Fikken Maastricht kindje

Een groten keuze

P.o.v. Eva

Ik was zo blij dat Wolfs het ook wou. allen wat zou Mechels er van vinden? 'Ik ga even naar het bureau' riep ik naar Wolfs en stapte de auto in. 'hoi Eva, alles goed?' Kwam Marion op me afgelopen en gaf me een knuffel. 'ja maar ik moet allen Mechels snel spreken weet jij waar ze is?' Vroeg ik terwijl ik om me heen keek. 'ik denk op haar kantoor' zei ze terwijl ik al naar haar kantoor liep. 'dankjewel' riep ik nog snel voor ik op de deur klopte.' binnen' zei Mechels en ik stapte naar binnen. 'Eva, blijf je toch niet nog even bij het Saar?' En ze keek me vragend aan. 'uhhm uhh' stotterde ik. ' Ik wil Saar adopteren' het was er uit voor ik het merkte. 'is dat wel zo'n goed idee' antwoorden ze met een verbaasde blik. 'Ja ik wil het echt ik kan het niet aanzien hoe zo'n mooi en lief meisje zo iets mee maakt.' Ik wist niet wat ik er over moest zeggen het mag gewoon niet zo'n meisje met zo veel verdriet. 'eva, wat is er met je kan je het wel aan deze zaak je hebt een half jaar geleden een miskraam gehad.' zei Mechels en keek me bezorgt aan. ik kon mijn tranen niet meer in bedwang hoeden. 'het is ook met mij gebeurd door mijn vader, mijn bloed eigen vader.' Mechels keek verbijstert naar mij toe. 'had dat meteen gezegd dat had je deze zaak niet hoeven doen' antwoorden ze. maar ik wil deze zaak nou juist doen ik wilde Saar helpen. 'maar kan ik haar adopteren of mag dat niet omdat het met een zaak te maken heeft?' zei ik licht geïrriteerd. 'Eva, ik kan je niet tegenhouden maar weet wel het is zwaar om een kind op te voeden en met wie zou je dat willen doen?' ik twijfelde of ik het zou vertellen en besloot het gewoon te doen.'met Wolfs' zei ik zo snel mogelijk. 'met Wolfs zijn jullie een stel dan' zei Mechels een keek me raar aan. 'nee maar Wolfs wil het ook dus waarom niet' zei ik en keek naar buiten. ?oké dan maar denk er goed over na en ga het maar vragen aan de regering en die Saar de groeten van mij' zei Mechels vriendelijk en ik stond op en liep het kantoor uit.