End up TO YOU

[1] Dream

Ito na po ang first chapter ng story na ito! nawa po ay maging happi kayo at mag-enjoy lang.😊💕 And sorry for errors baka may makita kayo😅

-BBCYERLE12

***

*SPLASH*

"Shit ang lamegg!!"

"Kanina pa kita ginigising 'di ka manlang bumabangon diyan!" Boses palang ay kilala 'ko na kung sino na naman ang bumulabog sa akin. Pagtingala 'ko ay nakita 'ko na naman ang nakakabwisit na mukha ng kapatid 'ko.

"Napaka-epal mo talagang bwisit ka!" Kainis talaga! sa panaginip 'ko wala namang tumutol sa kasal nung tinanong nung pari yung congreagation at magki-kiss na sana kami kung di lang dumating at nambulabog 'tong dakilang epal na pusit na 'to eh.

"FYI malelate na tayo noh!" nanlaki naman ang aking dalawang mata sabay tumingin sa wall clock and shit we're dommed it's already 8:30!!

"Ano tutunganga ka na lang ba diyan?!" I glared at her. Agang aga naninigaw.

"Mag-intay kang leche ka!"
Agad akong bumangon at naligo, habang naghahanda ng baon namin si pusit este 'yung kapatid 'ko. By the way, I am Celine Ann Santos 16 years old at isa akong grade ten student sa Secondary School of Laguna. If you are bothered by your curiousity about my sister's real name... well her name is Melissa Joy (but you can call her pusit) Santos, 14 years old and she is verryy verryy pakialamera. Korni no! 'yan kasi ang sabi ni author sakin na sabihin 'ko sa inyo.

'Yun na nga 14 years old at nasa Grade 9 naman siya, pero 'di siya marunong gumalang sakin, nag-aate man siya pero madalang! palibhasa PAPANSIN. Kaming dalawa ay ulila na dahil our parents died 6 years ago due to a car accident pero thankful parin ako sa Panginoon dahil may lola pa kami na siyang nag-aalaga sa amin ni pusit.

"Ate tara na!!"

"Oo na! Wag ka ngang sumigaw!" Hayss pusit na taga BUNDOK! Wait? pwede ba 'yun? diba sa dagat lang nakatira ang pusit? Nevermind because may sarisarili tayong opinion at 'yun ang akin. Ano? May angal ka?

Pagkatapos ng aming bangayan at sigawan ay napagpasiyahan na naming umalis dahil LATE na LATE na kami! pero masaya na rin ako dahil sa panaginip 'ko, pero may inis din dahil may pakialamera! Sabhin niyo na ang tagal 'ko bago maka move on..OO MATAGAL TALAGA! Eh naalala 'ko nga eh nung binasa 'ko yung I Love You Since 1892 eh di agad ako naka move-on! OH EH PANO NA NGAYON LALO NA'T YUNG CRUSH MO AY IKAKASAL SA'YO KASO NATIGIL DAHIL SA ISANG PUSIT UGH!

"Ate" -Pusit

"Oh?"

She looked so serious as she stare directly in my eyes. And I could see the sadness, and pain on it. Ano naman kaya ang pumasok sa isip neto?

"Ano yun?" -Me

"Diba matanda na si Lola?" What a stupid question!! Kala 'ko kung ano na!

"Di ba obvious??......
.
.
.
.
.
SIYEMPRE OO!!"

"Tss..."

"O tapos?"

"Paano kung maging si lola ay mawala na rin gaya nil-" Okay. I cut her off

"Melissa, huwag mong isipin 'yan. Hindi 'yun mangyayari." I know that every time ay pwedeng maging si lola ay mawala na rin. At aware ako kung anong pwedeng mangayri pag pati siya ay namahinga na.

"Pero ate alam nating tumatand-"

"Kaya nga diba tayo nag-aaral para sa magandang kinabukasan natin? Kaya mag-aral tayo ng mabuti, para pag dumating na ang panahon na mangyari nga 'yun ay magagawa nating supportahan ang isa't - isa"