Shifted Places

Chapter 8

******************

First subject. English.

Babaha nanaman ng dugo sa room neto  -_-

“Good morning class!” bati ni Mam Soriano pagkapasok na pagkapasok sa room. Tumayo kami para batiin din siya, as usual. Pagkaupo namin, “Before we move on to our next topic, I’ll introduce first your new classmate. He is a transferee student from *insert name of school here*.” Lumingon siya sa may pinto at pinuntahan yung bagong kaklase namin, “Come here iho.”

Seriously? Lilipat siya ng school kung kelan graduating na kami??? Iba rin trip nito ah. Sabagay, baka may mabigat na dahilan siya.

“Ohmy! I hear it right, right? She told it Iho! Is he gwapo kaya? Kyaaaah! How I so wish he ignores me not and making me pansin! I hopeful to boyfriend him! “ si Bernardino. Lalaking lalaki ang pangalan pero wag ka, daig pa ko nean sa kalandian kahit mukhang maton yan. Imba rin yan mag-ingles, hindi lang ilong mo ang dudugo, pati utak at lahat ng pwedeng dumugo sayo ay dudugo. Ang isip! Umayus-ayos :D

“Putcha Dre! Will you shut your f*ckin mouth!? Wala na ngang kwenta yang sinasabi mo, basura pa yang English mo! Dudugo ilong namin sayo e. “ si Tretto Layson.

“Papa Tret naman. Don’t be so seriously. Joking lang naman me e. Don’t be so selos, there’s no more gwapo pa than you.”  Sabi niya na kumindat pa kay Tret. Grabe, ang laswa lang. hahaha.

“”Utang na loob naman! Huwag mo kong idamay sa kalandian mo dre! Tigilan mo na din yang pag-english mo. Utang na loob lang talaga! Kung ayaw mo ng literal na nosebleed tumigil kana. Kahit mas malaki katawan mo sakin di kita uurungan.” Pagbabanta ni Tret na hinihilot pa ang sintido niya.

“Your so ouch naman magsalita. I hurts you know” drama niya na nakahawak pa sa dibdib.

Habang nagtatawanan kami dahil kay Tret at Bernardino. Pinalo ni Mam yung desk niya para makuha ang pansin namin. Nasa tabi na niya yung new classmate namin… Hindi namin napansin na kanina pa pala sila nakatayo sa harap.

“Introduce yourself Iho.” Sabi ni Mam dun sa transferee. Hmmmm… mukhang good boy naman siya.

“Hi everyone! I’m Rusty Molina.” Tiningnan namin siya kung may sunod pa siyang sasabihin pero hindi na siya nagsalita.

“You can take your seat…” Lumingon lingon si Mam para maghanap ng vacant na upuan. Well, vacant dito sa tabi ko pero ang tinuro ni Mam ay yung vacant na upuan sa tabi ni Bernardino. Mukhang hesitant pa si Rusty pero umupo din siya.