4

240 32 3
                                    

[Zawgyi]

Seung Wan သူမအားၿပံဳးၿပီးၾကည့္ေနသည့္Joo Hyunကိုျပန္စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

"Seung Wanဘယ္ေတြေငးေနတာလဲ စားေလ"

Seul Giလွမ္းေျပာခါမွသူမမစားပဲေငးေနမိေၾကာင္းသတိရသြားေတာ့သည္။

"Seung Wanဒီေန႔ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူးေနာ္ တစ္ခ်ိန္လံုးသတိေပးေနရတယ္"

Soo Youngမွာၿပံဳးစိစိနွင့္မ်က္နွာထားနွင့္ဆိုလာသည္။
Seul Giလည္းSoo Youngေျပာမွသတိထားမိသည္။
ဒီကေန႔တစ္ကယ္ဟိုဟာသတိေပးရ ဒီဟာသတိေပးရနွင့္ျဖစ္ေနသည္။

"ဟင္.... အင္းေနာ္"

ရယ္လ်က္Seung Wanကစကားျပန္ေျပာသည္။
Seung Wan သည္Soo Youngအားစကားျပန္ေျပာၿပီးေနာက္အစားသာငံု႔စားေနမိသည္။

ခဏၾကာေတာ့ရင္းနွီးေနတဲ့ေျခသံတစ္ခုကိုၾကားလိုက္ရသည္။
Seung Wanအစားငံု႔စားေနရာမွေခါင္းေထာင္ကာအသံလာရာဘက္သို႔ေခါင္းေစာင္းကာၾကည့္လိုက္ေသာ္စိတ္ထဲထင္သည့္အတိုင္းSeniorျဖစ္ေနသည္။
သို႔ေသာ္သူမဘက္သို႔လာေနသည္ေတာ့မဟုတ္ပါ။
Seung Wanအထင္အတန္းထဲျပန္ေတာ့မယ့္ပံုပင္။
Seul Giတို႔ကိုၾကည့္ေတာ့နွစ္ေယာက္လံုးကSeung Wanစားေနတာကိုေစာင့္ေနၾကသည္။
Seung Wanသိပ္မက်န္ေတာ့သည့္အစာကိုျမန္ျမန္စားလိုက္ကာ

"ျပန္ရေအာင္ေလ"

Seul Giနွင့္Soo Youngတို႔ကေခါင္းသာၿငိတ္ျပၾကသည္။
ထုိ႔ေနာက္သံုးေယာက္သားထလိုက္ၿပီးအတန္းဘက္သို႔ဦးတည္လိုက္သည္။

Seung Wanစိတ္ထဲဟာတာတာနဲ႔တစ္ခုခုလိုေနသလို။
အတန္းထဲေရာက္ၿပီးဆရာ ေရာက္လာကာစာသင္သည္။
.............................................................
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့Seung Wanတို႔သံုးေယာက္လံုးထရပ္ကာအိမ္ျပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ၾကေတာ့သည္။
လြယ္အိတ္ထဲစာအုပ္ေတြအၿမန္ထည့္ကာစက္ဘီးေပၚသို႔တက္ၾကသည္။

ခါတိုင္းလိုအိမ္ျပန္ခ်ိန္ဆိုေတြ႕ေနရၾကSeniorကိုေတာ့မေတြ႕မိပါ။
အရင္တုန္းကေန႔ရက္ေတြျပန္ေရာက္လာပံုပဲ။သူမကိုSeniorကဒီအတိုင္းေလးပဲေငးေနဖူးတဲ့ေန႔ရက္ေတြ။
တစ္ကယ္တမ္းSeung Wanသတိထားမိတာၾကာေနပါၿပီ။

"Seung Wanသြားမယ္ေလ"

Seul Giရဲ႕စကားကိုSeung Wanေခါင္းသာၿငိတ္ျပလိုက္သည္။

Wannie[Z+U]Where stories live. Discover now