdi hep yine tamam demişti ve ayrıldığımız gün ''5 sene sonra görüşürüz diyip ayrılmıştık '' şimdi ise 5 sene sonra görüşmüz mü oluyoruz , bilmiyorum . Hala daha onun yüzüne bakıyorum ve yüzü bana çocukluğumu hatırlatıyor  sanki bir yerlerde hiç çocuk olmamış ama hep çocuk kalmış gibi...