YALNIZLIĞIM ( TÖRE )

41.Bölüm

Bir yandan Berzan ağa bir yandan Aktan ve herkesin bulmasından korktuğu kişi olan Haşim ağa hepsi bir haftadır Anka'yı arıyordu.

Nereye gidebilirdi ki sığınacak kimsesi yoktu.

-Aktan İç Ses-

( Nerdesin Anka .Allah kahretsin çık artık ortaya .Geç kalmadan bulmam lazım seni. Allah'ım yardım et .İçine düşdüğümüz bu durumdan kurtar bizi.Ölemez bu kadar gençken olmaz.)

Aktan Anka'yı bulamadıkça öfkesi daha da artıyordu. Tek rahat olduğu konu Haşim ağanın da hâlâ bulamamış olmasıydı.

- Oğlum bir haber yok mu?

-Yok. Allah kahretsin ki yok .Dua et bizden önce Haşim ağa bulmasın. Aklım almıyor bu olanları bana nasıl anlatmazsın. Eğer anlatsaydın işler bu duruma gelmeden çözüm yolu bulurdum.

- Haklısın .Ama ne Anka nede sen gerçekleri duymaya hazır değildiniz.

- Şimdi hazır mıyız Berzan ağa ? Belki de yakında gerçekleri anlatacak bir yeğenin olmayacak.

Aktan daha fazla babasının kendince olan doğrularını dinlemek istemiyordu. Konaktan çıktı.

Narin hanım Aktan'ın sinirle çıktığını görünce arkasından gitti.

-Oğlum !

Aktan annesinin sesiyle duraksamıştı.

-Oğlum babanı suçlama artık.

Annesinin hâlâ bunu düşündüğüne inanamıyordu.

-Sen ne dersin ana?

- Ne dediğimi duydun. Sırtında onca yük varken bir yük de sen koyma. Buna dayanamaz. Onun yanında ol omuzlarında ki yükü afifletmesine yardım et yıllarca alamadığı nefesini sen aldır.Baban o senin bunu sakın unutma.

Narin hanım son sözünü de söyleyip konağa girmişti.

-Aktan İç Ses-

( Babam o benim.babam .)

Aktan daldığı düşüncelerden kendine gelip arabasına doğru ilerledi.

Elindeki telefonun çalmasıyla umutlanmışdı. Beklediği kişi değildi.Şuan aramasını beklediği kişi Anka'yı arayan adamlarıydı.

-Alo.

- Sevgilim .Nasılsın?

-İyim ,sen?

Alev Aktan'ın iyi olmadığını anlamıştı. Diğer günlerde olduğu gibi sesi kötü geliyordu.Sormak istiyordu ama korkuyordu. Ailesinin kendisiyle ilgili kötü şeyler söylediklerini zannediyordu. Ama Aktan'ı da bunca sorun içinde yalnız bırakmak istemiyordu.

- İyi değilim.

Aktan Alev'in bu cümlesiyle telaşlanmışdı.

-Neyin var Alev? Hasta mısın yoksa?

- Aktan sakin ol .Benim iyi olmamda kötü olmamda sana bağlı.

Aktan'ın kafası o kadar doluyduki Alev'in dediklerinden hiçbir şey anlamıyordu.

-Bu ne demek oluyor Alev ?

- Biliyorum sen iyi değilsin Aktan seni üzen herneyse seninle birlikte bende üzülüyorum.

-İyim ben Alev sende kendini üzme lütfen birde seni düşünmeyeyim.

-Aktan neyin var neden anlat mıyorsun ? Belki yardımcı olabilirim. Birlik olursak her şeyin üstesinden gelebiliriz.Lütfen izin ver.